“Ben Yehova’nın Şahidiyim”

Adolfo Gökteki Krallığın bir müjdecisi olduktan kısa süre sonra, Ocosingo’daki radyo istasyonunda çalışırken, birden kapı hızla çalınmaya başladı. Bir grup maskeli adam içeri daldı ve Adolfo’nun başına silahlarını dayadı. Yayın odasına girdiler, cihazlara el koydular ve radyo aracılığıyla, hükümete savaş açtıklarını ilan ettiler.

Silahlı adamlar Adolfo’ya dönüp onun da bu harekete katılmasını emrettiler. Adolfo henüz vaftiz edilmemiş olmasına rağmen “ben Yehova’nın Şahidiyim” diye yanıt verdi. Barış için tek çarenin Tanrı’nın Gökteki Krallığı olduğunu açıkladı ve ona verdikleri üniforma ile silahı kararlı şekilde reddetti. Kararlı tavrını görünce onu salıverdiler. Adolfo şöyle diyor: “Bu olay imanımı gerçekten güçlendirdi.”

Zamanla ortalık duruldu, fakat bölge hâlâ askeri kontrol altındaydı. Buna rağmen, Adolfo yöredeki ihtiyarların o bölgede İsa’nın takipçilerinden oluşan bir tecrit grubuyla birlikte çalışma teklifini memnuniyetle kabul etti. Geçmek zorunda olduğu kontrol noktalarında kendisini Yehova’nın Şahidi olarak tanıttığında askerler ona saygı gösteriyordu. Daha sonra vaftiz edildi ve oradaki tecrit grubunun büyüyerek Yehova’nın Şahitlerinin bir cemaati olmasına yardım etme sevincini yaşadı. Adolfo şöyle dedi: “Artık vaftiz edildiğim için Yehova’nın Şahidi olduğumu tam bir güvenle söyleyebilirim.”

Bir daimi öncü olan Ciro, kampanya sırasında, Pueblo Nuevo adında bir yerde hakikate ilgi gösteren bir aile buldu. Üç gün sonra tekrar ziyarette onlarla bir ev Mukaddes Kitap tetkiki başlatabildi. Fakat Ciro ve bir arkadaşı bu aileyle tetkike devam etmek için tekrar gittiğinde aile reisi evde yoktu. Onun yerine bir grup maskeli adam aile reisini dövmek için bekliyordu. Ciro ve arkadaşına ne istediklerini sordular ve onları ölümle tehdit ettiler. İsa’nın bu iki takipçisi Yehova’ya sessizce dua ettikten sonra, onlara aileye Mukaddes Kitabı öğretmek üzere oraya geldiklerini cesaretle açıkladılar. Bunun üzerine maskeli adamlar onları salıverdi.