Çağdaşları Görecekti

11. İsa “bu nesil” hakkında ne söyledi?

¹¹ Birçok Yahudi, merkezi mabet olan tapınma sistemlerinin sürekli olacağını düşünüyordu. Fakat İsa şöyle dedi: “İncir ağacından mesel öğrenin: Dalı yumuşayıp yapraklarını sürdüğü zaman, bilirsiniz ki yaz yakındır. Böylece siz de bütün bu şeyleri görünce, bilin ki o yakındır, kapılardadır. Doğrusu size derim: Bütün bu şeyler oluncıya kadar, bu nesil geçmiyecektir. Gök ve yer geçecek, fakat benim sözlerim geçmiyecektir.”—Matta 24:32-35.

12, 13. Öğrencileri İsa’nın “bu nesil” hakkındaki sözlerini nasıl anlamış olmalı?

¹² MS 66 yılına doğru İsa’nın takipçileri bileşik alametin ilk kısımlarından birçoğunun yerine geldiğini gördü: savaşlar, kıtlıklar ve Gökteki Krallığın iyi haberinin geniş çapta vaaz edilmesi. (Resullerin İşleri 11:28; Koloseliler 1:23) Fakat, son ne zaman gelecekti? İsa ‘Bu nesil [Yunanca, geneá] geçmeyecek’ dediğinde ne söylemek istedi? İsa, aralarında dinsel liderlerin de bulunduğu ve kendisiyle aynı dönemde yaşayan karşıt Yahudi kitlelerini, sık sık “kötü ve zina işleyici nesil” olarak adlandırmıştı. (Matta 11:16; 12:39, 45; 16:4; 17:17; 23:36) Bu yüzden, Zeytinlik Dağında “bu nesil” hakkında konuşmaya başladığında, tarih boyunca yaşamış tüm Yahudi ırkından söz etmediği anlaşılıyor; ayrıca “seçme nesil” olmalarına rağmen kendi takipçilerinden de söz etmiyordu. (I. Petrus 2:9) İsa “bu nesil” derken bunun bir zaman devresi olduğunu da söylemedi.

¹³ Aksine, İsa verdiği alametin gerçekleştiğini görecek olan, o zamanki karşıt Yahudileri kastediyordu. Luka 21:32’deki “bu nesil” ifadesiyle ilgili, Profesör Joel B. Green şunları belirtiyor: “Üçüncü İncilde ‘bu nesil’ (ve bununla ilişkili ifadeler) düzenli olarak, Tanrı’nın amacına karşı koyan insan grubuna işaret eder. . . . Tanrısal amaca inatla sırtını dönen kişileri [kasteder].”b

14. O “nesil” neler gördü, fakat İsa’nın takipçileri için nasıl farklı bir son söz konusuydu?

¹⁴ Yerine gelmekte olan alameti gözlemleme olanağına sahip karşıt Yahudilerden oluşan kötü nesil aynı zamanda sonu da görecekti. (Matta 24:6, 13, 14) Böyle de oldu! MS 70’te, İmparator Vespasianus’un oğlu Titus’un komutasındaki Roma ordusu geri döndü. Yeniden şehre tıkıştırılan Yahudilerin çektiği acı inanılmaz boyutlardaydı.c Bir görgü tanığı olan Flavius Josephus, Romalılar şehri yıktıklarında 1.100.000 kadar Yahudi’nin ölmüş olduğunu, 100.000 kadarının esir alındığını ve bu esirlerin çoğunun açlıktan öldüğünü veya Roma arenalarında acımasızca telef edildiğini yazar. Gerçekten de, MS 66-70 yılları arasındaki sıkıntı, Yeruşalim’in ve Yahudi sisteminin yaşadığı gelmiş geçmiş en büyük sıkıntıydı. İsa’nın peygamberlik niteliğindeki uyarısını dinleyerek Yeruşalim’i MS 66’da Roma ordularının geri çekilmesinden sonra terk eden takipçilerininkinden ne kadar farklı bir son! İsa’nın meshedilmiş takipçileri, ‘seçilmiş olanlar’, MS 70’te ‘kurtuldu’ ya da korundu.—Matta 24:16, 22.