• ‘Siz Şahitlerimsiniz!’
    İşaya’nın Peygamberliği: Tüm İnsanlık İçin Işık II

    • Yargılanan Tanrılar

      10. Yehova milletlere ve tanrılarına nasıl müthiş şekilde meydan okuyor?

      10 Yehova şimdi İsrail’i özgürlüğe kavuşturma vaadini, diğer milletlerin tanrılarını yargıladığı evrensel bir davaya esas olarak kullanır. Şunları okuyoruz: “Bütün milletler bir araya gelsinler, ve ümmetler toplansınlar; [tanrılarının] aralarında kim bunu bildirebilir, ve önceki şeyleri bize gösterebilir? [tanrıları] şahitlerini getirsinler de hak kazansınlar [haklı olduklarını kanıtlasınlar, YÇ]; yoksa dinlesinler de: Doğrudur, desinler.” (İşaya 43:9) Yehova dünya milletlerine dehşetli bir şekilde meydan okuyor. Aslında onlara, ‘tanrılarınız geleceği kesin olarak bildirerek tanrı olduklarını kanıtlasınlar’ demiş oluyor. Yalnızca hakiki Tanrı geleceği kesin olarak bildirebildiğinden, bu sınav bütün sahtekârları ortaya koyacaktır. (İşaya 48:5) Bununla birlikte, Mutlak Güce Sahip Olan buna başka bir hukuki koşul daha ekliyor: Hakiki tanrı olduklarını iddia edenler, hem geleceği bildirdiklerine, hem de bildirilenlerin gerçekleştiğine tanıklık edecek şahitler getirmelidirler. Tabii Yehova, Kendini bu hukuki koşulun dışında tutmuyor.

      11. Yehova kavmine hangi görevi verdi, Tanrılığı hakkında neyi açıkladı?

      11 Hiçbir gücü olmayan sahte tanrılar kendilerine şahitler bulamadılar. Böylece tanık kürsüsü utanç verici şekilde boş kaldı. Şimdi Yehova’nın Tanrılığını doğrulamasına sıra gelmişti. Kavmine hitaben şunları söylüyor: “Siz şahitlerim, ve seçtiğim kulumsunuz, ta ki, bilip bana inanasınız ve ben o olduğumu anlıyasınız; benden önce Allah olmadı, ve benden sonra olmıyacak. Ben, ben RAB’İM; ve benden başka kurtarıcı yoktur. Ben bildirdim ve ben kurtardım, ve ben işittirdim; ve aranızda ecnebi [yabancı] ilâh yoktur; ve siz şahitlerimsiniz, . . . . ve ben Allahım. Evet, gün olalıdan beri ben oyum; ve benim elimden kurtaran yoktur; ben işlerim, ve kim engel olabilir?”—İşaya 43:10-13.

      12, 13. (a) Yehova’nın kavminin tanıklık etmesi gereken ne kadar kanıt vardı? (b) Yehova’nın ismi çağımızda nasıl öne çıktı?

      12 Yehova’nın bu sözlerine karşılık tanık kürsüsü kısa zamanda sevinçli şahitlerle dolup taştı. Onların tanıklığı açıktı ve çürütülemezdi. Yeşu gibi onlar da, ‘Yehova’nın söylediklerinin hepsinin yerine geldiğine, hiçbirinin boşa çıkmadığına’ şahitlik ediyorlardı. (Yeşu 23:14) Yahuda sürgününü ve sonra mucizevi olarak sürgünden kurtulacaklarını sanki bir ağızdan konuşur gibi bildiren İşaya, Yeremya, Hezekiel ve diğer peygamberlerin sözleri Tanrı’nın kavminin kulağında hâlâ çınlamaktaydı. (Yeremya 25:11, 12) Yahuda’nın kurtarıcısı Koreş’in adı, doğumundan uzun zaman önce bildirilmişti.—İşaya 44:26–45:1.

      13 Bu dağ gibi yığılı kanıtlar karşısında, Yehova’nın tek hakiki Tanrı olduğunu kim inkâr edebilirdi? Pagan tanrılarının tersine, Yehova yaratılmamış tek kişi ve tek hakiki Tanrı’ydı.a Sonuç olarak, Yehova’nın ismini taşıyan kavim, O’nun şahane işlerini gelecek kuşaklara ve bilgi almak isteyenlere bildirmek gibi eşsiz ve heyecan verici bir ayrıcalığa sahipti. (Mezmur 78:5-7) Aynı şekilde, Yehova’nın çağımızdaki Şahitleri de O’nun ismini tüm dünyaya bildirme ayrıcalığına sahiptir. 1920’lerde Mukaddes Kitap Tetkikçileri Tanrı’nın ismi Yehova’nın derin anlamının giderek daha fazla bilincine varmaya başladılar. Daha sonra, 26 Temmuz 1931’de Ohio, Columbus’ta düzenlenen bir bölge ibadetinde, Teşkilatın başkanı Joseph F. Rutherford “Yeni Bir İsim” başlıklı bir karar sundu. “Yehova’nın Şahitleri ismiyle tanınıp çağrılmak istiyoruz” sözleri ibadete katılanlarda büyük bir heyecan yarattı. Onlar bu kararı, “evet!” diye haykırarak onayladılar. Yehova’nın ismi o zamandan beri dünya çapında öne çıktı.—Mezmur 83:18.

      14. Yehova İsrailoğulları’na neyi anımsattı, bu neden zamanında yapıldı?

      14 Yehova, ismini onurlu şekilde taşıyanlara “gözünün bebeği” gibi bakar. İsrailoğulları’na, onları Mısır’dan nasıl kurtardığını ve çölden sağ salim nasıl geçirdiğini anlatarak bunu anımsatır. (Tesniye 32:10, 12) O zamanlar onların arasında ‘yabancı’ tanrı yoktu, çünkü Mısır’ın tüm tanrılarının tam anlamıyla küçük düştüklerini kendi gözleriyle görmüşlerdi. Evet, Mısır’ın tanrıları ne Mısır’ı koruyabilmiş, ne de İsrailoğulları’nın çıkışını engelleyebilmişti. (Çıkış 12:12) Benzer biçimde, güçlü Babil de, kent manzarasının baskın bir özelliği olan en az 50 sahte tanrı tapınağıyla, Mutlak Güce Sahip Olan’ın, kavmini özgürlüğe kavuşturmasını engelleyemeyecekti. Açıkça görüldüğü gibi, Yehova’dan başka “kurtarıcı yoktur.”