Kötülüğe Eğilim

Kral Davud’un kendisi de kötülüğün nedenlerinden birini tam olarak belirtti. O, suçları açığa çıkartıldıktan sonra, yaptıklarından tümüyle sorumlu olduğunu kabul etti. Sonra pişmanlık duyguları içinde şunları yazdı: “İşte, ben fesat içinde doğdum, ve anam günah içinde bana gebe kaldı” (Mezmur 51:5). Annelerin, günah işleyecek çocuklara sahip olması asla Tanrı’nın amacı değildi. Fakat, önce Havva ve ardından Âdem, Tanrı’ya isyan etmeyi seçtiklerinde, günahsız çocuklara sahip olma yeteneğini kaybettiler (Romalılar 5:12). Kusurlu insan ırkı sayıca arttıkça, ‘insanın yüreğindeki eğilimlerin çocukluğundan beri kötü’ olduğu açıkça görüldü (Tekvin [Yaratılış] 8:21, YÇ).

Bu kötülüğe eğilim kontrolsüz bırakıldığında, “cinsel ahlaksızlık, . . . . düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke nöbetleri, ağız kavgaları, bölünmeler, mezhepler, haset” ve diğer zararlı davranışlarla sonuçlanır, Mukaddes Kitap bunları “bedenin işleri” olarak tarif eder (Galatyalılar 5:19-21). Kral Davud bedensel zayıflığa yenik düştü ve cinsel ahlaksızlık yaptı. Sonuçta bu durum şiddetli çatışmalara yol açtı (2. Samuel 12:1-12). Aslında Davud ahlaksızlık eğilimine karşı koyabilirdi. Bunun yerine o, Bat-şeba’ya duyduğu arzuyu aklından çıkarmadı ve öğrenci Yakub’un tarif ettiği şu davranış tarzını sergiledi: “Herkes arzusunun kendisini ayartıp sürüklemesi sonucu sınanır. Arzu gebe kaldığında günah doğurur; günah işlemek de ölüme yol açar” (Yakub 1:14, 15).

İnsanlar yanlış arzularının davranışlarını yönetmesine izin verirlerse, önceki makalede sözü edilen toplu katliamlar, ırza tecavüzler ve yağmalamalar gibi aşırı uç davranışlar sergilerler.

Kötülüğe Eğilimi Ortadan Kaldırın

İnsan toplumunun kötülükten kalıcı bir şekilde kurtulabilmesi için, insanın kötülüğe doğuştan eğilimi, tam bilgi eksikliği ve Şeytan’ın etkisi ortadan kaldırılmalıdır. İlk olarak, insanın günaha doğuştan eğilimi yüreğinden nasıl sökülüp atılabilir?

Hiçbir cerrah ya da ilaç bunu yapamaz. Fakat Yehova Tanrı, kabul etmek isteyen herkesi miras alınan günah ve kusurluluktan kurtaracak bir çare sundu. Elçi Yuhanna “İsa’nın kanı bizi her günahtan arındırır” diye yazdı (1. Yuhanna 1:7). Kusursuz insan İsa, yaşamını isteyerek verdiğinde, “günahlarımızı direk üzerinde, kendi bedeninde taşıdı. Bunu, biz günah sayfasını kapatıp doğru bir yaşama başlayabilelim diye yaptı” (1. Petrus 2:24). İsa’nın kurban niteliğindeki ölümü Âdem’in kötü davranışının etkilerini ortadan kaldıracaktı. Pavlus, İsa Mesih’in “tüm insanlar için eşdeğer bir fidye” olduğunu söyler (1. Timoteos 2:6). Evet, Mesih’in ölümü tüm insanlığın, Âdem’in kaybettiği kusursuzluğu yeniden kazanmasını mümkün kıldı.