Zamanla Püriten vaizler tövbeyi öğretmeye başladılar. Tanrı merhametli olsa da, O’na itaat etmeyenlerin doğrudan cehenneme gideceği konusunda halkı uyarıyorlardı. İnsanları dize getirmek için cehennem ateşini sanki odun atıp alevlendirerek, bu öğretiyi sıcak tuttular. 18. yüzyıl vaizlerinden biri olan Jonathan Edwards bir defasında “Öfkeli Bir Tanrı’nın Elinde Bulunan Günahkârlar” konulu bir vaaz verdi. Cehennemi öyle korkunç bir şekilde tarif etti ki diğer rahipler korkudan deliye dönen dinleyicileri duygusal olarak desteklemek için onlara yardım etmek zorunda kaldılar.

[Sayfa 13’teki çerçeve/resim]

PÜRİTENLER VE CEHENNEM ATEŞİ

Püritenler cehennem ateşini öğreterek Tanrı’nın Sözüne ters düştüler. Mukaddes Kitap ölülerin bilinçsiz olduğunu, herhangi bir şekilde acı çekemeyeceklerini ya da zevk alamayacaklarını söyler (Vaiz 9:5, 10). Dahası, böyle ateşli bir cehennem asla gerçek Tanrı’nın “aklından geçmemiştir” (Yeremya 19:5; 1. Yuhanna 4:8). O, insanları yaşamlarını değiştirmeye ısrarla teşvik eder ve suç işleyip tövbe etmeyen kişilerle merhametle ilgilenir (Hezekiel 33:11). Kutsal Yazılara dayalı bu hakikatlere ters düşen Püriten vaizler, Tanrı’yı sık sık cani ve kindar biri olarak tanıttılar. Ayrıca, karşı koyanları susturmak için güç kullanmak da içinde olmak üzere zalim uygulamaları destekleyen bir yaşamı savundular.