Pavlus MS 61’de Yahudiye’deki İbranilere de yazar ve Hıristiyanlığın Yahudilikten üstün olduğunu gösterir.

Pavlus İsa’nın fidyesine iman etmenin Kanuna dayalı işlerden daha üstün olduğunu kanıtlamak için, Hıristiyanlığın Kurucusunun haşmetini, kâhinliğini, kendini fidye olarak vermesini ve yeni ahdi vurgular (İbr. 3:1-3; 7:1-3, 22; 8:6; 9:11-14, 25, 26). Bunu bilmek, Yahudilerden zulüm gören İbrani Hıristiyanların bununla baş etmesine şüphesiz yardım etmiş olmalı. Pavlus, İbrani iman kardeşlerini ‘hızla olgunluğa doğru ilerlemeye’ ısrarla teşvik eder (İbr. 6:1).