Haksızlığa uğrayan başka bir adam da Nabot’tu. O, İsrail Kralı Ahab’ın karısı İzebel’den korkunç bir haksızlık gördü. Kral, Nabot’un mirası olan ve sarayın yanında bulunan arsaya göz dikmişti. Bir İsraillinin, mirasını kalıcı şekilde elden çıkarması yasaktı, bu nedenle Nabot, tarlayı krala satmayı kabul etmedi (Levililer 25:23). Bunun üzerine, Ahab’ın kötü karısı, yalancı şahitler tutup Nabot’u Tanrı’ya ve krala küfretmekle suçladı. Sonuçta Nabot ve oğulları öldürüldüler. İnsanlar onu öldürmek için taş atmak üzere ellerini havaya kaldırdıklarında Nabot’un neler hissetmiş olabileceğini düşünün (1. Krallar 21:1-14; 2. Krallar 9:26).

Nabot için ne denebilir? Yine meseleye Yehova’nın açısından bakmaya çalışın. Nabot’un cansız bedeni yerde yatarken bile, ölüleri diriltebilen Yehova’nın zihninde o canlıydı (1. Krallar 21:19; Luka 20:37, 38). Nabot, Yehova onu diriltene kadar ölü durumda kalacak, fakat bu süre onun için bir an gibi olacak, çünkü ölüler hiçbir şeyin bilincinde değildir (Vaiz 9:5). Ayrıca Yehova, Ahab ve evinin başına hüküm getirerek Nabot’un öcünü aldı (2. Krallar 9:21, 24, 26, 35, 36; 10:1-11; Yuhanna 5:28, 29).

[Sayfa 16, 17’deki resim]

Başına gelen korkunç haksızlık karşısında Nabot neler hissetmiş olmalı?