28. (a) İbraniler kitabının 1-3. bölümlerinde Pavlus Mezmurlar’ı kullanarak nasıl akıl yürütür? (b) Mezmur 110:4 ayeti, Pavlus’un Melkisedek usulüne göre kâhinlikle ilgili sözlerine nasıl temel oluşturur?

²⁸ Şimdi İbranilere yazılan mektuba bakalım. İlk iki bölümde Mezmurlar’dan Tanrı’nın gökte tahta oturttuğu Oğlu İsa’nın meleklere üstünlüğüyle ilgili bazı alıntılar vardır. Pavlus Mezmur 22:22 ve diğer ayetlerden İsa’nın, ‘kardeşlerinden’ oluşan bir cemaate sahip olduğunu gösterir; onlar İbrahim’in soyunun bir kısmıdır ve ‘gökte yaşama çağrısına ortaktırlar’ (İbr. 2:10-13, 16; 3:1). Sonra elçi, İbraniler 6:20–7:28’de, İsa’nın “Melkisedek usulüne göre sonsuza dek başkâhin” olarak üstlendiği görevle ilgili ayrıntılar verir. Bu sözler Mezmur 110:4’te Tanrı’nın bir antla pekiştirdiği vaadine atfeder. Pavlus İsa’nın kâhinliğinin Harun’unkine üstünlüğünü kanıtlamak için bu ayete tekrar tekrar gönderme yapar. İsa Mesih’in yerde değil Yehova’nın ettiği yeminle gökte kâhin olduğunu ve ‘sonsuza dek kâhin olarak kalacağını’ açıklar; dolayısıyla onun kâhinlik hizmetinin yararları sonsuza dek sürecektir (İbr. 7:3, 15-17, 23-28).

29. Tanrı’ya bağlılık konusunda hangi göze çarpan örneği izlemeliyiz?

²⁹ Ayrıca İbraniler 10:5-10’da İsa’nın, Tanrı’nın ondan istediği gibi özverili bir yaşam sürmeyi istekle kabul ettiğini ve Tanrı’nın isteğini yerine getirmeye kararlı olduğunu görürüz. Bu düşünce Davut’un Mezmur 40:6-8’deki sözlerine dayanır. İsa’nın Tanrı’ya bağlılığı üzerinde düşünmekten ve onu örnek almaktan çok yarar görürüz ve ancak bu şekilde Tanrı’nın onayını kazanabiliriz (Ayrıca Mezmur 116:14-19’a bakın).

Mezm. 45:6, 7—İbr. 1:8, 9.

Mezm. 95:7-11—İbr. 3:7, 8; 4:7).