Bildiklerimiz göz önünde bulundurulduğunda, tüm insanlığın güzel gezegenimizi ve bizleri kurtarmak için yaşam tarzını tümüyle değiştirmesini bekleyebilir miyiz? Daha da önemlisi eğer küresel ısınmaya insan etkinlikleri yol açıyorsa gerekli değişiklikleri yapmak için yüzyıllarımız değil, sadece yıllarımız olabilir. Bu değişiklikleri yapmak en azından yeryüzündeki sorunların ardında yatan nedenlerle, yani insanların açgözlülüğü, bencilliği, cehaleti, kayıtsızlığı ve başarısız yönetimlerle acilen ilgilenmeyi gerektirir. Bunu yapmak mümkün mü yoksa sadece bir hayal mi? Hayalse tamamen ümitsiz durumda mıyız? Bu soru sonraki makalede ele alınacak.

International Herald Tribune gazetesinde, dünyanın nükleer güce en bağımlı ülkelerinden biri olan Fransa’da reaktörleri soğutmak için yılda 19 milyar metre küp kadar suya ihtiyaç olduğu bildiriliyor. 2003’teki sıcak hava dalgası yaşandığında, Fransa’nın reaktörlerinden çıkan sıcak su normal şekilde boşaltılsaydı, ırmakların sıcaklığı içindeki canlıları tehlikeye sokacak bir seviyeye çıkabilirdi. Bu nedenle bazı elektrik santrallerinin kapatılması gerekti. Eğer küresel çapta sıcaklıklar artarsa bu durumun kötüleşmesi bekleniyor.

Sorumlu Bilim Adamları Birliği’nin üyesi olan nükleer mühendis David Lochbaum “nükleer güce sahip olmak istiyorsak iklim değişikliği sorununu çözmeliyiz” diyor.

Dünyanın Geleceği Kimin Ellerinde?

“KÜRESEL ISINMA şimdiye kadar insanlığın karşı karşıya kaldığı en büyük sınav.” Ekim 2007 tarihli National Geographic dergisi böyle diyor. Dergiye göre eğer bu sınavı başarıyla geçmek istiyorsak “hızlı ve kararlı bir şekilde” harekete geçmemiz ve “türümüzün ender olarak gösterdiği olgunluğu da göstermemiz gerekiyor.”

İnsanlar bu olgunluğu gösterecek mi? İnsanların bunu yapmasını engelleyen birçok etken var: kayıtsızlık, açgözlülük, cehalet, çıkar çatışmaları, gelişmekte olan ülkelerdeki zengin olma koşuşturması ve milyonlarca kişinin büyük enerji tüketimine yol açan yaşam tarzlarını sürdürmek istemesi.

Tanrı’nın eski dönemlerde yaşamış bir peygamberi etik, sosyal ve yönetimsel sorunlarımızı çözme kapasitemizi gerçekçi bir şekilde değerlendirdi. O şöyle yazdı: “İnsanın yolu kendi elinde değildir; adımlarını doğrultmak yürüyen insanın elinde değildir” (Yeremya 10:23). İnsanlığın trajik tarihi bu sözlerin doğruluğunu kanıtlar. Günümüzde de bilim ve teknoloji alanında dikkate değer ilerlemeler kaydetmiş olsak da önceden tahmin edilmeyen tehlikelerle yüz yüzeyiz. Öyleyse yarınımızın daha iyi olacağından nasıl emin olabiliriz?

İklim değişikliği sorununun ve diğer zararlı akımların çözümü hakkında birçok şey söylense de çok az şey yapılmıştır. Örneğin Kuzeybatı Geçidi 2007’de ilk defa ulaşıma açılınca ulusların buna tepkisi ne oldu? New Scientist dergisinin bir başmakalesinde şöyle yazıyor: “Daha fazla petrol ve doğalgaz bulmak için sondaj yapabilmek amacıyla kıta sahanlığının ortaya çıkan kısımları üzerinde hak iddia etmek üzere çirkin bir kapışmaya giriştiler.”