Unutmayın ki, Âdem’in günahı yüzünden hepimiz Tanrı’nın ailesinin dışında doğduk (Rom. 3:23; 5:12). Kendimizi Tanrı’ya adamamız O’nun evrensel ailesine kabul edilebilmemiz için çok önemli bir şarttır. Acaba neden?

¹¹ Hiçbirimizin babası bize Tanrı’nın amaçladığı gibi kusursuz bir hayat veremez (1. Tim. 6:19). İlk insan çifti günah işlediğinde insanlık sevgi dolu Yaratıcılarından ve Babalarından ayrı düşmüş oldu. Bu nedenle biz Tanrı’nın çocukları olarak doğmadık (Tekrar 32:5 ile karşılaştırın). O zamandan beri insanlık dünyası Yehova’ya yabancılaşmış durumdadır ve O’nun evrensel ailesinin dışındadır.

12. (a) Kusurlu insanlar Tanrı’nın ailesine nasıl dahil olabilir? (b) Vaftiz edilmeden önce hangi adımları atmalıyız?

¹² Yine de bireyler olarak Tanrı’dan bizi hizmetçilerinden oluşan ailesine kabul etmesini dileyebiliriz.a Bizim gibi günahkârlar için bu nasıl mümkün olabilir? Elçi Pavlus şöyle yazdı: ‘Bizler düşmanken Oğlunun ölümü sayesinde Tanrı ile barıştık’ (Rom. 5:10). Vaftiz edildiğimizde, bizi kabul edebilmesi için Tanrı’dan rahat bir vicdan dilemiş oluruz (1. Pet. 3:21). Bununla birlikte vaftizden önce bazı adımlar atmalıyız. Tanrı’yı tanımalı, O’na güvenmeyi öğrenmeli, tövbe etmeli ve değişmeliyiz (Yuhn. 17:3; Elçi. 3:19; İbr. 11:6). Fakat Tanrı’nın ailesine kabul edilebilmek için başka bir adım daha atmalıyız. Bu nedir?

13. Tanrı’nın ailesine kabul edilmek isteyen birinin önce ciddi bir söz vermesi neden makuldür?

¹³ Tanrı’ya yabancılaşmış biri, O’na hizmet edenlerden oluşan ailenin bir ferdi olabilmek için önce O’na ciddi bir söz vermelidir. Buna örnek olarak, yetim kalmış bir gençle içtenlikle ilgilenen ve onu evlat edinmek isteyen bir aile babasını düşünelim. Bu babanın iyi bir namı var. Ancak genci evlat edinmeden önce ondan bir söz vermesini istiyor. Dolayısıyla ona şöyle diyor: “Seni aileme kabul etmeden önce beni baban olarak sevip sayacağını bilmem gerek.” Genç ancak kendi isteğiyle bu ciddi sözü verirse baba onu ailesine kabul eder. Sizce bu makul değil mi? Benzer şekilde Yehova da sadece kendi isteğiyle yaşamını O’na adayan kişileri ailesine kabul eder. Kutsal Kitap şöyle der: “Kendinizi diri, Tanrı’ya adanmış, O’nun kabul edeceği bir kurban olarak sunun” (Rom. 12:1, The New English Bible).