1979 yılında Julienne’nin tekrar hamile olduğunu anladık. Kızımız Jemima’nın dünyaya gelmesiyle çevre işini bırakmamız gerekti. Julienne’in kız kardeşi Pépé, Benin’den gelerek bizimle yaşamaya başladı. Ailemiz genişlemeye devam etti. İki oğlumuz daha oldu: 1983’te Caleb, 1987’de de Silas doğdu. Böylece 8 kişilik bir aile olduk. Hem iyi bir anne baba olmak istiyorduk hem de mümkünse tamgün hizmete devam etmek. Bunu nasıl yapacaktık? Bir tarla kiraladık ve orada manyok, mısır ve kulkas yetiştirmeye başladık. Sonra da Ilogbo-Eremi köyünde mütevazı bir ev inşa ettik.

Duyuru hizmetimizi sabahları, çocukları okula gönderdikten sonra yapardık. Öğle yemeğini ailece hep beraber yemek için daima zamanında evde olurduk. Biraz uyuduktan sonra da toprakla ilgilenirdik. Ayrıca Julienne ve Pépé ürünleri pazarda satarlardı. Hepimiz çok çalışırdık. O yıllarda çok şükür pek hastalanmadık.

1994’te ailece Benin’e döndük, sadece Pépé, Bola ve aileleri Nijerya’da kaldı.

Yarım günlük bir iş buldum. Nijerya’da kirada olan evimizden gelen az bir parayla ve Bola’nın cömertçe yaptığı yardımlarla Şahitlerin Benin’deki bürosuna yakın bir yerde beşimiz için bir ev inşa edebildik. Jemima 6 yıl öncü olarak hizmet etti ve geçimini terzilik yaparak sağladı. Sonra Kokou Ahoumenou’yla evlendi ve ikisi şimdi Yehova’nın Şahitlerinin Benin’deki bürosunda hizmet ediyorlar. Caleb ve Silas ise halen okuyorlar. Tanrı’nın yardımıyla ve ailemizin işbirliğiyle tamgün hizmete devam edebildik. 40 yılı aşkın süredir tamgün hizmetteyiz.