İman Deneniyor

4, 5. (a) Hizkiya artık Asur’a bağımlı olmadığını nasıl gösterir? (b) Sanherib Yahuda’ya karşı hangi askeri harekâta girişir, Hizkiya Yeruşalim’e ani bir saldırıyı önlemek üzere hangi adımları atar? (c) Hizkiya Yeruşalim’i Asurlular’a karşı savunmaya nasıl hazırlanır?

⁴ Yeruşalim’i ciddi bir sıkıntı bekliyor. Hizkiya, imansız babası Ahaz’ın Asur’la yaptığı ittifakı bozar. Hatta Asur’la ittifak halindeki Filistîler’e bile boyun eğdirir. (II. Kırallar 18:7, 8) Bu durum Asur kralını öfkelendirir. Ve sonra neler olduğunu kayıt şöyle anlatır: “Vaki oldu ki, kıral Hizkiyanın ondördüncü yılında, Aşur kıralı Sanherib Yahudanın bütün duvarlı şehirlerine karşı çıktı, ve onları aldı.” (İşaya 36:1) Hizkiya, belki Yeruşalim’i amansız Asur ordusunun ani bir saldırısından koruyabileceğini umarak, Sanherib’e 300 talant gümüş ve 30 talant altın tutarında muazzam bir haraç ödemeyi kabul eder.a—II. Kırallar 1:14.

⁵ Kraliyet hazinesinde bu haracı ödemeye yeterli gümüş ve altın bulunmadığından, Hizkiya mabette bulabildiği tüm değerli malzemeleri getirir. Mabedin kapılarındaki altın kaplamaları da çıkarıp Sanherib’e gönderir. Bu, Asurlular’ı bir süre tatmin eder. (II. Kırallar 18:15, 16) Ama Hizkiya Asurlular’ın Yeruşalim’i uzun süre kendi haline bırakmayacaklarını anlar. Bu nedenle, hazırlıklar yapması gerekir. Kavim istilacı Asurlular’ın kullanabileceği bütün su kaynaklarını ‘kapatır.’ Hizkiya Yeruşalim’in tahkimatını güçlendirip içine “pek çok silâh ve kalkan” konulan bir silah deposu da kurar.—II. Tarihler 32:4, 5.

6. Hizkiya kime bel bağlar?

⁶ Bununla birlikte, Hizkiya akıllıca savaş stratejilerine veya tahkimata değil, orduların Yehova’sına bel bağlar. Komutanlarına şu tembihte bulunur: “Kuvvetli ve yürekli olun, Aşur kıralından, ve onun yanında olan bütün kalabalıktan korkmayın, ve yılgınlığa düşmeyin; çünkü bizimle beraber olan onunla beraber olandan daha büyüktür; onunla beraber olan etten bazudur; fakat bize yardım eylemek ve cenklerimizi etmek üzre bizimle beraber olan Allahımız RABDİR.” Bunun üzerine, kavim ‘Yahuda kralı Hizkiya’nın sözlerine güvenir.’ (II. Tarihler 32:7, 8) Aşağıda, İşaya kitabının 36’dan 39’a kadar olan baplarını incelerken, anlatılan heyecan verici olayları zihninizde canlandırın.

Rabşake’nin İddiaları

7. Rabşake kimdir, neden Yeruşalim’e gönderilir?

⁷ Sanherib şehrin teslim olması talebinde bulunmak üzere Rabşake’yi (özel isim değil, askeri bir unvan) diğer iki yüksek rütbeli subayıyla birlikte Yeruşalim’e gönderir. (II. Kırallar 18:17) Hizkiya’nın üç temsilcisi –evinin kâhyası Elyakim, yazman Şebna ve devlet tarihçisi Asaf oğlu Yoah– kent surlarının dışında onları karşılar.—İşaya 36:2, 3.

8. Rabşake nasıl Yeruşalim’in direncini kırmaya çalışır?

⁸ Rabşake’nin amacı basittir; Yeruşalim’i savaşmadan teslim olmaya ikna etmek. İbranice konuşarak önce şöyle haykırır: “Bu güvendiğin şey nedir ki, ona güveniyorsun? . . . . Kime güveniyorsun da bana karşı kalktın?” (İşaya 36:4, 5) Rabşake sonra korku içindeki Yahudiler’e yalnız başlarına kaldıklarını hatırlatarak meydan okur. Kimden destek bekleyebilirler? Şu ‘kırık kamıştan değnek’, Mısır’dan mı? (İşaya 36:6) O sırada Mısır kırık kamıştan bir değneği andırmaktadır. Aslında daha önce dünya gücü olan bu ülke geçici olarak Habeş’in elinde bulunuyor; Mısır’ın şimdiki Firavunu Tirhaka, Mısırlı değil Habeş’tir. Ve Asurlular’a yenilmek üzeredir. (II. Kırallar 19:8, 9) Kendini bile kurtaramayan Mısır’ın Yahuda’ya pek yardımı olamaz.

9. Rabşake’nin Yehova’nın Kendi kavmini yüzüstü bırakacağı sonucuna varmasına neyin yol açtığı anlaşılıyor, oysa gerçek nedir?

⁹ Rabşake şimdi Yehova’nın, kavminden hoşnut olmadığından onlar uğrunda savaşmayacağı iddiasında bulunuyor. Şunları diyor: “Eğer bana: Allahımız Yehovaya güveniyoruz, derseniz; Hizkiyanın . . . . yüksek yerlerini ve mezbahlarını [sunaklarını] ortadan kaldırdığı ilah o değil mi?” (İşaya 36:7) Kuşkusuz Yahudiler ülkedeki yüksek yerleri ve sunakları yıkmakla Yehova’yı reddetmiş değil, aksine O’na dönmüş oluyorlar.

10. Yahuda’yı savunanların çok ya da az olması neden fark etmez?

¹⁰ Rabşake sonra Yahudiler’e, Asurlular’ın askeri bakımdan ezici bir üstünlüğe sahip olduklarını hatırlatıyor. Küstahça meydan okuyarak “kendi tarafından üzerine biniciler koyabilirsen, sana iki bin at vereyim” diyor. (İşaya 36:8) Ama aslında Yahuda’nın eğitimli süvarilerinin sayıca çok ya da az olması fark eder mi? Hayır, çünkü Yahuda’nın kurtuluşu askeri üstünlüğe bağlı değildir. Süleymanın Meselleri 21:31 meseleyi şöyle açıklıyor: “At, cenk günü için hazırlanır; fakat kurtuluş RABDENDİR.” Rabşake sonra Yehova’nın Yahudiler yerine Asurlular’ı bereketlediği iddiasında bulunuyor. Onun iddiasına göre, eğer böyle olmasaydı Asurlular asla Yahuda toprakları içine bu denli giremezlerdi.—İşaya 36:9, 10.

11, 12. (a) Rabşake neden ısrarla “Yahudice” konuşuyor, dinleyen Yahudileri nasıl ayartmaya çalışıyor? (b) Rabşake’nin söylediklerinin Yahudiler üzerinde nasıl bir etkisi olabilir?

¹¹ Hizkiya’nın temsilcileri, Rabşake’nin iddialarının surların üzerinde onu duyabilen adamlarda bırakacağı etki yüzünden kaygı çekmektedirler. Resmi görevli bu Yahudiler ondan şu istekte bulunurlar: “Rica ederiz, bu kullarına Aram dilile söyle, çünkü biz onu anlarız; ve duvar üzerinde olan kavm işitirken bize Yahudice söyleme.” (İşaya 36:11) Ama Rabşake’nin Aramice konuşmaya hiç niyeti yoktur. Yahudiler’in içine kuşku ve korku tohumları ekerek teslim olmalarını sağlamaya ve Yeruşalim’i savaşmadan fethetmeye çalışır. (İşaya 36:12) Dolayısıyla, Asurlu yine “Yahudice” konuşur. Yeruşalim halkına “Hizkiya sizi aldatmasın; çünkü sizi kurtarmağa gücü yetmiyecektir” diye uyarıda bulunur. Bunun ardından, Yahudiler’in Asur yönetimi altında sahip olabilecekleri yaşamı anlatarak dinleyenleri ayartmaya çalışır: “Benimle barışıklık edin, ve bana dışarı çıkın; ben gelip sizi buğday ve yeni şarap memleketi, ekmek ve bağlar memleketi olan kendi memleketiniz gibi bir memlekete götürünciye kadar, herkes kendi asmasından, ve herkes kendi ağacından yesin, ve herkes kendi sarnıcının suyundan içsin.”—İşaya 36:13-17.

¹² Bu yıl Yahudiler için hasat olmayacak. Asur istilası ekin ekmelerine engel oldu. Taze, sulu üzümlerden yeme ve serin sulardan içme umudu surların üzerinde dinleyen adamlara çok çekici geliyor olmalı. Ama Rabşake’nin Yahudiler’in moralini bozmak amacıyla söylediği sözler bu kadarla kalmaz.

13, 14. Rabşake’nin iddialarına rağmen, Samiriye’nin başına gelenler Yahuda’nın durumunda neden söz konusu olamaz?

¹³ Rabşake sözlü saldırılarını başka bir iddiayla sürdürür. Yahudiler’i, Hizkiya’nın “Yehova bizi kurtaracaktır” sözlerine inanmamaları yönünde uyarır. Yahudiler’e, Samiriye tanrılarının, Asurlular’ın on sıptı yenmesini engelleyemediğini hatırlatır. Ya Asur’un fethettiği diğer milletlerin tanrıları için ne demeli? “Hamatın ve Arpadın ilahları nerede?” diye sorar. “Sefarvaimin ilâhları nerede? ve Samiriyeyi benim elimden kurtardılar mı?”—İşaya 36:18-20.

¹⁴ Sahte tanrılara tapan Rabşake, irtidat etmiş Samiriye ile Hizkiya’nın yönetimindeki Yeruşalim arasında büyük bir fark olduğunu kuşkusuz anlamıyor. Samiriye’nin sahte tanrıları on sıptlık krallığı kurtarabilecek güçte değillerdi. (II. Kırallar 17:7, 17, 18) Öte yandan, Hizkiya’nın yönetimindeki Yeruşalim ise sahte tanrılara sırt çevirip yeniden Yehova’ya hizmet etmeye başlamıştır. Ama Yahudiler’in üç temsilcisi bunu Rabşake’ye açıklamaya çalışmaz. “Onlar sustu, ve ona bir söz bile cevap vermediler; çünkü: Ona cevap vermeyin, diye kıralın emri bu idi.” (İşaya 36:21) Elyakim, Şebna ve Yoah, Hizkiya’nın yanına dönüp Rabşake’nin söylediklerini bildirirler.—İşaya 36:22.

[Sayfa 384’teki tam sayfa resim]