Yunus’un İnsanlar Hakkındaki Görüşü Yehova’nınkine Zıttı

6. Nineveliler Yunus’un duyurusu karşısında nasıl davrandılar?

⁶ Şimdi ikinci örneği, Yunus’un örneğini ele alalım. Bu kez yakılması kararlaştırılan kent Nineve’ydi. Yunus peygambere o kentin ‘kötülüğünün Yehova’nın önüne kadar çıktığını’ ilan etmesi söylenmişti. (Yunus 1:2) Nineve, dış mahalleleri de hesaba katılırsa büyük bir kentti, “genişliği üç günlük yoldu.” Yunus en sonunda itaat edip kente girdi ve “daha kırk gün var, ve Nineve yıkılacak” diye duyuruda bulunmaya başladı. Bunun üzerine, ‘Nineve halkı Tanrı’ya inanıp oruç ilân etti ve çullar sarındı.’ Hatta Nineve kralı bile tövbe etti.—Yunus 3:1-6.

7. Yehova’nın tövbe eden Nineveliler hakkındaki görüşü neydi?

⁷ Onların davranışı Sodomluların tam tersiydi! Bu durumda, Yehova’nın tövbe eden o şehir halkı hakkındaki görüşü ne oldu? Yunus 3:10’da belirtildiği gibi, “onlara yapacağını söylemiş olduğu kötülükten ötürü nadim [pişman] oldu; ve onu yapmadı.” Yehova’nın ‘pişman’ olması, davranışlarını değiştirdiklerinden, Ninevelilere yapacağını söylediği işten vazgeçmesi anlamına geliyordu. Tanrı standartlarını değiştirmedi, ama Ninevelilerin tövbe ettiğini görünce kararını değiştirdi.—Malaki 3:6.

8. Yunus neden yüzünü astı?

⁸ Yunus Nineve’nin yıkılmayacağını anlayınca, olaya Yehova’nın açısından baktı mı? Hayır, çünkü şunu okuyoruz: “Yunusun çok gücüne gitti, ve kızdı.” Yunus başka ne de yaptı? Kayıtta şunlar anlatılıyor: “RABBE dua edip dedi: Ah, ya RAB, ben daha memleketimde iken bunu söylemedim mi? bundan ötürü hemen Tarşişe kaçmağa davrandım; çünkü biliyordum ki sen lûtfeden ve çok acıyan, geç öfkelenen, ve inayeti çok olup kötülükten nadim olan Allahsın.” (Yunus 4:1, 2) Yunus, Yehova’nın niteliklerini biliyordu. Ama o durum karşısında yüzünü astı ve Tanrı’nın tövbe eden Nineve halkıyla ilgili görüşünü paylaşmadı.

9, 10. (a) Yehova, Yunus’a hangi dersi verdi? (b) Yunus’un sonunda Yehova’nın Nineveliler hakkındaki görüşünü benimsediği sonucuna neden varıyoruz?

⁹ Yunus Nineve’den çıkıp bir çardak yaptı ve çardağın gölgesinde oturup ‘şehre ne olacağını görmek’ için beklemeye başladı. Yehova, Yunus’a gölge olsun diye yerden, bir asma kabak fidanı bitirdi. Ama ertesi gün fidan kurudu. Yunus bitkinin kurumasına çok öfkelenince, Yehova ona, ‘sen bir asma kabağına acıyorsun da, ben Nineve için, o büyük şehir için acımayayım mı? O şehirde sağını solunu seçemeyen yüz yirmi binden ziyade insan, birçok da hayvan var’ dedi. (Yunus 4:5-11) Yehova, Yunus’a insanlar hakkındaki görüşü konusunda ne şahane bir ders vermişti!

¹⁰ Tanrı’nın Nineve halkına acıdığını söylemesi karşısında, Yunus’un ne dediği kayıtlı değil. Ama onun tövbe eden Nineveliler hakkındaki görüşünü düzelttiği açıktır. Yehova’nın ona ilhamla bu kaydı yazdırmasından bu sonuca varıyoruz.

12. Hizmette karşılaştığımız insanlara karşı Yunus’unkine benzer bir tutum geliştirmek neden kolaydır; bu konuda ne yapabiliriz?

¹² Kötülüğün sonunun gelmesini arzu etmek yerindedir. (Habakkuk 1:2, 3) Fakat tövbe etmesi olası kişilerin canı için endişe duymayıp Yunus’unkine benzer bir tutum geliştirmek de kolaydır. Eğer, Gökteki Krallık mesajını götürdüğümüz evlerde hep kayıtsız, muhalif, hatta kavgacı kimselerle karşılaşıyorsak, böyle bir tutumu geliştirmemiz özellikle kolay olur. Yehova’nın bu ortamdan henüz toplamamış olduğu kişilere hiç dikkat etmeyebiliriz. (Romalılar 2:4) Eğer kendimizi ciddiyetle sınadığımızda, az da olsa, Yunus’un Ninevelilere karşı ilk tutumuna benzer bir tutuma sahip olduğumuzu fark edersek, Yehova’dan, görüşümüzü düzeltip O’nun görüşünü paylaşabilmemize yardım etmesini dilemeliyiz.