Tanrı’nın Vefalı Sevgisi Kurtuluş ve Korunma Sağlar

11, 12. (a) Yusuf hangi denemeler sırasında Yehova’nın vefalı sevgisini gördü? (b) Tanrı vefalı sevgisini Yusuf’un durumunda nasıl gösterdi?

¹¹ Şimdi Tekvin’in 39. babını ele alalım. Bu bap İbrahim’in torunu olan Yakub’un oğlu Yusuf’un üzerinde odaklanır. Mısır’a köle olarak satılmış olmasına rağmen, “RAB Yusufla idi.” (1 ve 2. ayetler) Aslında Mısırlı efendisi Potifar bile Yehova’nın Yusuf’un yanında olduğunu kabul etti. (3. ayet) Buna rağmen Yusuf ciddi bir denemeyle yüz yüze geldi. Potifar’ın karısına tecavüz girişiminde bulunduğu iddiasıyla yalan yere suçlandı ve hapsedildi. (7-20. ayetler) Yusuf ‘zindandayken’, “ayaklarını bukağı ile incittiler; onu demire vurdular.”—Tekvin 40:15; Mezmur 105:18.

¹² Yusuf’un geçirdiği bu zor sınav sırasında neler oldu? “RAB Yusufla idi, ve ona inayet (vefalı sevgi) gösterdi.” (21. ayetin a kısmı) Yehova vefalı sevgisini gösteren bir şey yaptı; bu, Yusuf’un sonunda çektiği sıkıntılardan kurtulmasını sağlayan olaylar zincirini başlattı. Yehova, Yusuf’un “zindan müdürünün gözünde . . . . lûtuf” bulmasını sağladı. (21. ayetin b kısmı) Böylece zindan müdürü Yusuf’u sorumlu bir mevkie getirdi. (22. ayet) Bunun ardından Yusuf’un tanıştığı bir adam sonunda Mısır’ın yöneticisi Firavun’a ondan söz etti. (Tekvin 40:1-4, 9-15; 41:9-14) Sonuç olarak kral Yusuf’u Mısır’da ikinci yönetici konumuna yükseltti; bu, onun Mısır’da yaşanan kıtlık sırasında insanların hayatını kurtaracak bir iş yapmasıyla sonuçlandı. (Tekvin 41:37-55) Yusuf’un sıkıntıları 17 yaşındayken başlamış ve on iki yıldan fazla sürmüştü! (Tekvin 37:2, 4; 41:46) Fakat sıkıntı ve acılarla dolu o yıllar boyunca Yehova Tanrı, Yusuf’u mutlak bir felaketten kurtararak ve Kendi amacında ayrıcalıklı bir rol alması için koruyup gözeterek ona olan vefalı sevgisini gösterdi.

Yehova ile Yusuf arasındaki yakın ilişki Tekvin’in 39. babı boyunca vurgulanır. (2, 3, 21 ve 23. ayetler) Ayrıca İsa’nın öğrencisi İstefanos da Yusuf hakkında şunu söyledi: “Allah onunla idi.”—Resullerin İşleri 7:9.