Dünyanın Değil, Tanrı’nın Ruhunu Alın

“Biz bu dünyanın ruhunu değil Tanrı’dan gelen ruhu aldık, böylece Tanrı tarafından bize bağışlanan şeyleri anlayabiliriz” (1. KOR. 2:12).

1, 2. (a) İsa’nın takipçileri hangi anlamda bir savaştalar? (b) Hangi soruları ele alacağız?

İSA’NIN TAKİPÇİLERİ olarak bir savaştayız! Düşmanımız güçlü, kurnaz, tecrübeli ve acımasız. Elindeki silah o kadar etkili ki insanlığın büyük çoğunluğunu ele geçirmiş durumda. Ancak kendimizi aciz ya da yenilmeye mahkûm kişiler olarak görmemize gerek yok (İşa. 41:10). Her tür saldırıya karşı dayanıklı bir savunma aracına sahibiz.

² Savaşımız fiziksel değil, ruhi bir savaştır. Düşmanımız İblis Şeytan, kullandığı başlıca silah da “bu dünyanın ruhu”dur (1. Kor. 2:12). Onun saldırılarına karşı temel savunma aracımız Tanrı’nın ruhudur. Bu savaşta hayatta kalabilmek ve Tanrı’yla ilişkimizi koruyabilmek için O’ndan ruhunu istemeli ve bu ruhun meyvesi olan nitelikleri yaşamımızda sergilemeliyiz (Gal. 5:22, 23). Peki dünyanın ruhu nedir ve nasıl bu kadar etkili hale geldi? Dünyanın ruhunun bizi etkileyip etkilemediğini nasıl anlayabiliriz? Tanrı’nın ruhunu almak ve dünyanın ruhuna karşı koymak konusunda İsa’dan ne öğrenebiliriz?

Dünyanın Ruhu Sizi Etkiliyor mu?

6. Dünyanın ruhu ancak ne zaman bizi etkiler?

⁶ Birçok kişi Şeytan’ın etkisinin farkında olmasa da İsa’nın gerçek takipçileri onun düzenlerinden habersiz değildir (2. Kor. 2:11). Dünyanın ruhu biz izin vermedikçe bizi etkileyemez. Şimdi, Tanrı’nın ruhundan mı yoksa dünyanın ruhundan mı etkilendiğimizi görmemize yardımcı olacak dört soruyu ele alalım.

7. Şeytan’ın bizi Tanrı’dan uzaklaştırmak için başvurduğu yollardan biri nedir?

⁷ Eğlence konusundaki seçimlerim benim hakkımda ne gösteriyor? (Yakup 3:14-18’i okuyun). Şeytan yüreğimizde şiddete karşı sevgi uyandırarak bizi Tanrı’dan uzaklaştırmaya çalışıyor. O Yehova’nın şiddeti sevenlerden nefret ettiğini biliyor (Mezm. 11:5). Bu nedenle bedensel arzularımıza hitap etmek için yayınları, filmleri, müziği ve bilgisayar oyunlarını kullanıyor ve bu oyunların bazılarında oyuncular ahlaksızlık yapmak ya da gaddarca davranışlarda bulunmak üzere tahrik ediliyor. Hâlâ doğru olanı seviyor olsak bile eğer yüreğimizin bir kısmı kötü olanı severse Şeytan bundan mutlu olur (Mezm. 97:10).

8, 9. Eğlence konusunda kendimize hangi soruları sormalıyız?

⁸ Diğer taraftan Tanrı’nın ruhu onu alan kişileri saf, temiz, barışçı ve merhametli olmaya yöneltir. Kendimize şöyle sormalıyız: ‘Seçtiğim eğlence türleri bende olumlu nitelikler geliştiriyor mu?’ Yukarıdan gelen hikmet “ikiyüzlü değildir.” Tanrı’nın ruhundan etkilenenler, bir taraftan dışarıda insanlara ahlaklı ve barışsever olmayı öğretip diğer taraftan evlerinde eğlenme amacıyla ahlaksızlık ve sadistçe şiddet eylemleri içeren görüntüler izlemezler.

⁹ Yehova bizden tam bağlılık bekler. Şeytan ise tıpkı İsa’dan istediği gibi sadece tek bir tapınma hareketine razı olacaktır (Luka 4:7, 8). Kendimize şöyle sorabiliriz: ‘Seçtiğim eğlence türü Tanrı’ya tam bağlılık göstermemi mümkün kılıyor mu? Bu konudaki seçimim dünyanın ruhuna karşı koymamı kolaylaştırıyor mu, yoksa zorlaştırıyor mu? Bundan sonra eğlence seçimlerimde değişiklik yapmam gerekiyor mu?’

10, 11. (a) Dünyanın ruhu insanlara maddi şeylerle ilgili nasıl bir tutum aşılar? (b) Tanrı’nın ruhuyla ilham ettiği Sözü nasıl bir tutumu teşvik eder?

¹⁰ Maddi şeylerle ilgili tutumum ne? (Luka 18:24-30’u okuyun). Dünyanın ruhu açgözlülüğü ve maddiyatçılığı teşvik ederek ‘gözlerin arzusunu’ besler (1. Yuhn. 2:16). Birçok kişide zengin olma arzusu uyandırır (1. Tim. 6:9, 10). Bu ruh bizi büyük miktarda birikim yapmanın kalıcı güvenlik sağlayacağına inandırır (Özd. 18:11). Fakat para sevgisinin Tanrı’ya duyduğumuz sevginin yerine geçmesine izin verirsek Şeytan zafer kazanmış olur. Bu nedenle kendimize şöyle sormalıyız: ‘Maddi refah ve zevk arayışı yaşamımın odak noktası haline mi geldi?’

¹¹ Tanrı’nın ruhuyla ilham ettiği Sözü ise parayla ilgili dengeli bir görüşe sahip olmamızı ve hem kendimizin hem de ailemizin maddi ihtiyaçlarını karşılamak için çalışmamızı öğütler (1. Tim. 5:8). Tanrı’nın ruhu, onu alan kişilerin Yehova’nın cömertliğini yansıtmasına yardım eder. Onlar alan değil, veren kişiler olarak tanınırlar. İnsanlara maddi şeylerden daha çok değer verirler ve imkânları varsa sahip olduklarını sevinçle paylaşırlar (Özd. 3:27, 28). Ve para kazanma uğraşının Tanrı’ya hizmet etmenin önüne geçmesine asla izin vermezler.

12, 13. Dünyanın ruhunun aksine Tanrı’nın ruhu bizi nasıl olumlu yönde etkiler?

¹² Kişiliğim hangi ruhu yansıtıyor? (Koloseliler 3:8-10, 13’ü okuyun). Dünyanın ruhu insanları bedenin işlerini yapmaya iter (Gal. 5:19-21). Üzerimizde hangi ruhun etkili olduğu, her şey yolundayken değil, bir sorun yaşadığımızda, örneğin bir iman kardeşimiz bizi umursamadığında, kırdığında ya da bize karşı bir günah işlediğinde belli olur. Ayrıca ailemize davranış tarzımız da hangi ruhun bizi etkilemesine izin verdiğimizi gösterebilir. Bu yüzden kendimizi sınamamız gerekir. Kendinize şöyle sorun: ‘Son altı ayda kişiliğim Mesih’inkine daha çok benzedi mi, yoksa eski konuşma tarzıma ya da bazı kötü alışkanlıklarıma geri dönmeye mi başladım?’

¹³ Tanrı’nın ruhu, ‘alışkanlıklarıyla birlikte eski kişiliği üzerimizden çıkarıp atmamıza’ ve “yeni kişiliği” giymemize yardım eder. Bu sayede daha iyi ve sevgi dolu kişiler haline geliriz. Yakınmak için geçerli bir nedenimiz varmış gibi görünse bile birbirimizi gönülden bağışlarız. Haksızlıklara ‘kötülük, kindarlık, öfke, gazap, bağırıp çağırma ve sövmeyle’ karşılık vermeyiz. Bunun yerine şefkatli olmak için çaba harcarız (Efes. 4:31, 32).

14. Dünyadaki birçok kişi Tanrı’nın Sözüne ne gözle bakıyor?

¹⁴ Kutsal Kitabın ahlak standartlarına saygı duyuyor ve bunları seviyor muyum? (Özdeyişler 3:5, 6’yı okuyun). Dünyanın ruhu Tanrı’nın Sözüne isyanı teşvik eder. Bu ruhtan etkilenenler, Kutsal Kitabın uygulanması zor olarak gördükleri kısımlarını göz ardı ediyorlar ve bunun yerine insan geleneklerini ve felsefelerini tercih ediyorlar (2. Tim. 4:3, 4). Bazıları da Tanrı’nın Sözünün tümünü hiçe sayıyor. Onlar Kutsal Kitabın geçerliliğini ve doğruluğunu sorguluyorlar ve kendi akıllarına güveniyorlar. Kutsal Kitabın zina, eşcinsellik ve boşanmayla ilgili kusursuz standartlarından taviz veriyorlar. ‘İyinin kötü, kötünün iyi’ olduğunu öğretiyorlar (İşa. 5:20). Bu ruh bizi de etkiliyor mu? Sorunlarla karşılaştığımızda kendi fikirlerimiz de dahil insan düşüncelerine mi güveniyoruz? Yoksa Kutsal Kitabın öğüdünü mü uygulamaya çalışıyoruz?

15. Kendi aklımıza güvenmek yerine ne yapmalıyız?

¹⁵ Tanrı’nın ruhu bizde Kutsal Kitaba karşı saygı uyandırır. Mezmur yazarı gibi biz de Tanrı’nın Sözünü adımlarımız için kandil ve yolumuz için ışık olarak görürüz (Mezm. 119:105). Kendi aklımıza güvenmek yerine Tanrı’nın Sözünün doğruyu yanlıştan ayırmamıza yardım edeceğine kesinlikle güveniriz. Kutsal Kitaba sadece saygı duymayı değil, onu sevmeyi de öğreniriz (Mezm. 119:97).