‘Alçaltılan’ Ülke

13. “Ulusların yaşadığı Celile” neresidir ve nasıl ‘alçaltılır’?

¹³ İşaya şimdi İbrahim’in soyunun başına gelen en büyük facialardan birine değinerek şöyle diyor: “Sıkıntı çekmiş olan ülke karanlıkta kalmayacak. Geçmişte Zevulun ve Naftali bölgelerini alçaltan Tanrı, gelecekte Şeria Irmağı’nın ötesinde, Deniz Yolu’nda, ulusların yaşadığı Celile’yi onurlandıracak.” (İşaya 9:1, YÇ) Celile [Galile], kuzeydeki İsrail Krallığı topraklarında bulunan bir bölgedir. İşaya’nın peygamberliğinde, “Zevulun ve Naftali bölgelerini” ayrıca Galile Denizi’nden [Celile Denizi; diğer adıyla Taberiye Gölü] Akdeniz’e dek uzanan eski “Deniz Yolu”nu da içine alıyor. İşaya’nın zamanında bu bölge, ihtimal birçok kentinde Yahudi olmayanlar oturduğundan “ulusların yaşadığı Celile” olarak adlandırılıyor.c Bu yer nasıl ‘alçaltılır’? Pagan Asurlular orayı fethedip İsrailoğulları’nı sürgüne götürür ve tüm bölgeye İbrahim’in soyundan olmayan paganları yerleştirir. Böylece kuzeydeki on sıptlık krallık ayrı bir millet olarak tarihten silinir.—II. Kırallar 17:5, 6, 18, 23, 24.

14. Yahuda’nın içine düşeceği ‘karanlık’ on sıptlık krallığın düştüğünden ne bakımdan daha hafif olacak?

¹⁴ Yahuda da Asurlular’ın baskısı altındadır. Acaba o da, Zebulun ve Naftali ile temsil edilen on sıptlık krallık gibi, sürekli bir ‘karanlığın’ içine mi düşecek? Hayır. Yehova güneydeki Yahuda Krallığı’nın bulunduğu bölgeye, hatta bir zamanlar Kuzey krallığının hüküm sürdüğü topraklara bile “gelecekte” nimetler getirecek. Nasıl?

15, 16. (a) Hangi “gelecekte” ‘Zebulun ve Naftali bölgelerinde’ durum değişecek? (b) Alçaltılan diyar nasıl onurlandırılır?

¹⁵ Resul Matta, İsa’nın yerdeki hizmetini anlatan ilham edilmiş kaydında bu soruyu yanıtlıyor. Bu hizmetin ilk günlerini şöyle anlatıyor: “[İsa] Nasıra’dan ayrılarak Zebulun ve Naftali yöresinde, Celile gölü kıyısında bulunan Kefernahum’a gelip yerleşti. Bu Yeşaya [İşaya] peygamber aracılığıyla bildirilen şu sözün yerine gelmesi için oldu: ‘Zebulun diyarı ve Naftali diyarı, Şeria nehrinin ötesinde, deniz tarafı, ulusların Celilesi! Karanlıkta yaşayan halk, büyük bir ışık gördü. Ölümün gölgelediği diyarda yaşayanların üzerine bir ışık doğdu.’ ”—Matta 4:13-16, Müjde.

¹⁶ Evet, İşaya’nın önceden bildirdiği “gelecek”, Mesih’in yerde hizmet ettiği zamandır. İsa yerdeki yaşamının en büyük kısmını Galile’de geçirdi. Hizmetine ve ‘Göklerin Krallığı yakındır’ duyurusuna Galile bölgesinde başladı. (Matta 4:17) Dağdaki ünlü Vaazını Galile’de verdi, resullerini orada seçti, ilk mucizesini orada yaptı ve diriltildikten sonra 500 kadar takipçisine orada göründü. (Matta 5:1–7:27; 28:16-20; Markos 3:13, 14; Yuhanna 2:8-11; I. Korintoslular 15:6) ‘Zebulun ve Naftali bölgelerini’ bu şekilde onurlandırarak İşaya’nın peygamberliğini gerçekleştirdi. Tabii, İsa kutsal hizmetini Galile’yle sınırlamadı. Ülkenin her yerinde iyi haberi vaaz ederek, Yahuda da dahil tüm İsrail milletini onurlandırdı.

“Büyük Işık”

17. Galile’de “büyük bir ışık” nasıl parlar?

¹⁷ Matta’nın sözünü ettiği Galile’deki ‘büyük ışık’ hakkında ne denebilir? Bu da, İşaya’nın peygamberliğinden yapılan bir alıntıydı. İşaya şunları yazmıştı: “Karanlıkta yürüyen kavm büyük ışık gördü; ölüm gölgesi diyarında oturanların üzerine ışık parladı.” (İşaya 9:2) MS birinci yüzyıla doğru, hakikat ışığı pagan yalanlarıyla gizlenmişti. Yahudi dinsel liderler, dini geleneklerine sımsıkı sarılıp bunlarla ‘Tanrı’nın sözünü bozarak’ sorunu daha da ciddi boyutlara vardırmışlardı. (Matta 15:6) ‘Kör kılavuzların’ peşinden giden alçakgönüllü insanlar sıkıntı ve şaşkınlık içindeydiler. (Matta 23:2-4, 16) Mesih İsa ortaya çıktığında, birçok alçakgönüllü kişinin olağanüstü şekilde gözleri açıldı. (Yuhanna 1:9, 12) İsa’nın yeryüzündeyken yaptığı iş ve kurbanlığının sağladığı nimetler, İşaya’nın ‘büyük ışıkla’ ilgili peygamberliğinde çok güzel betimleniyor.—Yuhanna 8:12.

18, 19. Işığa karşılık verenlerin büyük sevincinin sebebi neydi?

¹⁸ Bu ışığa karşılık verenlerin sevinç duyması için neden çoktu. İşaya sözlerine şunları da eklemişti: “Milleti çoğalttın, sevincini artırdın; orak vaktinde olan sevinç nasılsa, çapul paylaştıkları zaman nasıl mesrur olurlarsa, senin önünde öyle seviniyorlar.” (İşaya 9:3) İsa ve takipçilerinin vaaz faaliyeti sonucunda, Yehova’ya ruhla ve hakikatle tapınmak istediklerini gösteren dürüst yürekli kimseler ortaya çıktı. (Yuhanna 4:24) Dört yıl geçmeden pek çok kişi İsa’nın takipçisi oldu. MS 33 yılının Pentikost günü üç bin kişi vaftiz edildi. Çok geçmeden, “adamların sayısı beş bin kadar oldu.” (Resullerin İşleri 2:41; 4:4) İsa’nın takipçileri ışığı gayretle yansıttıkça, Yeruşalim’de “öğrencilerin sayısı arttıkça artıyor, kâhinlerden bir çoğu da iman çağrısına uyuyordu.”—Resullerin İşleri 6:7, Müjde.

¹⁹ Bol ürün alanların sevindiği ya da büyük bir askeri zaferden sonra değerli ganimeti paylaşanların coştuğu gibi, İsa’nın takipçileri de sayıca çoğalmaları karşısında öyle sevinip coştular. (Resullerin İşleri 2:46, 47) Yehova, zamanı gelince milletler arasında ışığın parlamasını sağladı. (Resullerin İşleri 14:27) Böylece her ırktan insan, Yehova’ya yaklaşmak için önünde bir yol açılmış olmasına sevindi.—Resullerin İşleri 13:48.

“Midyan Gününde Olduğu Gibi”

20. (a) Midyanoğulları, İsrail’in düşmanı olduklarını ne şekilde gösterdiler, Yehova onların yarattığı tehlikeye nasıl son verdi? (b) Gelecekteki “Midyan gününde” İsa, Tanrı’nın kavminin düşmanlarının yarattığı tehlikeye nasıl son verecek?

²⁰ Mesih’in faaliyetinin etkileri kalıcıdır. Bunu İşaya’nın daha sonraki sözlerinden anlıyoruz: “Çünkü ona yük olan boyunduruğunu, ve sırtındaki değneği, ona gadredenin çomağını, Midyan gününde olduğu gibi kırdın.” (İşaya 9:4) İşaya’nın günlerinden yüzyıllar önce, Midyanoğulları, İsrailoğulları’nı günaha ayartmak niyetiyle Moabilerle komplo kurmuşlardı. (Sayılar 25:1-9, 14-18; 31:15, 16) Daha sonraları, Midyanoğulları yedi yıl süreyle baskınlar yapıp köy ve çiftliklerini yağmalayarak İsrail’i kasıp kavurmuşlardı. (Hâkimler 6:1-6) Ama sonra Yehova, hizmetçisi Gideon aracılığıyla, Midyan ordularını bozguna uğrattı. “Midyan günü”nden sonra, Yehova’nın kavminin, Midyanoğulları’ndan bir daha sıkıntı gördüğüne ilişkin hiçbir kanıt yoktur. (Hâkimler 6:7-16; 8:28) Yakın gelecekte, Büyük Gideon olan İsa Mesih, Yehova’nın hizmetçilerinin çağdaş düşmanlarına öldürücü bir darbe indirecek. (Vahiy 17:14; 19:11-21) O zaman “Midyan gününde olduğu gibi” insanların yiğitliğiyle değil, Yehova’nın gücü sayesinde tam ve kalıcı bir zafer kazanacak. (Hâkimler 7:2-22) Tanrı’nın kavmi bir daha asla zulmün boyunduruğu altına girmeyecek.

21. İşaya’nın peygamberliği savaşın gelecekteki seyri konusunda ne gösteriyor?

²¹ Tanrısal gücün gösterilmesi, savaşın yüceltilmesi anlamına gelmez. Diriltilen İsa, Barış Prensi’dir ve düşmanlarını yok edip sonsuz barış getirecek. İşaya şimdi askeri donanımın ateşle tamamen yok edileceğini söylüyor: “Savaşta giyilen çizmeleri ve kana bulanmış giysileri yakılacak, ateşe yem olacak.” (İşaya 9:5, YÇ) Yer, uygun adım yürüyen askerlerin postalları altında bir daha hiç sarsılmayacak. Savaşmaktan yürekleri taşlaşmış savaşçıların kanlı giysileri bir daha hiç görülmeyecek. Savaş bir daha hiç olmayacak.—Mezmur 46:9.

“Harika Öğütçü”

22. İşaya kitabında İsa’ya, peygamberlik niteliğinde hangi isimler veriliyor?

²² Mesih olmak üzere mucizevi şekilde doğan bebeğe, doğumunda ‘Yehova Kurtuluştur’ anlamına gelen İsa ismi verildi. Ama onun, başrolüne ve yüksek konumuna işaret eden peygamberlik niteliğinde başka isimleri de vardır. Bu isimlerden biri “Tanrı Bizimledir” anlamına gelen İmmanuel’dir. (İşaya 7:14, dipnot) İşaya şimdi onun peygamberlik niteliğindeki başka bir ismini açıklıyor: “Bize bir çocuk doğacak, bize bir oğul verilecek. Yönetim onun omuzlarında olacak. Onun adı Harika Öğütçü, Güçlü Tanrı, Ebedi Baba, Esenlik Önderi (Barış Prensi) olacak.” (İşaya 9:6, YÇ) Peygamberlik niteliğindeki bu isimlerin tam olarak ne anlama geldiğini ele alalım.

23, 24. (a) İsa hangi bakımdan ‘Harika Öğütçüdür’? (b) Bugün İsa’yı takip eden öğütçüler onu nasıl örnek alabilirler?

²³ Öğütte veya tavsiyede bulunana öğütçü denir. İsa Mesih yeryüzündeyken harika öğütler verdi. Mukaddes Kitapta ‘halkın onun öğretişine çok şaştığını’ okuyoruz. (Matta 7:28) O, insanın doğasını anlamakta olağanüstü yetenekli, hikmetli ve duygudaş bir Öğütçüdür. Öğütlerini azarlamalar ve cezalarla sınırlamaz. Çoğu kez öğretim yoluyla ya da sevgiyle tavsiyelerde bulunarak öğüt verir. Öğütleri, her zaman hikmet yansıttığından, ayrıca kusursuz ve hatasız olduğundan harikadır. Onları tutan kişiyi sonsuz yaşama götürür.—Yuhanna 6:68.

²⁴ İsa’nın öğütleri sırf kendi parlak zekâsının ürünü değildir. Aksine o, “öğrettiğim benim değil, fakat beni gönderenindir” der. (Yuhanna 7:16) Süleyman’ınki gibi, İsa’nın hikmetinin Kaynağı da Yehova Tanrı’dır. (I. Kırallar 3:7-14; Matta 12:42) İsa’nın örneği, Yehova’nın Şahitlerinin cemaatindeki öğretmen ve öğütçüleri, öğretimlerini her zaman Tanrı’nın Sözüne dayandırmaya yöneltmelidir.—Süleymanın Meselleri 21:30.

“Güçlü Tanrı” ve “Ebedi Baba”

25. “Güçlü Tanrı” ismi gökteki İsa hakkında bize neler açıklıyor?

²⁵ İsa aynı zamanda “Güçlü Tanrı” ve “Ebedi Baba”dır. Bu onun, ‘Babamız Tanrı’ Yehova’nın otoritesini ve konumunu ele geçirdiği anlamına gelmez. (II. Korintoslular 1:2) İsa, ‘Tanrı’ya eşit olması gerektiğini hiç düşünmedi.’ (Filipililer 2:6) O, “Mutlak Güce Sahip” değil, sadece “Güçlü Tanrı” olarak adlandırılır. İsa, kendisinin “Mutlak Güce Sahip” Tanrı olduğunu asla düşünmedi. Babasının ‘tek gerçek Tanrı’, yani tapınılması gereken tek Yaratıcı olduğunu söyledi. (Yuhanna 17:3; Vahiy 4:11) Kutsal Yazılarda ‘tanrı’ sözcüğü ‘kudretli’ ya da ‘güçlü’ kişi anlamına gelebilir. (Çıkış 12:12; Mezmur 8:5; II. Korintoslular 4:4) İsa yeryüzüne gelmeden önce, ‘Tanrı’nın suretinde’ bir tanrıydı. Diriltilmesinden sonra, göklerde eskisinden daha yüksek bir konuma getirildi. (Yuhanna 1:1; Filipililer 2:6-11) Ayrıca, ‘tanrı’ unvanında başka bir anlam da gizlidir. İsrail’deki hâkimler de ‘tanrı’ olarak adlandırılıyorlardı. İsa da onları bir keresinde böyle adlandırdı. (Mezmur 82:6; Yuhanna 10:35) Mesih, Yehova’nın, ‘dirilere ve ölülere hükmetmesi’ için tayin ettiği Hâkimdir. (II. Timoteos 4:1; Yuhanna 5:30) Açıkça görüldüğü gibi, onun “Güçlü Tanrı” olarak adlandırılması çok yerindedir.

26. İsa neden “Ebedi Baba” olarak adlandırılabilir?

²⁶ “Ebedi Baba” unvanı, onun Mesih Kral sıfatıyla insanlara yeryüzünde sonsuza dek yaşama fırsatı verebilme gücünü ve yetkisini anlatıyor. (Yuhanna 11:25, 26) İlk babamız Âdem’in bize bıraktığı miras ölümdü. “Son Âdem” diye adlandırılan İsa “dirilten ruh oldu.” (I. Korintoslular 15:22, 45; Romalılar 5:12, 18) Ebedi Baba İsa sonsuza dek yaşayacağından, itaatli insanlık onun babalığından ebediyen yararlanacak.—Romalılar 6:9.

‘Barış Prensi’

27, 28. ‘Barış Prensi’ne tabiiyet hem şimdi, hem de gelecekte hangi şahane nimetlere yol açacak?

²⁷ İnsanın, sonsuz yaşamın yanı sıra, hem Tanrı hem de hemcinsleriyle barışa da ihtiyacı var. Barış Prensi’nin yönetimine tabi olanlar daha bugünden, ‘kılıçlarını çekiçle dövüp saban demiri, mızraklarını bağcı bıçağı yapmışlardır.’ (İşaya 2:2-4) Onlar siyasal, yerel, ırksal ya da ekonomik farklılıklar yüzünden birbirlerinden nefret etmezler. Tek gerçek Tanrı Yehova’ya tapınmada birleşmişlerdir. Cemaatin içindeki ve dışındaki komşularıyla ilişkilerini barışçıl şekilde sürdürmeye çalışırlar.—Galatyalılar 6:10; Efesoslular 4:2, 3; II. Timoteos 2:24.

²⁸ Mesih, Tanrı’nın uygun gördüğü zamanda, yeryüzünde sağlam temellere dayalı, kalıcı, küresel bir barış kuracak. (Resullerin İşleri 1:7) “Davut’un tahtı ve ülkesi üzerinde egemenlik sürecek. Egemenliğinin ve esenliğinin (barışının) büyümesi son bulmayacak. Egemenliğini adaletle, doğrulukla kuracak ve sonsuza dek sürdürecek.” (İşaya 9:7a, YÇ) Barış Prensi İsa otoritesini despotça kullanmayacak. Tebaalarının özgür iradesini elinden almayacak. Onlara zorla boyun eğdirmeyecek. Bunun yerine, yaptığı her işi “adaletle, doğrulukla” başaracak. İnsanı ne kadar canlandıran bir değişiklik!

29. Sonsuz barış nimetine sahip olmak istiyorsak ne yapmalıyız?

²⁹ İsa’nın peygamberlik niteliğindeki isminde gizli şahane anlamlar açısından, İşaya’nın peygamberliğinin bu bölümünün kapanış sözleri gerçekten heyecan vericidir. Şunu yazıyor: “Ordular RABBİNİN gayreti bunu yapacak.” (İşaya 9:7b) Evet, Yehova coşkuyla hareket ediyor. Hiçbir işi gönülsüzce yapmıyor. O’nun her vaadini tam olarak yerine getireceğinden emin olabiliriz. Öyleyse, sonsuz barışın özlemini çekenler Yehova’ya tüm benlikleriyle hizmet etsinler. Yehova ve Barış Prensi İsa gibi, O’nun tüm hizmetçileri de “iyi işlere gayretli” olsunlar.—Titus 2:14.

[Sayfa 127’deki resim]

İsa o ülke için ışıktı

On Birinci Bölüm

Başkaldıranların Vay Haline!

İşaya 9:8–10:4

1. Yeroboam hangi korkunç hatayı işledi?

YEHOVA’YA ahitle bağlı kavim iki krallığa bölündüğünde, kuzeydeki on sıptlık krallık Yeroboam’ın yönetimi altına girdi. Yeni kral yetenekli, enerjik bir yöneticiydi. Ama Yehova’ya gerçek iman göstermedi. Bu nedenle, Kuzey Krallığı üzerinde tüm tarihi boyunca yıkıcı etkisi olan korkunç bir hata işledi. Musa Kanunu’nda, İsrailoğulları’na yılda üç kez Yeruşalim’deki mabede gitmeleri emredilmişti. Yeruşalim artık güneydeki Yahuda Krallığı’nın sınırları içindeydi. (Tesniye 16:16) Uyruklarının devamlı yaptıkları bu yolculuklar sonucunda güneydeki kardeşleriyle yeniden birleşmeyi düşünebileceklerinden korkan Yeroboam, “İki altın buzağı yapıp kavma dedi: Yeruşalime çıkmak sizin için fazladır; ey İsrail, işte seni Mısır diyarından çıkaran ilâhların! Ve birini Beyt-ele yerleştirdi, ve obirini Dana koydu.”—I. Kırallar 12:28, 29.

2, 3. Yeroboam’ın hatasının İsrail üzerinde ne gibi etkileri oldu?

² Yeroboam’ın planının bir süre işlediği anlaşılıyor. Halk, yavaş yavaş Yeruşalim’e gitmekten vazgeçip iki buzağı önünde tapınmaya başladı. (I. Kırallar 12:30) Ancak, bu sapkın dinsel uygulama on sıptlık krallığı yozlaştırdı. Sonraki yıllarda, İsrail’i Baal tapınmasından temizlemek üzere övgüye değer çabalar gösteren Yehu bile, altın buzağılar önünde eğilmeyi sürdürdü. (II. Kırallar 10:28, 29) Yeroboam’ın feci bir hata olan kararı başka nelere yol açtı? Siyasal istikrarsızlığa ve halkın sıkıntı çekmesine.

³ Yeroboam’ın irtidat etmesi nedeniyle, Yehova, onun soyunun ülke üzerinde saltanat sürmeyeceğini ve Kuzey Krallığı’nın sonunda korkunç bir felaketle karşılaşacağını söyledi. (I. Kırallar 14:14, 15) Yehova’nın sözü aynen yerine geldi. İsrail krallarından yedisi en fazla iki yıl, hatta bazısı sadece birkaç gün saltanat sürdü. Krallardan biri intihar etti, altısı tahtı ele geçirmek isteyen hırslı adamların suikastlarına kurban gitti. Özellikle II. Yeroboam’ın MÖ 804 dolaylarında son bulan saltanatından sonra, Uzziya Yahuda’da hüküm sürerken, İsrail kargaşa, şiddet ve suikastlarla boğuşmak zorunda kaldı. İşte bu koşullar altında Yehova, İşaya aracılığıyla Kuzey Krallığı’na direkt bir uyarı ya da “söz” gönderir. “Rab Yakub içine bir söz gönderdi, ve İsrailin üzerine indi.”—İşaya 9:8.a

Gururlular ve Küstahlar Tanrı’nın Öfkesini Hak Eder

4. Yehova, İsrail için hangi ‘hükmü’ bildirir, neden?

⁴ Yehova’nın ‘hükmü’ göz ardı edilemez. “Bütün halk, Efrayim ve Samiriye’de yaşayanlar . . . . duyacak. Gururlu ve küstah olan bu halk.” (İşaya 9:9, YÇ) “Yakub”, “İsrail”, “Efraim” ve “Samiriye” hepsi kuzeydeki İsrail Krallığı’na atfeden isimlerdir. Bu krallığın başkenti Samiriye, en nüfuzlu sıptı ise Efraimoğulları’dır. Efraimoğulları irtidat yolunda katılaşıp Yehova’ya karşı yüzsüzce küstahlaştığından, Tanrı’nın Sözünde bu krallığa karşı şiddetli bir hüküm bildirilmektedir. Tanrı, bu kavmi kötü gidişatının feci sonuçlarından korumayacak. Onlar en sonunda, Tanrı’nın Sözüne kulak vermek zorunda kalacaklar.—Galatyalılar 6:7.

5. İsrailoğulları, Yehova’nın hükmü gereği yaptıklarından nasıl etkilenmemiş görünüyorlar?

⁵ Koşullar kötüleştikçe kavim büyük kayıplara uğrar; genelde kerpiçten ve adi keresteden yapılmış evlerini dahi kaybederler. Acaba başlarına gelenler yüreklerini yumuşatır mı? Yehova’nın peygamberlerine kulak verip hakiki Tanrı’ya dönerler mi?b İşaya, kavmin küstahça verdiği karşılığı yazıyor: “Kerpiçler düştü, fakat yonma taşlarla yapacağız; cemiz ağaçları kesildi, fakat yerlerine erz ağaçları koyacağız, diyenler anlıyacaklar.” (İşaya 9:10) İsrailoğulları, Yehova’ya karşı gelir ve bu zorlukları çekmelerinin nedenini kendilerine bildiren peygamberlerini reddederler. Bunu yapmakla aslında şunu demiş olurlar: ‘Dayanıksız kerpiçten ve adi keresteden yapılan evlerimizi kaybetmiş olabiliriz, ama onları yontma taş ve sedir ağacı gibi üstün kalitede malzemelerden tekrar yaparak kayıplarımızı telafi edeceğiz.’ (Eyub 4:19 ile karşılaştırın.) Bu davranışlarıyla, Yehova’ya kendilerini daha da fazla cezalandırmaktan başka seçenek bırakmıyorlar.—İşaya 48:22 ile karşılaştırın.

6. Yahuda’ya karşı düzenlenen Suriye-İsrail komplosunu Yehova nasıl etkisiz kılar?

⁶ İşaya sözlerini şöyle sürdürüyor: “RAB Retsin’in hasımlarını ona karşı kaldıracak.” (İşaya 9:11a) İsrail kralı Pekah ile Suriye (Aram) kralı Retsin ittifak halindedir. İki sıptlık Yahuda Krallığı’nı fethedip Yehova’nın Yeruşalim’deki tahtına bir kukla kral geçirmek üzere komplo kurarlar. Kral yapmayı tasarladıkları kişi ‘Tabeel’in oğlu’dur. (İşaya 7:6) Ama bu komplo başarısızlığa uğramaya mahkûmdur. Retsin’in güçlü düşmanları vardır ve Yehova bu hasımları ona ve İsrail’e “karşı kaldıracak”tır. “Kaldıracak” sözcüğüyle Yehova’nın, düşmanların bu ittifakı ve amaçlarını silip atacak bir savaşa kalkışmasına izin vereceği kastediliyor.

7, 8. Asur’un Suriye’yi fethi, İsrail için hangi sonucu doğurur?

⁷ Asur, Suriye’ye saldırdığında bu ittifak bozulmaya yüz tutar. “Aşur kıralı Şam’a [Suriye’nin başkenti] karşı çıktı, ve onu aldı, ve ahalisini Kire sürdü, ve Retsini öldürdü.” (II. Kırallar 16:9) Güçlü müttefikini yitiren Pekah, Yahuda’ya karşı kurduğu planların engellendiğini anlar. Gerçekten de, Retsin’in ölümünden kısa süre sonra, Pekah, daha sonra Samiriye tahtını ele geçiren Hoşea’nın düzenlediği bir suikasta kurban gider.—II. Kırallar 15:23-25, 30.

⁸ İsrail’in eski müttefiki Suriye, şimdi bölgenin egemen gücü Asur’un vasalı olur. İşaya, peygamberliğinde Yehova’nın bu yeni siyasal durumu nasıl kullanacağını bildirir: “[Yehova İsrail’in] düşmanlarını, önden Suriyelileri [Aramlılar], ve arkadan Filistîleri ayaklandıracak; ve İsraili ağız dolusu yiyecekler. Bütün bunlarla beraber, öfkesi geri dönmedi, fakat hâlâ eli uzanmış duruyor.” (İşaya 9:11b, 12) Evet, Suriye artık İsrail’in düşmanı olduğuna göre, İsrail, Asur ve Suriye’den gelecek saldırıya hazır olmalıdır. Saldırı başarılı olur. Asur, tahtı ele geçiren Hoşea’yı oldukça ağır bir haraca bağlayarak kendi hizmetine sokar. (Asur onlarca yıl önce, İsrail kralı Menahem’den de ağır bir haraç almıştır.) Peygamber Hoşea’nın sözleri ne kadar da doğrudur: “[Efraim’in] kuvvetini yabancılar yedi.”—Hoşea 7:9; II. Kırallar 15:19, 20; 17:1-3.

9. Filistîlerin ‘arkadan’ saldırması konusunda ne denebilir?

⁹ İşaya, ayrıca Filistîlerin ‘arkadan’ saldıracaklarını da söylemiyor mu? Evet. Manyetik pusulalar bulunmazdan önce İbraniler, yüzlerini güneşin doğduğu tarafa çevirerek yönlerini belirlerlerdi. Bu açıdan bakınca, ön taraf doğu, Filistîlerin kıyı yurdu olan ‘arka’ taraf ise batıydı. İşaya 9:12’de sözü edilen “İsrail” bu olayda Yahuda’yı da kapsıyor olabilir, çünkü Filistîler, Pekah’ın çağdaşı Ahaz’ın saltanatı sırasında, Yahuda’yı istila ederek bazı Yahuda kent ve kalelerini ele geçirip işgal ettiler. Kuzeydeki Efraim gibi, Yahuda da, içine işleyen irtidat nedeniyle, Yehova’dan bu cezayı almayı hak etmişti.—II. Tarihler 28:1-4, 18, 19.

‘Başından Kuyruğuna’ Kadar Asi Bir Millet

10, 11. Yehova, İsrail’e sürekli başkaldırdığından hangi cezayı verecek?

¹⁰ Kuzey Krallığı, çektiği bütün sıkıntılara ve Tanrı’nın peygamberlerinin sert bildirilerine rağmen, Yehova’ya başkaldırmaya devam ediyor. “Kavm kendisine vurana dönmedi, ve ordular RABBİNİ aramadı.” (İşaya 9:13) Sonuç olarak, peygamber şunları söylüyor: “RAB İsrailden başı ve kuyruğu, hurma dalını ve sazı bir günde kesip atacak. İhtiyar ve itibarlı adam, baş odur; ve yalan öğreten peygamber, kuyruk odur. Çünkü bu kavma yol gösterenler onu saptırıyorlar; ve yol gösterilen adamlar yutuluyor.”—İşaya 9:14-16.

¹¹ “Baş” ve “dal”, ‘ihtiyar ve itibarlı adamları’, başka sözlerle milletin yöneticilerini temsil ediyor. “Kuyruk” ve “saz”, yöneticilerinin hoşlanacağı sözler söyleyen sahte peygamberleri simgeliyor. Bir Mukaddes Kitap bilgini şunları yazıyor: “Sahte Peygamberlere kuyruk denmesinin nedeni, onların ahlaken en düşük kimseler, kötü yöneticilerin aşağılık yandaşları ve destekçileri olmalarından kaynaklanıyor.” Profesör Edward J. Young bu sahte peygamberler hakkında şunları diyor: “Yönetici değildiler, ama yöneticilerin peşinden ayrılmaz, köpekler gibi kuyruk sallayıp onlara yaltaklanırlardı.”—II. Timoteos 4:3 ile karşılaştırın.

‘Dul Kadınlar ve Öksüzler’ Bile Asi

12. Yozlaşma, İsrail toplumuna ne derece işlemiştir?

¹² Yehova dul kadınların ve öksüzlerin hakkını arar. (Çıkış 22:22, 23) Öyle olduğu halde, İşaya’nın şimdi söylediklerine kulak verin: “Bundan dolayı Rab seçme gençlerile sevinmiyecek, ve onların öksüzlerine ve dul kadınlarına acımıyacak; çünkü hepsi fasık (irtidat etmiş) ve kötülük işliyenlerdir, ve her ağız ahmaklık söyliyor. Bütün bunlarla beraber, öfkesi geri dönmedi, fakat eli hâlâ uzanmış duruyor.” (İşaya 9:17) İrtidat dul kadınlar ve öksüzler de içinde olmak üzere, toplumun her kesiminden insanı yozlaştırmıştır. Yehova, büyük bir sabırla kavmin gidişatını değiştirmesini bekleyip peygamberlerini gönderir. Örneğin, Hoşea “Ey İsrail, Allahın RABBE dön; çünkü kendi fesadınla yıkıldın” diyerek onlara yalvarır. (Hoşea 14:1) Dul kadınlara ve öksüzlere bile hükmünü infaz etmek zorunda kalması, onların hakkını arayan Tanrı’ya ne kadar acı geliyor olmalı!

13. İşaya’nın zamanındaki durumdan ne öğrenebiliriz?

¹³ İşaya gibi biz de, Yehova’nın kötülere hükmünü infaz edeceği günden önceki kritik zamanda yaşıyoruz. (II. Timoteos 3:1-5) Şu halde, toplumdaki konumları ne olursa olsun, İsa’nın hakiki takipçilerinin Tanrı’nın lütfunu kaybetmemek için ruhen, ahlaken ve zihnen temiz kalması ne denli önemlidir! Herkes Yehova’yla arasındaki ilişkiyi titizlikle korusun. ‘Büyük Babil’den’ kaçan hiç kimse bir daha asla ‘onun günahlarına ortak olmasın.’—Vahiy 18:2, 4.

Sahte Tapınma Şiddete Yol Açar

14, 15. (a) Cin tapınması neyle sonuçlanır? (b) İşaya, peygamberliğinde İsrail’in sürekli hangi sıkıntıyı çekeceğini bildiriyor?

¹⁴ Sahte tapınma aslında cin tapınmasıdır. (I. Korintoslular 10:20) Tufan’dan önce görüldüğü gibi, cin etkisi şiddete yol açar. (Tekvin 6:11, 12) Şu halde, İsrailoğulları hakiki dinden sapıp cinlere tapınmaya başladığında, ülkenin şiddet ve kötülükle dolması doğal bir sonuçtur.—Tesniye 32:17; Mezmur 106:35-38.

¹⁵ İşaya, kötülük ve şiddetin İsrail’e yayılışını canlı tasvirlerle anlatıyor: “Çünkü kötülük ateş gibi yakar; çalıları ve dikenleri yiyip bitirir; ve ormanın sık yerlerini tutuşturur; ve bir duman direği buram buram yükselir. Memleket ordular RABBİNİN gazabı ile yandı; ve kavm sanki ateşin yemidir; kimse kardeşini esirgemiyor. Ve biri sağ tarafta kapacak, ve aç kalacak; ve solda yiyecek, fakat doymıyacaklar; herkes kendi kolunun etini, Manasse Efraimi, ve Efraim Manasseyi yiyecek; bunlar birlikte Yahudaya karşı yürüyecekler. Bütün bunlarla beraber, öfkesi geri dönmedi, fakat eli hâlâ uzanmış duruyor.”—İşaya 9:18-21.

16. İşaya 9:18-21’deki sözler nasıl yerine geliyor?

¹⁶ Şiddet, dikenden dikene sıçrayarak kontrolden çıkan ve hızla ‘ormanın sık yerlerine’ ulaşıp büyük bir orman yangınına neden olan bir alev gibidir. Mukaddes Kitap yorumcuları Keil ve Delitzsch şiddetin eriştiği boyutları, “iç savaşın yarattığı anarşide en insanlık dışı yollarla kendini yok ediş” olarak betimliyor. “Onlar her tür şefkat duygusundan yoksun olarak hırsla birbirlerini yediler.” Burada diğerlerinden farklı olarak Yusuf’un iki oğlundan gelen Efraim ve Manasse sıptlarının adının geçmesi, muhtemelen onların Kuzey Krallığı’nın baştemsilcileri ve on sıpt arasında birbirine en yakın akraba olmalarından kaynaklanıyor. Ama onlar, birbirlerini yemeye ancak güneydeki Yahuda’ya karşı savaştıkları sıralarda ara veriyorlar.—II. Tarihler 28:1-8.