BU ASA ya da değnekte büyümüş olan çiçeklere ve olgun bademlere bak. Bu, Harun’un değneğidir. Bu çiçekler ve olgun meyveler sadece bir gecede Harun’un değneğinden çıktı! Nedenini görelim.

İsrailliler çölde bir süreden beri dolaşmaktadır. Bazıları, Musa’nın lider, Harun’un ise, başkâhin olmaması gerektiğini düşünmektedir. Korah, Datan, Abiram ve milletin 250 beyi bu şekilde düşünmektedir. Bu kimseler gelip Musa’ya ‘neden kendini bizim aramızda yükseltiyorsun’? derler.

Musa, Korah’a ve beraberindekilere ‘yarın sabah buhurdanlar alın ve içlerine buhur koyun. Sonra toplanma çadırına gelin. Orada Yehova’nın kimi seçeceğini göreceğiz’ der.

Ertesi gün Korah, beraberinde 250 kişi ile toplanma çadırına gelir. Onları desteklemek üzere birçok kişi de gelir. Yehova, çok öfkelenir. Musa İsraillilere ‘bu kötü adamların çadırları yanından ayrılın. Onlara ait hiçbir şeye dokunmayın’ der. İsrailliler onu dinlerler ve Korah, Datan ve Abiram’ın çadırları yanından uzaklaşırlar.

O zaman Musa ‘Yehova’nın kimi seçtiğini bununla bileceksiniz. Yer açılacak ve bu kötü adamları yutacak’ der.

Musa bu sözleri söyler söylemez yer yarılır. Korah’ın çadırı ve malları, Datan ve Abiram ve yanındakiler içine düşerler ve yer onların üzerine kapanır. İsrailliler yerin içine düşenlerin çığlıklarını işitirler ve ‘yer bizi de yutabilir. Kaçın’ diye bağrışırlar.

O sırada Korah ve beraberindeki 250 kişi hâlâ toplanma çadırının yanında durmaktadır. Yehova ateş gönderir ve onları yakıp yok eder. Daha sonra Yehova Tanrı, Harun’un oğlu Eleazar’a, ölenlerin buhurdanlarını almasını ve onları mezbah için ince bir levha haline getirmesini söyler. Mezbahın bu örtüsü İsraillilere, Harun ve oğullarından başka kimsenin Yehova’ya kâhinlik yapamayacağına dair bir uyarı olacaktır.

Fakat Yehova, Harun ve oğullarını kâhin olarak seçtiğini açıkça göstermek ister. Bu nedenle Musa’ya ‘İsrailin her sıptının beyi sana değneğini versin. Levi sıptı adına Harun da değneğini versin. Bu değnekleri toplanma çadırında ahit sandığının önüne koy. Benim kâhin olarak seçtiğim kişinin değneği çiçek açacak’ der.

Musa ertesi sabah kalkınca Harun’un değneğinde çiçeklerin ve olgun bademlerin yetiştiğini görür. Yehova’nın Harun’un değneğinde neden çiçek açtırdığını şimdi anladın mı?

YILLAR geçer, 10 yıl, 20 yıl, 30 yıl ve 39 yıl! İsrailliler hâlâ çöldedirler. Fakat bütün bu yıllar boyunca Yehova Tanrı kendi milletiyle ilgilenir. Onları ‘manla’ besler. Gündüzleri bir bulut direğiyle, geceleri ise bir ateş direğiyle onlara yol gösterir. Bütün bu yıllar boyunca onların elbiseleri de çarıkları da eskimez.

Şimdi onların Mısır’dan çıkışlarının 40. yılının ilk ayıdır. İsrailliler yine Kadeş’te konaklarlar. Burası onların 40 yıl kadar önce Kenân diyarına 12 çaşıt göndermiş oldukları yerdir. Musa’nın ablası Miryam Kadeş’te ölür. Daha önce de olduğu gibi burada zorluklar başgösterir.

Millet hiç su bulamaz. Bu nedenle söylenmeye başlayıp Musa’ya ‘keşke ölmüş olsaydık. Neden bizi Mısır’dan çıkarıp bu hiçbir şey yetişmeyen berbat yere getirdin? Burada ne ekin, ne incir, ne üzüm, ne de nar var. Hatta içecek su bile yok’ derler.

Musa ve Harun dua etmek üzere toplanma çadırına gittiklerinde, Yehova Tanrı Musa’ya ‘milleti topla. Onların gözünün önünde şu kayaya seslen. Kayadan hem onlar hem de hayvanları için su çıkacak’ der.

Böylece Musa milleti toplar ve onlara ‘Tanrı’ya güvenmeyenler, dinleyin! Harun ve ben bu kayadan size su çıkaralım mı?’ der. Sonra Musa kayaya değneğiyle iki kez vurur ve kayadan bol su fışkırır. Milletin ve hayvanların içmesi için artık yeterince su vardır.

Fakat Yehova, Musa’ya ve Harun’a kızar. Neden biliyor musun? Çünkü Musa ve Harun kendilerinin kayadan su çıkaracaklarını söylemişlerdir. Oysa suyu çıkaran Yehova’dır; Yehova, Musa ve Harun’a bu konuda gerçeği söylememiş olduklarından kendilerini cezalandıracağını söyler. ‘Milletimi Kenân diyarına siz götürmeyeceksiniz’ der.

İsrailliler, kısa bir süre sonra Kadeş’ten ayrılırlar. Az zaman sonra Hor dağına gelirler. Orada dağın tepesinde Harun ölür. Öldüğü zaman 123 yaşındadır. İsrailliler çok üzülürler ve 30 gün Harun için ağlarlar. Harun’dan sonra oğlu Eleazar İsrail milletinin başkâhini olur.

RESİMDEKİ, bir direğe dolanmış gerçek bir yılana benziyor mu? Hayır, gerçek değil. Tunçtan yapılmış bir yılan. Yehova, Musa’ya İsraillilerin ona bakıp yaşayabilmeleri için bu yılanı bir sırığın üzerine koymasını söyler. Fakat yerdeki diğer yılanlar gerçektir. Onlar insanları sokup hasta ettiler. Neden biliyor musun?

Çünkü İsrailliler, Tanrı’ya ve Musa’ya karşı söylenirler. ‛Bu çölde ölelim diye bizi neden Mısır’dan çıkardın. Burada ne yiyecek ne de su var. Ve artık bu manı yemeye tahammül edemiyoruz’ derler.

Fakat man iyi bir yiyecektir. Yehova bir mucize yapıp onlara man verdi. Ve yine bir mucize yapıp onlara su da verdi. Fakat İsrailliler Tanrı’nın kendilerine yaptığı bütün bu iyiliklere karşılık şükretmesini bilmezler. Bu nedenle Yehova onları cezalandırmak üzere zehirli yılanları gönderir. Yılanlar onları sokarlar ve birçokları ölür.

Sonunda İsrailliler Musa’ya gelip: ‛Suç ettik, çünkü Yehova’ya ve sana karşı söylendik. Bu yılanları kaldırması için Yehova’ya yalvar’ derler.

Böylece Musa İsrailliler adına yalvarır. Yehova, Musa’ya bir tunç yılan yapmasını, bir sırık üzerine koymasını ve sokulanların ona bakmaları gerektiğini söyler. Musa, Tanrı’nın dediklerini yapar, İsraillilerden sokulanlar bu yılana bakar ve iyileşirler.

Bu olaydan bir ders alabiliriz. Hepimiz bir bakıma bu yılanların soktuğu İsraillilere benziyoruz. Hepimiz ölecek durumdayız. Etrafına bakarsan yaşlı, hasta ve ölen insanlar göreceksin. Bunun nedeni, ilk kadın ve erkek olan Âdem ile Havva’nın Yehova’ya karşı gelmeleri ve bizim de onların çocukları olmamızdır. Fakat Yehova, ebediyen yaşamamız için bir şey sağladı.

Yehova Tanrı, Oğlu İsa Mesih’i yeryüzüne gönderdi. İsa bir direğe çivilendi, çünkü birçok kimse onun kötü olduğunu düşünüyordu. Fakat Yehova Tanrı, İsa’yı bizi kurtarmak üzere göndermişti. Eğer ona bakarsak, eğer onun ardınca gidersek, ebediyen yaşayabiliriz. Fakat bu konuda ileride daha fazla bilgi bulacağız.

BİR eşeğin konuştuğunu hiç duydun mu? Hayır, herhalde duymadın. Hayvanlar konuşamazlar. Fakat Mukaddes Kitap bir eşeğin konuştuğunu söyler. Bu olayın nasıl gerçekleştiğini şimdi göreceğiz.

İsrail halkı Kenân diyarına girmek üzeredir. Moab kralı Balak İsraillilerden korkar. Bu nedenle İsraillilere lânet etmesi için Balam adında kurnaz bir adamı çağırır. Balak, Balam’a çok para vermeye söz verir; böylece Balam eşeğine biner ve Balak’ı görmeye gider.

Yehova, Balam’ın İsraillilere lanet etmesini istemez. Böylece Balam’ı durdurmak üzere yolunun üzerine uzun kılıçlı bir melek gönderir. Balam meleği görmez, fakat eşek onu görür. Eşek meleği görünce yoldan sapar ve sonunda yere çöker. Balam eşeğine çok kızar ve onu değneğiyle döver.

O zaman Yehova Tanrı Balam’ın eşeğini konuşturur. Eşek ‘sana ne yaptım ki, bana vuruyorsun?’ diye sorar.

Balam eşeğine ‘benimle eğlendin. Bir kılıcım olsaydı seni öldürürdüm’ der.

Eşek, ‘sana daha önce hiç böyle bir şey yaptım mı?’ diye sorar.

Balam ‘hayır’ der.

O zaman Yehova, Balam’ın, yolun ortasında duran uzun kılıçlı meleği görmesini sağlar. Melek, ‘neden eşeğine vuruyorsun? İsraillilere lanet etmeye gittiğin için senin yolunu kesmeye geldim. Eğer eşeğin yoldan sapmasaydı, seni öldürecek, fakat eşeğine zarar vermeyecektim’ der.

Balam ‘suç ettim. Yolun üzerinde olduğunu bilmiyordum’ der. Melek Balam’ın gitmesine izin verir ve Balam Balak’ı görmeye gider. Balam İsraillilere yine de lanet etmeye çalışır, fakat Yehova onun İsraillileri lanetlemek yerine üç kez mübareklemesini sağlar.