Turist sezonu başladığında hizmet arkadaşım Simon Apolinarski’yle kalacak yeni bir yer bulmamız gerekti, bu zor olsa da hizmetimizi bu şehirde sürdürmeye kararlıydık. Eski bir at ahırında kalabileceğimiz söylendi, orada samanla doldurulmuş döşekler üzerinde uyuyorduk. Gündüz tüm vaktimiz hizmette geçiyordu. Ahırın sahibine şahitlikte bulunduk ve o da hakikati kabul eden birçok kişiden biri oldu. Çok geçmeden yerel bir gazetede Dunkerque’de yaşayanları uyarır nitelikte bir yazı çıktı, şöyle diyordu: “Yehova’nın Şahitleri bölgemizi istila etti.” Oysa orada sadece ben, Simon ve bir avuç Şahit vardı! Zorluklarla karşılaştığımızda Yehova’nın bizimle nasıl ilgilendiği hakkında ve gelecekteki muhteşem ümidimiz üzerinde düşünüp güç bulduk. 1952 yılında yeni bir yere tayin edildiğimde Dunkerque’de 30 kadar faal müjdeci vardı.

[Sayfa 5’teki resim]

Simon ve ben