10 yıldır evliyim ve bir çocuğum var. Ben de her gün “bedende bir diken” ile mücadele ediyorum. Kendi cinsime ilgi duyuyorum. Evlenmem bunu değiştirmedi. Gerçekten de içimdeki arzuları yenme umudumu tamamen kaybetmiştim, bu yüzden çaresizlik hissediyordum. Fakat bu makaleyi okuduktan sonra kendimi artık ümitsiz bir vaka olarak görmüyorum. Çünkü arzularımı eyleme dökmeyerek hedefime aslında ulaşıyorum (2. Korintoslular 12:7).

İsimsiz, ABD

5 yaşından beri eşcinsel arzularım var. Şu anda 61 yaşındayım ve bu dürtülerim hâlâ dinmedi. Makalede eşcinsel olmayan insanların da cinsel ahlaksızlıktan kaçınması gerektiği ve “pek evlenme ihtimali olmayan bekârlar ve evli olup da herhangi bir fiziksel engel nedeniyle cinsel ilişkide bulunamayan” birçok insanın da cinsel ihtiyaçlarını karşılamadan mutlu olabildikleri yazıyordu. Bu mantık çok hoşuma gitti. Eşcinsel eğilimleri olanlar da Tanrı’yı hoşnut etmeyi gerçekten isterlerse ahlaklı bir yaşam sürdürebilirler. Benimle benzer durumda olan kişileri cesaretlendirdiğiniz için çok teşekkür ederim.

İsimsiz, ABD

Benzer şekilde Kutsal Kitap eşcinsel eğilimleri olan kişileri yargılamaz, fakat kaynağı ister genetik yapı ister başka bir etken olsun eğilimlerine boyun eğmelerini hiçbir şekilde mazur görmez (Romalılar 7:21-25; 1. Korintoslular 9:27). Bunun yerine eşcinsel davranışlardan kaçınabilmeleri için onları cesaretlendirir ve yararlı önerilerde bulunur.