Ahaşveroş’un sarayında Haman adlı bir adam ön plana çıkmaya başlamıştı. Kral onu hem başveziri hem de başdanışmanı yaptı ve imparatorlukta kendisinden sonra en büyük emir yetkisini ona verdi. Üstelik onu gören herkesin önünde eğilmesini buyurdu (Ester 3:1-4). Bu buyruk Mordekay için bir sorun oluşturdu. Mordekay, krala itaat etmesi gerektiğine inanıyordu ancak bunu Tanrı’ya saygısızlık etme pahasına yapamazdı. Sorun Haman’ın “Agagoğullarından” olmasıydı; anlaşılan o, Tanrı’nın peygamberi Samuel’in öldürdüğü Amalekoğulları kralı Agag’ın soyundan geliyordu (1. Samuel 15:33). Amalekoğulları o kadar kötüydüler ki, Yehova’nın ve İsrailoğullarının düşmanı olmuşlardı. Onlar Tanrı tarafından mahkûm edilmiş bir halktıb (Tekrar 25:19). Bu durumda sadık bir Yahudi, Amalekoğullarının kral soyundan gelen biri önünde nasıl eğilebilirdi? Mordekay bunu yapmadı. Kararlı tavrını korudu. Bugüne dek başka birçok imanlı erkek ve kadın da şu ilkeye bağlı kalmak için ölümü göze aldı: “Biz insanlardan önce Tanrı’ya itaat etmeliyiz” (Elçiler 5:29).

Haman çok öfkelenmişti. Bir yolunu bulup Mordekay’ı öldürmek ona yetmezdi. Mordekay’ın halkını bütünüyle yok etmek istiyordu! Bu yüzden kralla konuştu ve Yahudiler hakkında karanlık bir tablo çizdi. Adlarını telaffuz etmeden onların “halklar arasına dağılmış, fakat kendini onlardan ayrı tutan” önemsiz bir halk olduğunu söyledi. Daha da kötüsü kralın kanunlarına uymuyorlardı; bu yüzden de tehlikeli ve asiydiler. İmparatorluk topraklarındaki tüm Yahudileri katletmenin maliyetini karşılamak üzere Haman, kralın hazinesine yüklü miktarda para bağışlamayı teklif etti.c Ahaşveroş, bütün planlarını gerçekleştirecek emirler verebilmesi için Haman’a kendi mühür yüzüğünü verdi (Ester 3:5-10).