5. İsa’nın hakiki takipçileri için söz konusu bile olmayan şey nedir?

⁵ Sözde Hıristiyanların özellikle 20. yüzyılda sık sık yaptığı gibi hemcinslerine savaş açmak, İsa’nın hakiki takipçileri için söz konusu bile olamaz. (Yakub 4:1-4) Gerçi, onların Tanrı’yı yanlış tanıtan öğretilere karşı savaştığı doğrudur, fakat bu savaş kişilere zarar vermek için değil, yardım etmek için tasarlanmıştır. Dinsel farklılıklar nedeniyle başkalarına eza etmek ya da ulusal etkenler yüzünden fiziksel zarara yol açmak, hakiki Hıristiyanlıkla taban tabana zıttır. Pavlus İsa’nın Roma’daki takipçilerine şu talimatı vermişti: “Mümkünse, bütün insanlarla elinizden geldiği kadar, selâmette olun.”—Romalılar 12:17-19; II. Timoteos 2:24, 25.

Neden ‘Savaş Vakti’?

7, 8. (a) Barışçı tutumlarına rağmen, Yehova’nın Şahitleri’nin günlerimizle ilgili görüşü nedir? (b) İsa’nın takipçilerinin sürdürdüğü savaşta kullandıkları başlıca silah nedir?

⁷ Barışçı tutumlarına rağmen, Yehova’nın Şahitleri günlerimizin daha çok bir ‘savaş vakti’ olduğu görüşündedir. Tabii bu, gerçek anlamıyla bir savaş değildir, çünkü Mukaddes Kitaptaki mesajı başkalarına silah zoruyla kabul ettirmeye çalışmak Tanrı’nın şu davetiyle çelişir: “İstiyen meccanen hayat suyu alsın.” (Vahiy 22:17) Burada din değiştirmeye zorlamak da söz konusu değildir! Yehova’nın Şahitlerinin sürdürdüğü savaş kesinlikle ruhi bir savaştır. Pavlus şöyle yazmıştı: “Cengimizin silâhları cismanî değildirler, fakat kaleleri yıkması için Allah indinde kudretlidirler.”—II. Korintoslular 10:4; I. Timoteos 1:18.

⁸ “Cengimizin silâhları” arasında başlıcası “Ruhun kılıcı olan Allahın sözü”dür. (Efesoslular 6:17) Bu kılıç güçlüdür. “Allahın kelâmı canlıdır ve müessirdir, ve iki ağızlı her kılıçtan daha keskindir; ve canı ve ruhu, hem de mafsalları ve iliği bölünciye kadar saplanır, ve yüreğin düşüncelerini ve niyetlerini temyiz edicidir.” (İbraniler 4:12) İsa’nın takipçileri bu kılıcı kullanarak “düşünceleri ve Allahın bilgisine karşı kalkışan her yüksek şeyi yık[abilir]” (II. Korintoslular 10:5) Bu onların yanlış öğretileri, zararlı uygulamaları ve Tanrısal hikmet yerine insan fikirlerini yansıtan felsefeleri açığa vurmasına imkân verir.—I. Korintoslular 2:6-8; Efesoslular 6:11-13.

9. Günahkâr bedene karşı sürdürülen savaşta neden asla gevşeyemeyiz?

⁹ Başka bir ruhi savaş ise kişinin günahkâr bedenine karşı sürdürdüğü savaştır. İsa’nın takipçileri şunu kabul eden Pavlus’un örneğini izler: “Fakat bedenime cefa verip onu köle ederim; ta ki, başkalara vâzettikten sonra, ben kendim merdut olmıyayım.” (I. Korintoslular 9:27) İsa’nın Kolose’deki takipçileri “yeryüzündeki azanızı, zinayı, pisliği, ihtirası, kötü arzuyu ve putperestlik olan tamakârlığı öldürün” tembihini aldı. (Koloseliler 3:5) Ayrıca, Mukaddes Kitap yazarı Yahuda İsa’nın takipçilerine, “mukaddeslere bir kere teslim edilmiş olan iman için cehdedin” öğüdünü verdi. (Yahuda 3) Bunu neden yapmalıyız? Pavlus şöyle der: “Çünkü eğer bedene göre yaşarsanız, öleceksiniz; fakat eğer bedenin işlerini Ruh ile öldürürseniz, yaşıyacaksınız.” (Romalılar 8:13) Bu açık ifadeye göre, kötü eğilimlerimize karşı sürdürdüğümüz savaşta asla gevşeyemeyiz.

10. 1914’te ne oldu; bu, yakın gelecekte neye yol açacak?

¹⁰ Günlerimizin savaş vakti olarak görülmesinin başka bir nedeni “Allahımızın öç alma günü”nün yakın olmasıdır. (İşaya 61:1, 2) 1914’te, Mesihi Krallığı kurmak ve onu Şeytan’ın sistemine karşı etkin bir savaş sürdürmesi için yetkilendirmek üzere Yehova’nın belirlediği zaman gelmişti. Tanrısal müdahale olmadan kendi yönetimlerini denemeleri için insanlara verilen süre o zaman sona ermişti. İnsanların çoğu tıpkı birinci yüzyılda olduğu gibi Tanrı’nın Mesihinin Yönetimini kabul etmek yerine reddetmeyi sürdürüyor. (Resullerin İşleri 28:27) Sonuç olarak, gökteki Krallığa gösterilen muhalefet nedeniyle Mesih, “düşmanlarının ortasında saltanat sür”mek zorunda kaldı. (Mezmur 110:2) Bununla birlikte, Vahiy 6:2 onun ‘zaferini tamamlayacağını’ vaat eder. Bunu, “her şeye kadir olan Allahın büyük gününün cengi, . . . . İbranice Armagedon denilen” savaş sırasında yapacak.—Vahiy 16:14, 16.