Herkesin sürekli mutlu olmasını sağlayacak bir yönetimi insanların kurması mümkün mü?

İnsanlık tarihi ne gösteriyor?

Vaiz 8:9: “İnsanın insana egemen olması hep insanın zararına olmuştur.” (Bazı yönetimler ve yöneticiler büyük ideallerle işe başladığı halde sonuç hep aynıdır.)

“Var olan her uygarlık eninde sonunda çökmüştür. Tarih denen şey, başarısızlığa uğrayan çabaların, gerçekleşmemiş tutkuların öyküsüdür. . . . . Böylece tarihçi, trajedilerin kaçınılmaz olduğu düşüncesiyle yaşamak zorundadır” (Henry Kissinger, siyaset bilimci ve kamu yönetimi profesörü, The New York Times, 13 Ekim 1974, s. 30B).

Yönetim konusundaki çabaları baltalayan nedir?

Yer. 10:23: “Ey Yehova, bilirim ki, kendi yolunu belirlemek insanoğluna düşmez. Adımlarına yön vermek insana düşmez.” (Tanrı insana Yaratıcısından bağımsız olarak kendi yolunu çizme yetkisi vermedi.)

Başl. 8:21: “İnsanın yüreğinin eğilimi gençliğinden itibaren kötüdür.” (Yalnızca yöneticiler değil yönetilenler de günahkâr ve bencil eğilimlerle doğar.)

2. Tim. 3:1-5: “Son günlerde çetin ve bunalımlı bir dönem gelecek. Çünkü insanlar, kendini seven, parayı seven, . . . . uzlaşmaz, . . . . gururlu . . . . olacaklar.” (Bugün insanlığın yüz yüze olduğu sorunlar yalnızca bir ülkenin çözebileceği şeyler değildir; uluslararası çapta tam bir işbirliği gerekir. Ancak bencil çıkarlar buna engel oluyor ve ülkelerin çeşitli kurumları arasında gerçek bir işbirliğini de ciddi şekilde baltalıyor.)

Kutsal Kitap dünya olaylarında insanüstü güçlerin de etkili olduğunu açıklar: “Bütün dünya kötü olanın elinde bulunuyor” (1. Yuhn. 5:19). “Mücadelemiz etten kemikten insanlarla değil, gökteki kötü ruhlardan oluşan kuvvetlerle . . . . bu karanlığın dünya hükümdarlarıyladır” (Efes. 6:12). “Bunlar aslında cinlerin vahiyleridir; . . . . yeryüzünün bütün krallarına giderek, onları Mutlak Güce Sahip Tanrı’nın büyük gününde yapılacak savaş için topluyorlar” (Vah. 16:14).

İnsanlar yönetimlerin yolsuzluklarından ve baskılarından nasıl tamamen kurtulabilir?

Farklı kişilerin göreve getirilmesi sorunu çözer mi?

Seçimlerin özgürce yapıldığı yerlerde başa geçen kişiler neden genellikle bir süre sonra halkın oyuyla iktidarı kaybediyor? Çünkü çoğunluk onların icraatından memnun kalmıyor.

Mezm. 146:3, 4: “Soylulara, sizi kurtaramayacak olan insanoğluna güvenmeyin. Onun ruhu çıkar, kendisi toprağa döner; ve bütün düşünceleri o gün biter.” (Dolayısıyla yöneticilerin durumu daha iyi hale getirme amacıyla hazırladıkları projeler fazla zaman geçmeden başkalarına kalır ve çoğu kez de yarıda bırakılır.)

Yönetime kim gelirse gelsin, yine Şeytan’ın elindeki dünyanın bir kısmı olacaktır (1. Yuhn. 5:19).

Şiddet kullanarak gerçekleştirilen devrimler çözüm mü?

Yolsuzluk yapan yöneticiler iktidardan düşürülebilir, adaletsiz kanunlar iptal edilebilir; ancak yeni kurulan yönetim de kusurlu insanlardan oluşacak ve Kutsal Kitapta Şeytan’ın denetiminde olduğu açıkça belirtilen siyasi sistemin bir kısmı olacaktır.

Mat. 26:52: “Kılıcını yerine koy, çünkü kılıç tutanların hepsi kılıçla yok olacak.” (İsa Mesih, kendisine karşı yönetim yetkisinin haksızca kullanıldığı bir anda elçilerinden birine bu sözleri söyledi. Yönetime karşı mücadele etmek doğru olsaydı, bundan daha haklı bir neden olabilir miydi?)

Özd. 24:21, 22: “Oğlum, Yehova’dan ve kraldan kork. Asilerin arasına karışma, çünkü felaketleri ansızın gelir, yıkımları kaşla göz arasında olur.”

Yönetim sistemleri insanlığın acil ihtiyaçlarını karşılayamıyor

Dünyanın her yerinde insanların ihtiyacı olan fakat yönetim sistemlerinin sağlayamadığı şeyler hakkında Tanrı’nın şu vaatlerini düşünün: (1) Savaş tehdidinin olmadığı bir dünyada yaşamak (Mezm. 46:9, 10; İşa. 2:4). (2) Herkes için bol bol gıda (Mezm. 72:16). (3) Herkes için rahat evler (İşa. 65:21). (4) İnsanların kendilerinin ve ailelerinin ihtiyaçlarını karşılayabilmelerini sağlayacak doyum veren işler (İşa. 65:22). (5) Hastalıkların olmadığı dertsiz bir yaşam (Vah. 21:3, 4). (6) Adalet; dini, etnik, ekonomik ve milli önyargılardan kurtuluş (İşa. 9:7; 11:3-5). (7) Can ve mal güvenliğinin sağlandığı bir yaşam (Özd. 2:22; Mika 4:4). (8) Sevginin, iyiliğin, insanlara ilginin, güvenilirliğin en değer verilen nitelikler olduğu bir dünya (Mezm. 85:10, 11; Gal. 5:22, 23).

Yöneticiler binlerce yıldır halklarına daha iyi koşullar vaat ediyor. Peki sonuç nedir? Birçok ülkede insanlar daha fazla maddi olanaklara sahipse de mutlu değiller; üstelik her zamankinden daha karmaşık sorunlarla karşı karşıya bulunuyorlar.