• Yeftah’ın Kızı Gibi Olmak İstedim
    Gözcü Kulesi—2011 | 1 Aralık

    • Cevabı Buldum

      II. Dünya Savaşı’nı takip eden ekonomik zorluklar yüzünden, yaşadığımız yere 900 kilometreden daha uzak bir mesafedeki Bombay’a taşındık. 1945 yılında burada, Yehova’nın Şahidi olan iki kişi babamı ziyaret etti ve ona Kutsal Kitaba dayalı bir kitapçık verdi. Babam bu kitapçığı büyük bir hevesle okuduktan sonra içinde yazanların doğru olduğuna ikna oldu. Ardından bu bilgileri Kannada dili konuşan başka insanlarla paylaşmaya başladı. 1950’lerin başlarında, birlikte Kutsal Kitabı incelediğimiz küçük grup bir cemaat haline geldi; bu, Bombay’daki Kannada dili konuşulan ilk cemaatti.

      Babam ve annem bizi Kutsal Kitabı gayretle inceleyen ve öğreten kişiler olmamız için eğittiler. Her gün bizimle dua etmek ve inceleme yapmak üzere fırsat yaratırlardı (Tekrar 6:6, 7; 2. Timoteos 3:14-16). Bir gün Kutsal Kitabı okurken, Yehova’nın neden bir çobana benzetildiğini fark ettim. Çünkü O hem kullarına yol gösteriyor hem de onları besleyip koruyor (Mezmur 23:1-6; 83:18).

      Yehova Elimden Tuttu

      1956 yılında Bombay’daki unutulmaz bölge ibadetinden kısa süre sonra vaftiz edildim. Altı ay sonra, tıpkı ağabeyim Prabhakar gibi ben de tüm vaktimi Tanrı’ya hizmet etmek için kullanmaya başladım. Kutsal Kitabın hakikatlerini başkalarıyla paylaşmaya çok hevesliydim, ancak inancım hakkında konuşmaya başlar başlamaz heyecandan ağzım kurur ve sesim titrerdi, ayrıca kekelemeye başlardım. Ağlayarak kendime şöyle derdim: ‘Yehova’nın yardımı olmadan bu işi yapamam!’

      Yehova, Kanada’lı bir çift olan Homer ve Ruth McKay aracılığıyla bana yardım etti. Onlar 1947’de, Yehova’nın Şahitlerinin tamgün hizmet eden görevli vaizler için New York’ta (ABD) düzenlediği eğitim programına katılmışlardı. Hizmetimde acemice ilk adımlarımı atarken onlar adeta elimden tuttular. Ruth kapı kapı hizmetinde nasıl sunuş yapacağımı göstermek için benimle birlikte düzenli olarak provalar yapardı. Heyecanımı nasıl bastırabileceğini çok iyi bilirdi. Tir tir titreyen ellerimi tutarak “Endişelenme canım. Hadi gel, bir sonraki kapıyı deneyelim” derdi. Ruth’un sakin ses tonu beni yüreklendirirdi.

      Bir gün, Elizabeth Chakranarayan adlı yaşlı ve tecrübeli bir Şahidin hizmetimde bana eşlik edeceğini öğrendim. Bunu duyduğumda ‘Onunla nasıl yaşayacağım? Benden çok büyük!’ diye düşündüm. Sonradan, onun tam da ihtiyacım olan hizmet arkadaşı olduğunu anladım.