istenen başlık parasını ödeyebilmesi ya da talep edilen hizmeti yerine getirebilmesi için arada belirli bir süre olması gerekebilirdi. Yakub’un durumunda nişanlılık yedi yıl sürmüştü. Bu süre içinde Rahel için çalışmış fakat ona eş olarak Lea verilmişti. Rahel için bir hafta daha beklemesi gerekmişti, onun için Laban’a yedi yıl daha hizmet edecekti (Tekvin 29:20-28).

Gerçek bir Hıristiyan, verdiği sözü bağlayıcı olarak görür ve eğer nişanlanırsa İsa’nın verdiği şu ilkeyi izler: “Evet dediyseniz Evet olsun, Hayır dediyseniz Hayır olsun; bundan ötesi kötü olandan kaynaklanır (Matta 5:37). Ayrıca Yakub’un öğüdünü de uygular: “Evet mi dediniz, Evet olsun, Hayır mı dediniz, Hayır olsun. Böylece, Tanrı sizi mahkûm etmesin” (Yakub 5:12).

Mesih’in Gelini. İsa Mesih bir gelinle nişanlanmıştır, bu gelin onun simgesel bedeni olan meshedilmiş Hıristiyan cemaatidir (Efesoslular 1:22, 23). MS 33 yılının Pentekost gününde, “gelin” sınıfının ilk üyeleri kutsal ruhu aldı ve onun sayesinde mucizevi şekilde farklı dillerle konuşabildiler. “Tanrı’ya ait olanların fidyeyle kurtarılması amacıyla [onlara] verilen mirasın teminatı” olan ve Mesih’in ruhi gelinine verilen bu hediye, nişan hediyelerine benziyordu (Efesoslular 1:13, 14). Elçi Pavlus, Mesih hakkındaki hakikati öğrettiği kişilerden söz ederek onların mecazi anlamda evlenme sözü veren Hıristiyanlar olduklarına değindi. Pavlus onları Mesih’e ait iffetli bir kız olarak bu temiz durumlarını korumaya teşvik etti (2. Korintoslular 11:2, 3). Mesih’le nişanlı olan ya da onunla evlenmesi kararlaştırılan bu kişiler, yeryüzündeyken nişanlı sayılıyor ve Kuzunun düğününde akşam yemeğine davet ediliyorlar (Vahiy 19:9).

Kutsal Yazılarda “Kayınpeder” İfadesinin Anlamı

İbranice Kutsal Yazılarda, kocanın babasını tanımlamak için ham kelimesi kullanılır (Tekvin 38:13, 25; 1. Samuel 4:19, 21). Bunun dişil hali olan hamat kelimesi de kocanın annesine (gelinin kaynanasına) atfeder (Rut 1:14; Mika 7:6).

İbranice hatan fiili, “hısım olmak” anlamına gelir (Tesniye 7:3; 1. Samuel 18:20-27; 1. Krallar 3:1; 2. Tarihler 18:1). Damadın kayınpederine, yani gelinin babasına atfen kullanılan sözcük, hatan fiilinden türemiş fiilimsinin eril halidir. Bunun dişil hali de damadın kaynanasına atfeder (Tesniye 27:23).

Nişanlı çift henüz evlilikle birleşmemiş olsa da, tarafların birbirlerine bağlanmış olduğu düşünüldüğünden, kadından erkeğin karısı olarak söz edilirdi (Hâkimler 14:20). Bu nedenle henüz evlenip eşiyle birlikte yaşamaya başlamış olsa da olmasa da erkek, “damat” (İbranicede, hatan kelimesinden gelen bir isim) olarak adlandırılırdı (Hâkimler 19:5; 1. Samuel 22:14; Nehemya 6:18; 13:28). Aynı şey Lût’un “damatlarının” durumundaki gibi, erkek kızla evlenmeye sadece niyetli olduğunda bile geçerliydi. (Tekvin 19:12, 14; Hâkimler 15:6 ile karşılaştırın.) Lût’un kızları sadece nişanlıydı; aksi takdirde herhalde babalarının evinde değil, kocalarının yanında oturuyor olurlardı. Bu iki adam Lût’un sadece müstakbel damatlarıydı; Lût’un kızlarıyla nişanlanmış, fakat henüz evlenmemişlerdi. Bu durumu anlatan İbranice ifade şu şekilde tercüme edilebilir: “[Lût’un] kızlarını alacak [veya almaya niyetli, The Emphasised Bible] olan damatları” (Tekvin 19:14).

Yunanca Kutsal Yazılarda pentheros kelimesi “kayınpeder” olarak; bu kelimenin dişil hali olan penthera kelimesi de “kaynana” olarak tercüme edilir (Matta 8:14; 10:35; Markos 1:30; Luka 4:38; 12:53).