Tanrı’nın İsmi İsrail’de Söyleniyor
TANRI’NIN ismi Yehova’nın ağza alınması geleneksel Yahudilik tarafından yüzyıllarca kesin olarak yasaklanmıştır. Mişna’ya göre, Tanrı’nın ismini söyleyen bir kimsenin “gelecek dünyada hiçbir payı” yoktur.—Sanhedrin 10:1.a
30 Ocak 1995’te İsrail’in eski Sefardi hahambaşı, Tanrısal ismi bilerek, alenen telaffuz etti. Bunu, ‘doğrultma’ ile ilgili bir Kabala duası olan tikkun’u tekrarlarken yaptı. Bu dua, Tanrı’nın evrene tekrar belirli ölçüde bir uyum getirmesi için yapılmaktadır; Kabalacılara göre, evren kötü güçler tarafından bozulmuştur. 6 Şubat 1995 tarihli Yedioth Aharonoth gazetesi şunu belirtti: “Bu, öylesine güçlü bir ayindir ki, sözleri yalnızca halka satılmayan özel bir kitapçıkta bulunur.” Tanrı’nın ismini bu bağlamda kullanmanın, dileğe özel bir güç kazandırdığına inanılıyor.
Mukaddes Kitapta Tanrı’nın, hizmetçilerine Kendi ismi Yehova’yı kullanmalarını emretmesi dikkate değerdir. (Çıkış 3:15; Süleymanın Meselleri 18:10; İşaya 12:4; Tsefanya 3:9) Mukaddes Kitabın orijinal İbranice metninde bu isim yaklaşık 7.000 kez geçmektedir. Bununla birlikte, Mukaddes Kitap Tanrı’nın ismini kötüye kullanmaya karşı uyarıda bulunur. On Emrin üçüncüsü şunu belirtiyor: “Allahın RABBİN ismini boş yere ağza almıyacaksın; çünkü RAB kendi ismini boş yere ağza alanı suçsuz tutmıyacaktır.” (Çıkış 20:7) Tanrı’nın ismi nasıl boş yere ağza alınabilir? The Jewish Publication Society tarafından yapılan bir yorumda, “boş yere” olarak tercüme edilen İbranice sözcüğün, sadece Tanrı’nın isminin “ciddiyetsizce kullanımını” değil, ayrıca “gereksiz bir duanın ardı ardına tekrarlanmasını” da içerdiği belirtiliyor.
Öyleyse tüm bunların ışığı altında, Kabalacıların ‘doğrultma’ dileyen tikkun duasını nasıl değerlendirmeliyiz? Bu duanın kaynağı nedir? MS 12. ve 13. yüzyıllarda, Yahudiliğin Kabala diye adlandırılan mistik bir şekli rağbet görmeye başladı. 16. Yüzyılda, bir haham olan Yitshak Luria “tikkunim’i” Kabala ayinlerine soktu. Tanrı’nın ismi, özel güçleri olan mistik bir tılsım gibi kullanıldı ve Kabala ayinlerinin bir kısmı oldu. Bunun, Tanrı’nın isminin uygun bir kullanımı olduğunu düşünüyor musunuz?—Tesniye 18:10-12.
Cevabınız ne olursa olsun, bugünkü İsrail’de Tanrı’nın isminin alenen söylenmesi olağandışıdır. Ancak, bizzat Tanrı şunu önceden bildirdi: “O gün diyeceksiniz: RABBE şükredin, onun ismini çağırın, kavmlar arasında onun işlerini bildirin, ismi yüceldiğini anın. RABBE terennüm edin; çünkü övünecek işler yaptı; bütün dünyada bu bilinsin.”—İşaya 12:4, 5.
Tüm dünyada 230’dan fazla ülkede olduğu gibi, İsrail’de de Yehova’nın Şahitlerinin, Yehova hakkında tam bilgi edinmeleri için komşularına yardım etmek üzere ellerinden geleni yapmaları mutluluk vericidir. Onlar, Mezmur 91:14 gibi ayetlerin anlamını daha birçok kişinin kavramasını ümit etmektedirler; orada şöyle yazıyor: “Bana [Yehova’ya] muhabbet bağladığı için, onu azat edeceğim. Onu yükselteceğim, çünkü ismimi tanıdı.”
[Dipnot]
a Mişna, Kutsal Yazılardaki kanuna ilave edilen bir yorumlar toplamıdır ve Tannaim (öğretmenler) denilen hahamların açıklamalarına dayanır. İkinci yüzyılın sonuyla üçüncü yüzyılın başlarında yazıya geçirilmiştir.
[Sayfa 28’deki resim]
Negeb’de Yehova’nın ismi ve Sözü kavmi tarafından bildiriliyor
[Sayfa 29’daki resim]
Tanrı’nın ismini gösteren afiş