Eyub’un yaşadıkları o kadar güzel kaleme alınmıştır ki bu kayıt edebi bir eser olarak görülür. Buna karşın şu gibi sorulara da cevap verir: İyi insanlar neden acı çekerler? Yehova neden kötülüğe izin veriyor? Kusurlu insanlar Tanrı’ya olan sadakatlerini koruyabilirler mi? Tanrı’nın ilham edilmiş Sözünün bir kısmı olan Eyub kitabının mesajı günümüzde bile hâlâ canlıdır ve güçlüdür (İbraniler 4:12).

Alacağımız Dersler:

1:8-11; 2:3-5. Eyub’un durumunda olduğu gibi, sadık kalmak, uygun davranış ve konuşmanın yanı sıra Yehova’ya doğru bir tutumla hizmet etmeyi de gerektirir.

1:21, 22. Olumlu koşullarda olduğu gibi olumsuz koşullarda da Yehova’ya sadık kalarak Şeytan’ın bir yalancı olduğunu kanıtlayabiliriz (Süleyman’ın Meselleri 27:11).

2:9, 10. Aile üyelerimiz ruhi uğraşlarımıza değer vermese veya inancımızı bırakmamız ya da uzlaşmamız için bize baskı yapsa bile Eyub gibi imanda sabit kalmalıyız.

2:13. Eyub’un arkadaşları ruhi düşünüşten yoksun olduklarından onu teselli etmek üzere Tanrı ve vaatleri hakkında hiçbir şey söylemediler.

Alacağımız Dersler:

4:7, 8; 8:5, 6; 11:13-15. Acı çeken biri hakkında hemen, ektiğini biçtiği ve Tanrı’nın onayına sahip olmadığı sonucuna varmamalıyız.

4:18, 19; 22:2, 3. Verdiğimiz öğütler kişisel fikrimize değil Tanrı’nın Sözüne dayanmalı (2. Timoteos 3:16).

10:1. Acı, Eyub’un gözünü öylesine kör etmişti ki çektiği acının nedeni olabilecek diğer olasılıkları göremedi. Biz söz konusu davalar hakkında net bir anlayışa sahip olduğumuzdan, acı olaylar yaşadığımızda içerlememeliyiz.

14:7, 13-15; 19:25; 33:24. Şeytan’ın yol açacağı herhangi bir deneme sırasında dirilme ümidi bizi ayakta tutabilir.

16:5; 19:2. Sözlerimiz başkalarını incitmemeli, fakat yüreklendirmeli ve güçlendirmelidir (Süleyman’ın Meselleri 18:21).

22:5-7. Asılsız suçlamalara dayanılarak verilen öğüt değersiz ve zararlıdır.

27:2; 30:20, 21. Sadık kalmak için mükemmellik gerekmez. Eyub Tanrı’yı yanlış şekilde eleştirdi.

27:5. Sadakat, Tanrı’ya olan sevgiye bağlı olduğundan, bunu bozmak sadece Eyub’un elindeydi. O yüzden biz de Yehova’ya güçlü bir sevgi geliştirmeliyiz.

28:1-28. İnsanoğlu yerin hazinelerinin nerede olduğunu bilir. Onları ararken becerileri insanı, keskin gözlü bir yırtıcı kuşun göremeyeceği yeraltındaki yollara götürür. Ancak Tanrısal hikmet Yehova korkusundan kaynaklanır.

29:12-15. Muhtaç durumda olanlara yürekten vefalı sevgi göstermeliyiz.

31:1, 9-28. Eyub flörtten, zinadan, başkalarına adaletsiz ve şefkatsiz şekilde davranmaktan, maddecilikten ve putperestlikten kaçınarak bizlere bir örnek bıraktı.

Alacağımız Dersler:

32:8, 9. Hikmet sadece yaşa bağlı değildir. Tanrı’nın Sözüyle ilgili anlayış ve onun ruhunun rehberliğini gerektirir.

34:36. Sadakatimiz sona kadar denenerek kanıtlanır.

35:2. Elihu konuşmadan önce dikkatle dinledi ve sorunun gerçekten ne olduğunu belirledi (Eyub 10:7; 16:7; 34:5). İsa’nın takipçisi ihtiyarlar da bir öğüt vermeden önce dikkatle dinlemeli, gerçekleri öğrenmeli ve asıl sorunu net şekilde anlamalılar (Süleyman’ın Meselleri 18:13).

37:14; 38:1–39:30. Yehova’nın, gücünü ve hikmetini sergileyen harika işleri üzerinde derin düşünmek bizi alçakgönüllü olmaya yöneltir ve O’nun egemenliğini haklı çıkarmamızın, herhangi bir kişisel uğraşımızdan çok daha önemli olduğunu görmemizi sağlar (Matta 6:9, 10).

40:1-4. Mutlak Güce Sahip Olana karşı yakınma eğiliminde olduğumuzu hissedersek ‘elimizi ağzımıza koymalıyız.’

40:15–41:34. Behemot (suaygırı) ve Levyatan (timsah) çok güçlü hayvanlardır. Bizi kuvvetlendiren Tanrı’nın hizmetinde dayanmamız için, bu güçlü yaratıkları Yaratandan güç almaya bizim de ihtiyacımız var (Filipililer 4:13).

42:1-6. Eyub’un Yehova’nın sözlerini duyması ve O’nun gücünü ortaya koyuşunu hatırlaması ‘Tanrı’yı görmesine’, diğer bir deyişle Tanrı hakkındaki hakikati kavramasına yardım etti (Eyub 19:26). Bu onun düşünüşünü düzeltti. Kutsal Yazılara dayalı bir öğüt aldığımızda yanlışımızı kabul etmeye ve gerekli düzeltmeleri yapmaya biz de istekli olmalıyız.

“Eyub’un Tahammülünü” Geliştirin

Eyub kitabı, insanlığın acılarının sorumlusunun Tanrı olmadığını açıkça gösterir. Asıl sorumlu Şeytan’dır. Tanrı’nın yeryüzünde kötülüğe izin vermesi, Yehova’nın egemenlik davasındaki yerimizi ve sadakatimizi göstermek üzere bize bir fırsat sağlar.

Eyub gibi, Yehova’yı seven herkes denenecektir. Eyub kaydı sıkıntılara dayanabileceğimize dair bize güven verir. Bize, sorunlarımızın sonsuza dek sürmeyeceğini hatırlatır. Yakub 5:11’de “Eyub’un tahammülünü işittiniz ve Yehova’nın belirlediği sonucu gördünüz” der. Yehova Eyub’u sadakatini koruduğu için ödüllendirdi (Eyub 42:10-17). Önümüzde ne muhteşem bir ümit var: Cennet yeryüzünde sonsuz yaşam ümidi! O halde Eyub gibi biz de sadakatimizi korumaya kararlı olalım (İbraniler 11:6).