Bu düşünürlerin öncülerinden olan Plotinos (MS 205-270) temel olarak Platon’un idea kuramına dayanan bir sistem geliştirdi. Plotinos bedenden ayrı bir can kavramını ortaya çıkardı. Profesör E. W. Hopkins, Plotinos hakkında şunu söyledi: “Onun ilahiyatının . . . . Hıristiyan düşüncesinin önderleri üzerinde epey etkisi oldu.”

Yozlaştırıcı Etkenler

“Hıristiyan Platoncuların vahye öncelik verdiği ve Platoncu felsefeyi, Kutsal Yazıların öğretilerini ve kilise geleneğini anlamak ve savunmak için elde edilebilir en iyi araç olarak gördükleri” belirtilmiştir.

Bizzat Platon ölümsüz bir canın var olduğuna ikna olmuştu. “Hıristiyan” ilahiyatına sızan sahte öğretilerin en göze çarpanlarından birinin canın ölümsüzlüğü öğretisi olması dikkate değerdir. Hıristiyanlığı kitlelere daha çekici gösterdiği bahanesiyle bu öğretiyi kabul etmek hiçbir şekilde haklı çıkarılamaz. Resul Pavlus, Yunan kültürünün kalbi olan Atina’da vaaz ederken canla ilgili Platoncu öğretiyi öğretmedi. Aksine, Yunan dinleyicilerinin birçoğunun onun söylediklerini kabul etmesi zor olduğu halde, dirilmeyle ilgili Hıristiyan öğretisini vaaz etti.—Resullerin İşleri 17:22-32.