O zamanlar insanlar, cinsel ahlaksızlık yapmanın yanlış olduğunu genellikle kabul ederdi. Fakat ben ve benim gibi birçok kişi, sadece birden fazla kişiyle cinsel ilişkiye girenlerin cinsel ahlaksızlık yaptığına inanıyorduk. Bu nedenle bize göre, evli olmayan fakat tek eşliliği benimsemiş çiftler günah işlemiyordu (1. Korintoslular 6:9, 10; İbraniler 13:4). Bu inanç, evlenmeden altı çocuk annesi olmamda büyük rol oynadı.

O zamanlar, altı çocuğumdan üçünün babası olan kişiyle nikâhsız yaşıyordum. Mukaddes Kitaptan, Tanrı’nın evlilikdışı cinsel ilişkiyi mahkûm ettiğini öğrenmiştim ve vicdanım beni rahatsız etmeye başlamıştı (Süleyman’ın Meselleri 5:15-20; Galatyalılar 5:19). Hakikate duyduğum sevgi derinleştikçe yaşamımı Tanrı’nın kanunuyla uyumlu hale getirme isteği duydum. Sonunda bir karara vardım. Birlikte yaşadığım adama ya evleneceğimizi ya da ilişkimize son vereceğimi söyledim. Kendisi inancımı paylaşmasa da, 15 Ağustos 1970’te, Şahitlerin benimle ilk konuşmalarından beş yıl sonra evlendik.