• “Dağlarından Bakır Çıkaracaksın”
    Gözcü Kulesi—2013 | 1 Aralık

    • Bir arkeoloji ekibi Yahudiye çölündeki geçitlerde ve mağaralarda kazı yapıyordu. Dik bir kayalığın yüksek bir noktasında bir mağara olduğunu fark ettiler. Acaba orada değerli bir şeyler, örneğin Lût Gölü Ruloları gibi elyazmaları, eski çağlardan kalma alet ya da eşyalar bulabilecekler miydi? Gerçekten de mağarada tam bir hazine buldular. Keşifleri sonradan “Nahal Mişmar definesi” olarak adlandırıldı.

      MART 1961’de bir yarığın içinde hasıra sarılmış şekilde bulunan bu hazine 400’den fazla nesneden oluşuyordu ve eşyaların çoğu bakırdandı. Bunlar arasında çeşit çeşit taçlar, asalar, aletler, topuzlar ve başka silahlar vardı. Bu keşif Kutsal Kitabı bilenler için ayrı bir önem taşır, çünkü Başlangıç 4:22’de Tubal-kain’in “her tür bakır ve demir aleti” yaptığını okuruz.

      Bulunan hazinedeki eşyaların nerede ve kimler tarafından yapıldığı hâlâ bilinmiyor. Ancak bu keşif bakır madenciliğinin, eritme ve döküm işlemlerinin Kutsal Kitapta adı geçen yerlerde çok eski zamanlardan beri bilindiğini gösterir.

      VAAT EDİLMİŞ TOPRAKLARDAKİ BAKIR MADENLERİ

      İsrailoğulları Vaat Edilmiş Topraklara girmeden hemen önce Musa peygamber onlara şöyle demişti: “[O diyarın] dağlarından bakır çıkaracaksın” (Tekrar 8:7-9). Arkeologlar İsrail ve Ürdün topraklarında Feinan, Timna ve Kirbet en-Nahas gibi çok eskiden kalma madenler ve maden eritme yerleri keşfettiler. Peki buralarda yapılan araştırmalar ne gösteriyor?

      Madencilerin en az 2.000 yıl boyunca bakır çıkardığı Feinan ve Timna’daki araziler derin olmayan çukurlarla doludur. Bugün bile oralara giden biri etrafa dağılmış, bakır içeren yeşil benekli taşlar görebilir. Eski devirlerde madenciler bakır çıkarmak için kaya yüzeylerindeki bakır damarlarını taş aletlerle var güçleriyle oyardı. Bunlar tükenince metal aletlerle daha derinleri kazarak mağaraları genişletir, derin kuyular ve tüneller açarlardı. Kutsal Kitapta Eyüp peygamberin de bu işlemlere değindiğini okuruz (Eyüp 28:2-11). Madencilik çok yorucu bir işti; öyle ki Romalı yetkililer MS üçüncü yüzyıl ile beşinci yüzyıl arasında azılı suçluları ve diğer mahkûmları Feinan’daki bakır madenlerinde çalışma cezasına çarptırırdı.

      Kirbet en-Nahas’ta (anlamı “Bakır Kalıntıları”) çok büyük cüruf yığınları bulundu; bu, orada endüstriyel boyutta bakır eritildiği fikrini uyandırıyor. Bilginler bakır cevherlerinin oraya Feinan ve Timna gibi yakınlardaki madenlerden getirildiğine inanıyor. Bakırı cevherden ayırmak için üfleme çubukları ve körüklerle kömür ateşinin ısısı artırılır, sekiz ila on saat boyunca 1.200°C’de kalması sağlanırdı. 1 kilogramlık bir bakır külçesi elde edebilmek için genellikle 5 kilogram cevher gerekirdi, sonra bu külçe eritilip kalıplara dökülerek çeşitli eşyalar yapılırdı.