Moabiler Kir-hareset’in muhtemelen başlıca ürünü olan üzüm pideleri için yas tutacaklar. (İşaya 16:6, 7) Şarapçılığıyla ünlü Sibma ve Yazer’in asması kırılacak. (İşaya 16:8-10)

Bu hükümlerin yerine geleceğinden hiç kuşkusu olmayan İşaya derin ıstırap içindedir. Moab’a karşı felaket haberinden dolayı duyduğu acıyla içi “çenk” (arp) gibi inlemektedir.—İşaya 16:11, 12.

12. İşaya’nın Moab’a karşı söylediği sözler nasıl gerçekleşti?

¹² Bu peygamberlik ne zaman gerçekleşecek? Yakında. “Geçmiş zamanda RABBİN Moab için söylediği söz budur. Fakat RAB şimdi söyliyip dedi: Büyük kalabalığı ile beraber Moabın izzeti, bir ücretlinin yılları gibi, üç yıl içinde hakarete düşürülecek; ve artakalan büyük değil, çok az olacak.” (İşaya 16:13, 14) Bu sözlere uygun olarak, Moab’ın MÖ sekizinci yüzyılda çok büyük kayba uğradığına ve birçok yerleşim alanında nüfusun azaltıldığına ilişkin arkeolojik kanıtlar var. III. Tiglat-pileser, kendisine haraç ödeyen hükümdarlar arasında Moabi Salamanu’yu da saydı. Sanherib, Moab kralı Kammusunadbi’den haraç aldı. Asur kralları, Esarhaddon ve Asurbanipal, Moab kralları Musuri ve Kamuşaltu’yu boyundurukları altına aldıklarını söylediler. Moabiler yüzyıllar önce bir kavim olmaktan çıkmıştı. Moabiler’e ait olduğu düşünülen kentlerin yıkıntıları bulundu, ama buna rağmen, İsrailoğulları’nın bu güçlü düşmanının varlığına ilişkin bugüne dek pek az somut kanıt gün ışığına çıkarılmıştır.

Bununla birlikte, bu çağdaş “Moab”ın içindeki fertler için bir ümit var. İşaya, Moab’a yönelik peygamberliğinde, sözünün ortasında şunları söylüyor: “Taht inayetle pekiştirilecek, ve onun üzerinde, Davudun çadırında öyle bir hâkim hakikatla oturacak ki, adaleti arıyacak, ve doğruluğu yapmakta tez davranacak.” (İşaya 16:5) Yehova 1914’te, Kral Davud’un soyundan gelen Kral sıfatıyla İsa’nın tahtını pekiştirdi. İsa’ya krallık vermesi, Yehova’nın sevgiden kaynaklanan iyiliğinin bir göstergesidir ve bu krallık, O’nun Kral Davud’la yaptığı ahit gereğince sonsuza dek sürecek. (Mezmur 72:2; 85:10, 11; 89:3, 4; Luka 1:32) Yumuşak huylu birçok insan, hayat kazanabilmek için çağdaş “Moab”ı terk edip İsa’ya tabi oldu. (Vahiy 18:4) İsa’nın ‘adaleti uluslara ilan edeceğini’ bilmeleri bu kimseler için ne büyük bir tesellidir!—Matta 12:18, Müjde; Yeremya 33:15.