İsa’nın Takipçisi Olmaktan Övünç Duyun!

“Övünen Yehova’yla övünsün” (1. KORİNTOSLULAR 1:31).

1. İnsanların dine karşı tutumlarında hangi eğilim görülüyor?

“KAYITSIZLIK.” Birkaç yıl önce, dinsel konularda bir yorumcu birçok insanın, inançlarına karşı tutumunu bu sözcükle tanımladı. O şöyle dedi: “Günümüzde din alanında herhangi bir dinsel gelişme olmamış ve en uygun şekilde ‘kayıtsızlık’ diye tarif edebileceğimiz bir tutum ortaya çıkmıştır.’” Yorumcu, sözlerini açıklarken bu kayıtsızlığı “kişinin kendi diniyle ilgili fazla bir şey yapmaya istek duymaması” diye tanımladı ve birçok insan “Tanrı’ya inanıyor . . . . ama O’nu pek umursamıyor” dedi.

2. (a) İnsanların ruhen kayıtsız hale gelmesi neden şaşırtıcı değildir? (b) Kayıtsızlık İsa’nın takipçileri için nasıl bir tehlike oluşturur?

² Bu kayıtsızlık eğilimi Mukaddes Kitabı inceleyen kişileri şaşırtmıyor (Luka 18:8). Çünkü din genel olarak düşünüldüğünde, böyle bir ilgisizlik zaten beklenmelidir. Sahte din insanları uzun süredir aldatıyor ve düş kırıklığına uğratıyor (Vahiy 17:15, 16). Ancak dünyada yaygın olan isteksizlik ve boş vermişlik ruhu, İsa’nın gerçek takipçileri için bir tehlike oluşturur. İmanımız konusunda kayıtsız hale gelir, Yehova’ya hizmetimiz ve Mukaddes Kitap hakikati için gösterdiğimiz gayreti kaybedersek çok ciddi zararlara uğrarız. İsa, birinci yüzyılda Laodikya’da yaşayan takipçilerini böyle bir kayıtsız tutuma karşı uyarırken, “ılık” olmamalarını söylemiş, “ne soğuksun ne de sıcak . . . . ılık olduğun için seni tükürüp atacağım” demişti (Vahiy 3:15-18).

Kim Olduğumuzun Farkında Olalım

3. İsa’nın takipçileri, kimliklerinin hangi yönleriyle gurur duyabilirler?

³ İsa’nın takipçileri, ruhi kayıtsızlıkla mücadele edebilmek için kim olduklarına dair net bir görüşe sahip olmalı ve kimlikleriyle makul ölçüde gurur duymalıdırlar. Mukaddes Kitapta, Yehova’nın hizmetçileri ve Mesih’in öğrencileri olarak kim olduğumuzu gösteren tanımlar bulabiliriz. Biz “iyi haber”i başkalarıyla faal şekilde paylaşırken Yehova’nın “şahitleri” ve “Tanrı’nın iş arkadaşları”yız (Matta 24:14; İşaya 43:10; 1. Korintoslular 3:9). ‘Birbirini seven’ bir toplumuz (Yuhanna 13:34). İsa’nın gerçek takipçileri, “algılama yeteneğini doğruyu yanlışı ayırmak üzere kullanarak geliştiren” kişilerdir (İbraniler 5:14). Biz “dünyanın ışıkları”yız (Filipililer 2:16). ‘Dünyadaki milletler arasında iyi yaşayışımızı sürdürmeye’ çalışıyoruz (1. Petrus 2:12; 2. Petrus 3:11, 14).

4. Yehova’ya tapınan biri kimliği hakkında neyi de bilmeli?

⁴ Yehova’ya tapınanlar, kim olmadıklarını da bilirler. Önderleri İsa Mesih dünyaya ait olmadığı gibi “onlar da dünyaya ait değildir” (Yuhanna 17:16). Onlar “zihnen karanlıkta olup Tanrı’nın sunduğu yaşama yabancılaşmış” ‘milletlerden’ ayrı kalırlar (Efesoslular 4: 17, 18). Sonuçta, İsa’nın takipçileri ‘Tanrı’nın isteğine aykırı her şeyi ve dünyevi arzuları reddeder ve şimdiki ortamda sağduyu, doğruluk ve Tanrı’ya bağlılık göstererek yaşarlar’ (Titus 2:12).

5. ‘Yehova’yla övünün’ tembihiyle ne kastedilir?

⁵ Kimliğimizle ilgili net görüşümüz ve evrenin Egemeniyle ilişkimiz bizi ‘Yehova’yla övünmeye’ yöneltir (1. Korintoslular 1:31). Bu ne tür bir övünmedir? İsa’nın gerçek takipçileri olarak bizler Yehova gibi bir Tanrımız olduğu için gurur duyuyoruz. Şu yönlendirmeye uyuyoruz: “Övünen şununla, anlayışlı olmakla, ve dünyada inayet, adalet, ve salâh işliyen RAB ben idiğimi bilmekle övünsün” (Yeremya 9:24). Biz, Tanrı’yı tanıma ve başkalarına yardım etmek üzere O’nun tarafından kullanılma ayrıcalığımızla ‘övünüyoruz.’

Net Bir Görüşü Korumanın Zorluğu

6. Bazılarına İsa’nın takipçisi kimlikleriyle ilgili net bir görüşü korumak neden zor geliyor?

⁶ Kabul etmek gerekir ki, İsa’nın takipçisi kimliğimizle ilgili net görüşümüzü korumak her zaman kolay değildir. Hakikat yolunda yetiştirilmiş bir genç, bir süre ruhen zayıfladığını söylüyor ve durumunu şöyle anlatıyor: “Zaman zaman, neden Yehova’nın Şahidi olduğumu bilmediğimi hissederdim. Mukaddes Kitap hakikatini bebekliğimden beri biliyordum. Bazen bunun da diğerleri gibi bir din olduğunu düşünürdüm.” Başkaları da kimliklerini eğlence dünyasının, kitle iletişim araçlarının ve Tanrı’yı hiçe sayan yaygın hayat görüşünün şekillendirmesine izin vermiş olabilir (Efesoslular 2:2, 3). İsa’nın bazı takipçileri de zaman zaman kendileriyle ilgili şüphelerinin olduğu, değerlerini ve amaçlarını yeniden gözden geçirdikleri dönemler geçirebilir.

7. (a) Tanrı’nın hizmetçilerinin kendilerini ne şekilde sınamaları uygundur? (b) Hangi sinsi tehlike var?

⁷ Zaman zaman kendimizi dikkatle sınamamız yanlış mıdır? Hayır. Elçi Pavlus’un İsa’nın takipçilerini kendilerini sürekli incelemeye teşvik ettiğini belki hatırlarsınız. “İman yolunda mısınız diye kendinizi sürekli sınayın, kendinizi yoklayın” demişti (2. Korintoslular 13:5). Elçi bu ayette İsa’nın takipçilerini, kendilerinde gelişmiş olabilecek herhangi bir ruhi zayıflığı saptamak için sağlıklı ve dengeli şekilde çaba harcamaya teşvik ediyordu. Amaçları, o zayıflıklarını düzeltmek için gerekli adımları atmak olmalıydı. İmanda olup olmadığını sınayan bir İsa’nın takipçisi, sözlerinin ve davranışlarının, sahip olduğunu söylediği inançla uyumlu olup olmadığını tespit etmelidir. Bununla beraber, kendi kendimizi sınarken, kimliğimizi ve sorularımıza cevapları Yehova ve cemaatiyle ilişkimizle ilgisi olmayan yerlerde aramaya koyulmamız boş bir uğraştır, hatta bizim için ruhi yönden ölümcül olabilir.a ‘İmanımızın enkaza dönmesini’ asla istemeyiz! (1. Timoteos 1:19).

Zorluklardan Muaf Değiliz

8, 9. (a) Musa kendiyle ilgili şüphelerini nasıl ifade etti? (b) Yehova Musa’nın çekingenliğini nasıl giderdi? (c) Yehova’nın hizmetçilerini rahatlatması sizde nasıl duygular uyandırıyor?

⁸ Zaman zaman kendileriyle ilgili şüpheleri olan İsa’nın takipçileri başarısız olduklarını mı düşünmeliler? Tabii ki hayır! Aslında böyle hissedenlerin yalnız kendileri olmadığını bilmek onları rahatlatabilir. Geçmişte Tanrı’nın sadık şahitleri de aynı duyguları hissetti. Örneğin, olağanüstü iman, vefa ve bağlılık göstermiş biri olan Musa’yı düşünelim. Altından kalkılamaz gibi görünen bir görev aldığında, o ürkekçe “Ben kimim ki?” diye sormuştu (Çıkış 3:11). Anlaşılan ‘Ben önemsiz biriyim’ ya da ‘Beceriksiz biriyim’ diye düşünüyordu. Geçmişinin bazı yönleri, onun kendini yetersiz hissetmesine yol açmış olabilirdi: Köle bir ulustan geliyordu. Kendi ulusu olan İsrailoğulları tarafından reddedilmişti. Akıcı konuşamıyordu (Çıkış 1:13, 14; 2:11-14; 4:10). Ayrıca çobandı; bu, Mısırlıların tiksindiği bir işti (Tekvin 46:34). Dolayısıyla, Musa’nın kendini Tanrı’nın köle durumdaki toplumunun kurtarıcısı olmaya uygun görmemesi pek şaşırtıcı değil.

⁹ Yehova şu iki büyük vaatte bulunarak Musa’yı rahatlattı: “Gerçekten ben seninle olacağım; ve benim seni gönderdiğime senin için işaret şu olacak: Sen kavmı Mısırdan çıkardığın zaman, bu dağ üzerinde Allaha ibadet edeceksiniz” (Çıkış 3:12). Tanrı bu çekingen hizmetçisine her zaman yanında olacağını, ayrıca Kendi toplumunu da kesinlikle kurtaracağını söylüyordu. Yehova yüzyıllar boyunca benzer vaatlerde bulundu ve hizmetçilerine destek olacağını söyledi. Örneğin İsrail ulusu Vaat Edilmiş Topraklara girmek üzereyken Musa aracılığıyla “Kuvvetli olun ve yürekli olun . . . . seninle beraber yürüyen Allahın RABDİR; seni boşa çıkarmaz, ve seni bırakmaz” dedi (Tesniye 31:6). Yehova Yeşu’yu da “Hayatının bütün günlerince kimse sana karşı duramıyacak . . . . seninle de öyle beraber olacağım; seni boşa çıkarmam, ve seni bırakmam” diyerek rahatlatmıştı (Yeşu 1:5). O, İsa’nın takipçilerine de şunu vaat eder: “Seni asla yüzüstü bırakmam, seni asla terk etmem” (İbraniler 13:5). Böyle güçlü bir desteğe sahip olduğumuz için İsa’nın takipçisi olmakla gurur duymalıyız!

10, 11. Levili Asaf, Yehova’ya hizmetinin değeri hakkındaki doğru tutumunu sürdürebilmek için nasıl yardım gördü?

¹⁰ Musa’dan yaklaşık 500 yıl sonra, Asaf isminde sadık bir Levili, doğru davranış tarzını sürdürmenin değeri hakkında şüpheye kapıldı ve bunu açıkça yazdı. Asaf sınavlara ve ayartmalara rağmen Tanrı’ya hizmet etme mücadelesi verirken, Tanrı’yla alay eden bazı kişilerin güçlendiğini ve zenginleştiğini görüyordu. Bu durum Asaf’ı nasıl etkiledi? “Ben ise, ayaklarım sürçmek üzre idi; az kaldı adımlarım kayacaktı çünkü kötülerin selâmetini görünce mağrurları kıskandım” dedi. Asaf Yehova’ya tapınan biri olmanın değerinden şüphelenmeye başlamıştı. Şöyle düşündü: “Gerçek, yüreğimi boş yere temizlemişim, ve suçsuzlukla ellerimi yıkamışım; çünkü her gün belâya uğradım, ve her sabah ceza çektim” (Mezmur 73:2, 3, 13, 14).

¹¹ Asaf, huzurunu kaçıran bu düşüncelerle nasıl mücadele etti? Düşüncelerini inkâr mı etti? Hayır. 73. Mezmur’da gördüğümüz gibi, Tanrı’ya duasında bu düşüncelerini ifade etti. Mabede yaptığı ziyaret Asaf için bir dönüm noktası oldu. Orada, her şeye rağmen en iyi yaşam tarzının Tanrı’ya bağlılık olduğunu fark etti. Ruhi konulara takdiri yeniden canlandıktan sonra Asaf, Yehova’nın kötülükten nefret ettiğini ve zamanı gelince kötüleri cezalandıracağını anladı (Mezmur 73:17-19). Böylece Asaf, Yehova’nın ayrıcalıklı hizmetçisi olarak sahip olduğu kimliği daha iyi kavradı. Tanrı’ya şöyle dedi: “Ben daima seninle beraberim; benim sağ elimden tuttun. Öğüdünle bana yol gösterirsin, ve sonra beni izzetle alırsın” (Mezmur 73:23, 24). Asaf, Tanrı’sıyla tekrar övünmeye başladı (Mezmur 34:2).

Onlar Kim Olduklarını İyi Kavramışlardı

12, 13. Mukaddes Kitapta Yehova ile ilişkilerinden gurur duyan kişilere örnekler verin.

¹² İsa’nın takipçisi kimliğimizi daha iyi kavramanın bir yolu, sıkıntılara rağmen Yehova’yla ilişkilerinden gerçekten gurur duyan ve O’na vefayla tapınanların imanını incelemek ve örnek almaktır. Örneğin Yakub’un oğlu Yusuf’u düşünelim. O, çok genç yaşta ihanete uğradı ve köle olarak satılıp Mısır’a götürüldü. Orası, Tanrı’dan korkan biri olan babasından yüzlerce kilometre uzakta, evde ailesinin desteğini aldığı sıcak ortamdan çok farklı bir dünyaydı. Mısır’da kendisine Tanrı’nın isteğine uygun öğütler verebilecek hiç kimse yoktu. Ayrıca orada ahlakını ve Tanrı’ya güvenini sınayan sıkıntılar yaşadı. Fakat kimliğini, yani Tanrı’nın bir hizmetçisi olduğunu unutmamak için açıkça bilinçli bir çaba sarf etti ve doğru bildiği şeye sadık kaldı. Düşmanca davranışlar gördüğü bir ortamda bile Yehova’ya tapınan biri olmaktan gurur duydu ve hissettiklerini söylemekten çekinmedi (Tekvin 39:7-10).

¹³ Bundan sekiz yüzyıl sonra, Suriyeli general Naaman’ın kölesi olmuş tutsak bir İsrailli kız da kimliğini, yani Yehova’nın bir hizmetçi olduğunu unutmadı. Fırsat bulduğunda, Yehova hakkında cesurca şahitlik etti ve Elişa’yı gerçek Tanrı’nın peygamberi olarak tanıttı (2. Krallar 5:1-19). Bundan yıllar sonra, genç Kral Yoşiya, yozlaşmış bir ortamda bulunmasına rağmen uzun vadeli dinsel reformlar yaptı, Tanrı’nın mabedini onardı ve ulusun tekrar Yehova’ya tapınmasını sağladı. Yoşiya, imanıyla ve Yehova’ya tapınmakla gurur duydu (2. Tarihler 34 ve 35. bölümler). Babil’de Daniel ve üç İbrani arkadaşı da kimliklerini asla unutmadılar; onlar Yehova’nın hizmetçileriydiler. Baskı ve ayartma karşısında bile bütünlüklerini korudular. Onların Yehova’nın hizmetçileri olmaktan gurur duydukları açıkça görülüyordu (Daniel 1:8-20).

Kimliğinizle Gurur Duyun

14, 15. İsa’nın takipçisi kimliğimizle övünmenin kapsamına neler girer?

¹⁴ Tanrı’nın bu hizmetçileri başarılı oldular; çünkü Tanrı’nın önündeki durumlarıyla ilgili ölçülü bir gurur duyuyorlardı. Ya bugün biz ne durumdayız? İsa’nın takipçisi kimliğimizle övünmenin kapsamına neler girer?

¹⁵ Bunun kapsamına, temel olarak Yehova’nın ismini taşıyan, O’nun bereketine ve onayına sahip toplumun bir ferdi olduğumuz için derin bir minnettarlık duymak girer. Tanrı kimlerin Kendisine ait olduğundan emindir. Büyük bir dinsel karışıklığın olduğu dönemde yaşamış elçi Pavlus “Yehova, Kendisinin olanları tanır” diye yazmıştı (2. Timoteos 2:19; Sayılar 16:5). Yehova ‘Kendisinin olanlarla’ övünç duyar. Kutsal Yazılarda “size dokunan onun gözbebeğine dokunmuş olur” diye okuyoruz (Zekarya 2:8). Yehova’nın bizi sevdiği açıktır. Öyleyse bizim de Yehova’yla ilişkimiz O’na duyduğumuz büyük sevgiye dayanmalı. Pavlus “kişi Tanrı’yı seviyorsa, Tanrı da onu bilir” dedi (1. Korintoslular 8:3).

16, 17. Genç ya da yaşlı olsun İsa’nın tüm takipçileri için ruhi mirasları neden ve nasıl bir gurur kaynağıdır?

¹⁶ Yehova’nın Şahidi olarak yetiştirilmiş gençler, İsa’nın takipçisi kimliklerinin güçlenmeye devam ettiğinden ve bunun Tanrı’yla kişisel ilişkilerinin etkisiyle olduğundan emin olmalıdırlar. Onların imanı sadece ana babalarının imanına dayanmamalıdır. Pavlus Tanrı’nın her hizmetçisi hakkında “Efendisinin kararına göre, görevinde kalır ya da kalmaz” diye yazmıştı. Ardından, “her birimiz Tanrı’ya kendi adımıza hesap vereceğiz” dedi (Romalılar 14:4, 12). Yehova’ya, bir aile geleneğini isteksizce sürdürür gibi tapınmanın O’nunla yakın ve uzun vadeli bir ilişki kurmamızı sağlayamayacağı açıktır.

¹⁷ Yehova’nın şahidi olan kişiler tarih boyunca adeta uzun bir zincir oluşturdu. Bu zincir, yaklaşık 6.000 yıl önce yaşamış sadık Habil’le başlayıp, çağımızdaki Şahitlerden oluşan “büyük kalabalık”a dek uzanır ve Yehova’nın gelecekte sonsuza dek yaşayacak hizmetçilerinden oluşan büyük topluluğa kadar da devam edecektir (Vahiy 7:9; İbraniler 11:4). Biz, Tanrı’ya sadakatle tapınan kişilerden oluşan bu uzun zincirin son halkasıyız. Gerçekten de çok zengin bir ruhi mirasa sahibiz!

18. Değerlerimiz ve standartlarımız bizi dünyadan nasıl ayırır?

¹⁸ İsa’nın takipçisi kimliğimizin kapsamına, bizi İsa’nın takipçileri olarak tanıtan değerler, nitelikler, standartlar ve özellikler de girer. Bu, yaşamımızın başarılı olmasını ve Tanrı’yı memnun etmemizi sağlayan tek “Yol”dur (Elçilerin İşleri 9:2; Efesoslular 4:22-24). İsa’nın takipçileri ‘her şeyin önce doğruluğunu araştırmalı’ ve ‘iyi olana yapışmalıdır’! (1. Selanikliler 5:21). İsa’nın gerçek takipçileri ile Tanrı’ya yabancılaşmış dünya arasındaki derin uçurumu çok net şekilde görüyoruz. Yehova hakiki tapınma ile sahte tapınma arasındaki farkı kesin bir şekilde gösterir. Peygamberi Malaki aracılığıyla, “Salihle kötü arasında, ve Allaha kulluk edenle ona kulluk etmiyen arasında ayırt edeceksiniz” demişti (Malaki 3:18).

19. İsa’nın takipçileri asla ne duruma düşmeyecek?

¹⁹ Bu karışık dünyada Yehova’yla övünmek çok önemli olduğundan, Tanrımızla devamlı uygun bir gurur duymamıza ne yardım edebilir? Ayrıca İsa’nın takipçisi kimliğimizi iyi kavradığımızı nasıl gevşemeden gösterebiliriz? Sonraki makalede bu konuda yardımcı olabilecek öneriler bulunuyor. Bu öneriler üzerinde düşünürken şundan emin olabilirsiniz: İsa’nın gerçek takipçileri asla kayıtsızlık kurbanı olmayacaklar.

[Dipnot]

İsa’nın Takipçisi Kimliğimizi Koruyalım

‘Yehova diyor: “Siz şahitlerimsiniz”’ (İŞAYA 43:10).

1. Yehova ne tür kişileri Kendisine çekiyor?

İBADET SALONUNDA etrafınıza iyice bakın. Kimleri görüyorsunuz? Kutsal Yazılardaki bilgiyi nasıl uygulayabileceklerini dikkatle öğrenmeye çalışan samimi gençler gözünüze çarpabilir (Mezmur 148:12, 13). Aile yaşamının saygınlığını yitirdiği bir dünyada Tanrı’yı memnun etmeye çalışan aile reislerini de büyük ihtimalle fark edeceksiniz. Ayrıca, ilerlemiş yaşlarının verdiği sıkıntılara rağmen, kendilerini Yehova’ya adadıklarında verdikleri sözü tutmaya kararlı, değerli yaşlıları da görebilirsiniz (Süleyman’ın Meselleri 16:31). Hepsi Yehova’yı yürekten seviyor. Yehova da memnuniyetle onları Kendine çekiyor. Tanrı’nın Oğlu “beni gönderen Babam çekmedikçe hiç kimse bana gelemez” diyerek bunu doğrulamıştı (Yuhanna 6:37, 44, 65).

2, 3. İsa’nın takipçisi kimliğimizi iyi kavradığımızı gevşemeden göstermek neden zor olabilir?

² Yehova’nın onayına sahip ve O’ndan nimetler alan bir toplumun parçası olduğumuza sevinmiyor muyuz? Ancak, bu ‘çetin ve bunalımlı dönemde’ İsa’nın takipçisi kimliğimizi iyi kavradığımızı gevşemeden göstermek zor olabilir (2. Timoteos 3:1). Özellikle de İsa’nın takipçisi ailelerde yetişmiş gençler için bu geçerlidir. Bu gençlerden biri “İbadetlere katılsam da, net ruhi hedeflerim yoktu ve açıkçası Yehova’ya hizmet etme arzusu geliştirmemiştim” diyor.

³ Bazı gençler Yehova’ya hizmet etmeyi gerçekten istese de, arkadaşlarının yoğun baskısı, dünyanın etkisi ve günahkâr eğilimler yüzünden dikkatleri dağılabilir. Yoğun baskı, İsa’nın takipçisi kimliğimizi yavaş yavaş kaybetmemize neden olabilir. Örneğin, bugün dünyadaki birçok kişi Mukaddes Kitabın ahlak standartlarının modasının geçtiğini ya da modern dünyamızda uygulanamayacağını düşünüyor (1. Petrus 4:4). Bazıları, Tanrı’ya O’nun istediği şekilde tapınmanın o kadar da önemli olmadığına inanıyor (Yuhanna 4:24). Pavlus Efesoslulara yazdığı mektupta dünyada bir “ruh”, yani baskın bir tutum olduğundan söz eder (Efesoslular 2:2). Bu ruh, Yehova’yı kabul etmeyenlerin düşünce tarzına uymaları için insanlar üzerinde baskı oluşturuyor.

4. İsa açıkça tanınan kimliğimizi korumamızın gereğini nasıl vurguladı?

⁴ Ne var ki, kendini Yehova’ya adamış kişiler olarak, İsa’nın takipçisi kimliğimizi kaybetmenin ister genç ister yaşlı olalım her birimiz için çok acı olacağının farkındayız. İsa’nın takipçisi kimliğimizle ilgili uygun görüşün temelinde sadece Yehova’nın standartları ve O’nun bizden beklentileri olmalı. Çünkü O’nun ‘suretinde’ yaratıldık (Tekvin 1:26; Mika 6:8). Mukaddes Kitap İsa’nın takipçileri olarak açıkça tanınan kimliğimizi, herkes tarafından kolayca görülebilen giysilerimize benzetir. İsa zamanımız hakkında şöyle bir uyarıda bulunmuştu: “Hırsız gibi geleceğim. Uyanık kalıp giysisini koruyana ne mutlu! Çıplak dolaşmayacak ve insanlar onu utanç verici durumda görmeyecek”a (Vahiy 16:15). İsa’nın takipçilerine özgü niteliklerimizi ve davranış tarzımızı ‘üzerimizden çıkarmak’ ve Şeytan’ın dünyasının bizi şekillendirmesine izin vermek istemeyiz. Eğer bu olursa, ‘giysimizi’ kaybetmiş oluruz. Bu çok üzücü ve utanç verici bir durum olur.

5, 6. Ruhi istikrar neden çok önemlidir?

⁵ Kişi İsa’nın takipçisi kimliğini iyi kavramışsa, bunun yaşam tarzı üzerinde büyük etkisi olacaktır. Nasıl? Yehova’ya tapınan biri, kimliğiyle ilgili net görüşünü kaybederse, sonunda amaçsız ve yaşamına ne yön vereceğini bilmez duruma gelebilir. Mukaddes Kitap bizi böyle bir kararsızlığa karşı tekrar tekrar uyarır. Öğrenci Yakub şöyle der: “Şüpheye kapılan kişi, denizde rüzgârın sürükleyip savurduğu bir dalga gibidir. Gerçekten de, bu kişi Yehova’dan herhangi bir şey alacağını sanmasın, çünkü, her işinde istikrarsız, kararsız biridir” (Yakub 1:6-8; Efesoslular 4:14; İbraniler 13:9).

⁶ O halde İsa’nın takipçisi kimliğimizi nasıl koruyabiliriz? Yüce Olan’a tapınma ayrıcalığımızı daha iyi kavramamıza ne yardım edebilir? Lütfen aşağıdaki noktalar üzerinde düşünün.

İsa’nın Takipçisi Kimliğinizi İyi Kavrayın

7. Yehova’ya bizi sınaması için yalvarmak neden yararlıdır?

⁷ Yehova ile ilişkinizi devamlı güçlendirin. İsa’nın bir takipçisinin sahip olduğu en değerli şey Tanrı ile kişisel ilişkisidir (Mezmur 25:14, YÇ; Süleyman’ın Meselleri 3:32). Eğer zihnimizde İsa’nın takipçisi kimliğimizle ilgili şüpheler oluşmaya başladıysa, bu ilişkinin niteliğini ve derinliğini dikkatle sınama zamanı gelmiş demektir. Mezmur yazarının “Dene beni, ya RAB, sına; duygularımı, düşüncelerimi yokla” diye yalvarması çok yerindeydi (Mezmur 26:2, YÇ). Böyle bir sınama neden çok önemlidir? Çünkü biz en derin niyetlerimizi ve eğilimlerimizi güvenilir şekilde değerlendiremeyiz. İçimizdeki insanı, yani niyetlerimizi, düşüncelerimizi ve duygularımızı sadece Yehova anlayabilir (Yeremya 17:9, 10).

8. (a) Yehova tarafından sınanmanın bize ne yararı olabilir? (b) İsa’nın bir takipçisi olarak gelişirken şahsen nelerden yararlandınız?

⁸ Yehova’ya bizi sınaması için yalvardığımızda, aslında bizi yoklamasını istemiş oluruz. O da gerçek niyetlerimizi ve yürek tutumumuzu ortaya çıkaracak durumların gelişmesine izin verebilir (İbraniler 4:12, 13; Yakub 1:22-25). Bu tür sınavlar bize Yehova’ya vefamızın derinliğini gösterme fırsatı verir, bu nedenle onları memnuniyetle karşılamalıyız. Böylece “hiçbir eksiği olmayan, tam ve her yönden sağlam kişiler” olup olmadığımız ortaya çıkabilir (Yakub 1:2-4). Bu sıkıntılardan geçerken ruhen gelişebiliriz (Efesoslular 4:22-24).

9. Neden Mukaddes Kitapta öğretilenlerin doğru olduğunu kendimiz araştırıp görmeliyiz? Açıklayın.

⁹ Mukaddes Kitap hakikatini kendiniz araştırıp görün. Yehova’nın hizmetçileri olarak sahip olduğumuz kimlik Kutsal Yazılardan aldığımız bilgiye sağlam şekilde dayanmıyorsa belirsizleşebilir (Filipililer 1:9, 10). Genç ya da yaşlı İsa’nın her takipçisi, inancının Mukaddes Kitabın içindeki hakikat olduğuna, kişisel olarak araştırarak ikna olmalıdır. Pavlus iman kardeşlerini “Her şeyin önce doğruluğunu araştırın ve iyi olana yapışın” diye teşvik etti (1. Selanikliler 5:21). Tanrı’dan korkan ailelerde büyümüş İsa’nın genç takipçileri kendi imanlarını ana babalarının imanına dayandıramayacaklarını iyi anlamalılar. Süleyman’a babası Davud “babanın Allahını tanı, ve bütün yürekle . . . . ona kulluk et” diye tembih etmişti (1. Tarihler 28:9). Genç Süleyman için babasının Yehova’ya nasıl iman geliştirdiğini izlemek yeterli olmayacaktı. Yehova’yı kendisi tanımalıydı ve böyle de yaptı. Tanrı’ya “Bana hikmet ve bilgi ver ki, bu kavmın önünde çıkıp gireyim [yönetebileyim, YÇ]” diye yalvardı (2. Tarihler 1:10).

10. Uygun bir tutumla samimi sorular sormak neden yanlış değildir?

¹⁰ Güçlü bir iman, bilgi üzerine kurulur. Pavlus “iman işitilen şeyin sonucudur” dedi (Romalılar 10:17). Bununla ne demek istedi? Yehova’ya, O’nun vaatlerine ve teşkilatına imanımızı ve güvenimizi Tanrı’nın Sözüyle beslenerek güçlendirebileceğimizi söylemek istedi. Mukaddes Kitap hakkında samimi sorular sormak, Kutsal Yazılara güvenimizi artıran yanıtlar almamızı sağlayabilir. Romalılar 12:2’de Pavlus’un “Tanrı’nın iyi, makbul ve kusursuz isteğinin ne olduğunu araştırıp” görmeyi tavsiye ettiğini okuruz. Acaba bunu nasıl başarabiliriz? ‘Tam hakikat bilgisi’ kazanarak (Titus 1:1). Yehova’nın ruhu, zor konuları bile kavramamıza yardım edebilir (1. Korintoslular 2:11, 12). Bir konuyu anlamakta zorlandığımızda dua ederek Tanrı’dan yardım istemeliyiz (Mezmur 119:10, 11, 27). Yehova Sözünü anlamamızı, ona inanmamızı ve itaat etmemizi istiyor. O, uygun bir tutumla sorulan samimi soruları memnuniyetle karşılar.

Tanrı’yı Memnun Etmeye Kararlı Olun

11. (a) Hangi doğal arzu bizim için tuzak olabilir? (b) Yaşıt baskısına direnebilmek için cesaretimizi nasıl toplayabiliriz?

¹¹ İnsanları değil Tanrı’yı memnun etmeye çalışın. Bir gruba dahil olmanın kimliğimizi edinmemize bir ölçüde katkıda bulunması doğaldır. Hepimiz arkadaşlara ihtiyaç duyarız ve kabul görmek bizi mutlu eder. Yaşamın sonraki yıllarında olduğu gibi, ergenlik döneminde de yaşıtların baskısı çok güçlü olabilir ve bu baskı kişide başkalarını taklit etme ya da onları memnun etme yönünde şiddetli bir arzu doğurabilir. Fakat arkadaşlar ve yaşıtlar her zaman bizim iyiliğimizle içtenlikle ilgilenmezler. Bazen sadece yaptıkları yanlışa ortak olacak birini ararlar (Süleyman’ın Meselleri 1:11-19). İsa’nın takipçisi bir genç olumsuz yaşıt baskısına yenik düştüğünde genelde kimliğini gizlemeye çalışır (Mezmur 26:4). Elçi Pavlus “etrafınızdaki dünyanın davranış biçimine göre şekillenmeyin” diye uyardı (Romalılar 12:2, The Jerusalem Bible). Yehova tüm dış baskılarla savaşabilmek için ihtiyacımız olan manevi gücü bize verir (İbraniler 13:6).

12. Tanrı’ya güvenimiz söz konusu olduğunda hangi ilke ve örnek, iman yolunda kararlı kalmak için bizi güçlendirebilir?

¹² Dış baskılar İsa’nın takipçisi kimliğimize zarar verebilecek duruma geldiğinde, Tanrı’ya vefamızın toplumun yaygın görüşünden ya da çoğunluğun eğilimlerinden çok daha önemli olduğunu hatırlamamız iyi olur. Çıkış 23:2’deki şu sözler güvenilir bir ilkedir: “Kötülük için çokluğun peşinde olmıyacaksın.” Diğer İsraillilerin çoğu Yehova’nın, vaatlerini gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğinden şüphe ettiğinde, Kaleb çoğunluğa uymayı kararlılıkla reddetmişti. Tanrı’nın vaatlerinin güvenilir olduğuna emindi ve bu davranışı nedeniyle bol bol ödüllendirildi (Sayılar 13:30; Yeşu 14:6-11). Siz de benzer şekilde Tanrı’yla ilişkinizi korumak için yaygın görüşün yarattığı baskıya direnmeye istekli misiniz?

13. İsa’nın takipçisi kimliğinizin bilinmesi neden hikmetlilik olur?

¹³ İsa’nın takipçisi kimliğiniz bilinsin. “En iyi savunma iyi bir saldırıdır” sözü, İsa’nın takipçisi kimliğimizi savunurken de geçerlidir. Ezra’nın zamanında sadık İsrailoğulları, Yehova’nın isteğini yapmaya çabalarken muhalefetle karşılaştıklarında “Biz göklerin ve yerin Allahının kullarıyız” dediler (Ezra 5:11). Eğer düşmanca davranan insanların tepkilerinden ve eleştirilerinden etkilenirsek, korkudan hiçbir şey yapamaz hale gelebiliriz. Her zaman herkesi memnun etmeye çalışırsak, bu, hizmetimizi etkili şekilde yerine getirmemize engel olacaktır. Dolayısıyla, korkmayın. Yehova’nın Şahidi olduğunuzu insanlara açıkça bildirmek her zaman iyidir. İsa’nın takipçisi olarak sahip olduğunuz değerleri, inançları ve görüşleri saygılı ama kararlı bir şekilde onlara açıklayabilirsiniz. Ahlaksal konularda Yehova’nın yüksek standartlarına bağlı kalmaya kararlı olduğunuzu bilsinler. İsa’nın takipçisi olarak bütünlüğünüzün taviz verilebilecek bir şey olmadığını belli edin. Ahlak standartlarınızla gurur duyduğunuzu gösterin (Mezmur 64:10). İsa’nın kararlı bir takipçisi olarak göze çarpmanız sizi güçlendirebilir, koruyabilir, hatta bazılarını Yehova ve toplumu hakkında bilgi almaya yöneltebilir.

14. İnsanların alayları ya da bize karşı olmaları cesaretimizi kırmalı mı? Açıklayın.

¹⁴ Evet, bazıları sizinle alay edebilir ya da size karşı olabilir (Yahuda 18). İnsanlar değerlerinizi açıklama çabalarınıza olumlu karşılık vermezse cesaretiniz kırılmasın (Hezekiel 3:7, 8). Ne kadar kararlı olursanız olun, ikna olmak istemeyen insanları ikna edemezsiniz. Firavunu hatırlayın. Hiçbir bela ya da mucize, ilk çocuğunun ölümü bile, Musa’nın Yehova adına konuştuğuna onu ikna edememişti. O nedenle, insan korkusunun sizi hiçbir şey yapamaz hale getirmesine izin vermeyin. Tanrı’ya güven ve iman, insan korkusunun üstesinden gelmemize yardım edebilir (Süleyman’ın Meselleri 3:5, 6; 29:25).

Geçmişten Ders Alın, Gelecek İçin Hazırlık Yapın

15, 16. (a) Ruhi mirasımız nedir? (b) Tanrı’nın Sözünü kullanarak ruhi mirasımız üzerinde düşünmekten nasıl yararlanabiliriz?

¹⁵ Ruhi mirasınıza çok değer verin. İsa’nın takipçileri Tanrı’nın Sözünü kullanarak değerli ruhi mirasları üzerinde düşünmekten büyük yarar görürler. Bu miras Yehova’nın Sözündeki hakikati, sonsuz yaşam ümidini ve iyi haberin müjdecileri olarak Tanrı’yı temsil etme onurunu kapsar. Kendinizi O’nun Şahitleri arasında, yani yaşam kurtaran Gökteki Krallığı duyurma işiyle görevli, ayrıcalıklı grubun içinde görebiliyor musunuz? ‘Siz şahitlerimsiniz’ diyen kişinin bizzat Yehova olduğunu unutmayın! (İşaya 43:10).

¹⁶ Kendinize şöyle sorular sorabilirsiniz: ‘Bu ruhi miras benim için ne kadar önemli? Bu mirasa, Tanrı’nın isteğini yapmaya yaşamımdaki en önemli yeri ayıracak kadar değer veriyor muyum? Bu mirasa takdirim, onu kaybetmeme yol açabilecek herhangi bir ayartmaya direnmemi sağlayacak kadar güçlü mü?’ Ruhi mirasımız bize, sadece Yehova’nın teşkilatındaki kişilerin hissedebileceği güçlü bir ruhi güvenlik duygusu da verebilir (Mezmur 91:1, 2). Yehova’nın teşkilatının çağdaş tarihinden göze çarpar olayları gözden geçirmek, hiç kimsenin veya hiçbir şeyin Yehova’nın toplumunu yeryüzünden silemeyeceğini anlamamızı sağlayabilir (İşaya 54:17; Yeremya 1:19).

17. Sadece ruhi mirasımıza güvenmekten başka ne gerekir?

¹⁷ Tabii sadece ruhi mirasımıza güvenemeyiz. Her birimiz Tanrı’yla yakın bir ilişki geliştirmeliyiz. Pavlus, İsa’nın Filipi’deki takipçilerinin imanını güçlendirmek için çok çalıştıktan sonra onlara şöyle yazmıştı: “Evet sevgili dostlarım, ben sizinleyken her zaman söz dinlediniz, şimdi yanınızda yokken daha büyük bir istekle itaat edip, her biriniz korkuyla titreyerek kurtuluşa erişmeye çalışın” (Filipililer 2:12). Evet, kendi kurtuluşumuz için bir başkasına güvenemeyiz.

18. Ruhi faaliyetler İsa’nın takipçisi kimliğimizin daha belirgin olmasını nasıl sağlayabilir?

¹⁸ Kendinizi ruhi faaliyetlere verin. Yaptığı işin, insanın kimliği üzerinde büyük etkisi olduğu söylenir. Bugün İsa’nın takipçileri yaşamsal bir işle görevlidir; bu iş, Tanrı’nın Gökte kurulmuş olan Krallığının iyi haberini duyurmaktır. Pavlus “Milletlere gönderilmiş bir elçi olmayı onurlu bir hizmet sayarım” demişti (Romalılar 11:13). Duyuru işimiz bizi dünyadan ayırır ve bu işe katılmamız İsa’nın takipçisi kimliğimizi daha belirgin kılar. İbadetler, ibadet salonu inşa programları ve ihtiyaç içinde olanlara yardım düzenlemeleri gibi diğer teokratik faaliyetlere kendimizi vermemiz, İsa’nın takipçisi kimliğimizi daha iyi kavramamızı sağlayabilir (Galatyalılar 6:9, 10; İbraniler 10:23, 24).

Açıkça Tanınan Kimlik Gerçek Nimetler Getirir

19, 20. (a) İsa’nın takipçisi olmakla hangi kişisel nimetleri tattınız? (b) Gerçek kimliğimizi belirleyen nedir?

¹⁹ Bir an düşünün. İsa’nın gerçek takipçileri olduğumuz için ne çok nimete ve avantaja sahibiz! Yehova tarafından birey olarak tanınma ayrıcalığımız var. Peygamber Malaki “RABDEN korkanlar birbirlerile söyleştiler; ve RAB iyi dinledi ve işitti, ve RABDEN korkup ismini düşünenler için onun önünde bir anılma kitabı yazıldı” dedi (Malaki 3:16). Tanrı bizi dostları olarak görebilir (Yakub 2:23). Yaşamımız net bir amaç, derin bir anlam ve yapıcı, verimli hedeflerle zenginleşiyor. Ayrıca sonsuz bir gelecek ümidine sahip olduk (Mezmur 37:9).

²⁰ Unutmayın, gerçek kimliğiniz ve değeriniz insanların değil, Tanrı’nın sizin hakkınızdaki görüşüne bağlıdır. İnsanlar bizi kendi yetersiz standartlarına göre değerlendirebilir. Fakat Tanrı’ya ait olduğumuzdan, değerimiz O’nun sevgisi ve kişisel ilgisine dayanır (Matta 10:29-31). Bunun karşılığında bizim de O’na duyduğumuz sevgi, kimliğimizle ilgili kararlılığımızı güçlendirir ve yaşamımıza çok net bir yön verir. Böylece “Kişi Tanrı’yı seviyorsa, Tanrı da onu bilir” (1. Korintoslular 8:3).

[Dipnot]