10. (a) Tanrı’dan nimetler almak için önemli olan nedir? (b) Kanun neden verilmişti?

¹⁰ Galatyalılar iman edip kutsal ruhu alarak başladıkları hizmeti, Kanunun gereklerini yaparak tamamlayabileceklerini düşünecek kadar akılsız mıdır? Önemli olan insanın İbrahim gibi duyduklarına iman etmesidir; o “Yehova’ya iman etti ve böylece doğru bir kişi sayıldı” (3:6). Tanrı’nın vaadine göre artık “İman yolunda olanlar sadık İbrahim gibi nimetler alırlar” (3:9). Onlar Mesih’in direk üzerinde ölmesiyle Kanunun lanetinden kurtulmuştur. Mesih İbrahim’den gelen Soy’dur ve 430 yıl sonra verilen Kanun, Soy’la ilgili vaadi iptal etmemiştir. Öyleyse Kanun neden verilmişti? “İmanla aklanabilelim diye bizi Mesih’e götüren eğiticimiz oldu” (3:24). Ancak artık bu eğiticinin gözetiminde değiliz ve Yahudi ile Yunanlı arasında bir ayrım yoktur; çünkü hepsi Mesih İsa’da birdir, ‘İbrahim’in soyundandır ve vaade göre mirasçılardır’ (3:29).

15. (a) Bu mektubun Galatya’daki cemaatlere nasıl yararı oldu? (b) Hangi ilke İsa’nın takipçilerine günümüze dek rehberlik etmiştir?

¹⁵ Bu mektubun Galatya’daki cemaatlere büyük yararı oldu. Çünkü onlara Mesih sayesinde nasıl bir özgürlüğe sahip olduklarını ve iyi haberi çarpıtanların güvenilir kişiler olmadığını net şekilde anlattı. Ayrıca insanın ancak iman sayesinde aklanabileceğini ve kurtulmak için sünnetin artık gerekli olmadığını açıkladı (2:16; 3:8; 5:6). Dolayısıyla bu mektup Yahudi ve diğer milletlerden kişilerin, bedensel özelliklere dayanan böyle ayrımları bir kenara bırakarak cemaatte tam bir birlik içinde hizmet etmesini sağladı. Bununla birlikte Kanunun hükmü altında olmamak bedensel arzular için fırsat olarak görülmemeliydi. “Komşunu kendin gibi seveceksin” ilkesi hâlâ geçerliydi (5:14). Bu ilke İsa’nın takipçilerine günümüze dek rehberlik etmiştir.

16. Galatyalılar’da İbranice Kutsal Yazılarla ilgili hangi iman güçlendiren açıklamalar bulunur?

¹⁶ Pavlus mektubunda İbranice Kutsal Yazılardan etkili örnekler kullanarak Galatyalıların öğretilerle ilgili birçok noktayı anlamasına yardım etti. Örneğin Tanrı’dan aldığı ilhamla İşaya 54:1-6 ayetlerini açıklayarak Yehova’nın kadınını “yukarıdaki Yeruşalim” olarak tanıttı. Hacer ve Sara’yla nelerin temsil edildiğini açıkladı ve Kanunun kölesi olarak kalanların değil, Mesih’in özgür bıraktığı kişilerin Tanrı’nın vaatlerinin mirasçısı olduğunu gösterdi (Gal. 4:21-26; Başl. 16:1-4, 15; 21:1-3, 8-13). Galatyalılar mektubu Kanun ahdinin İbrahim ahdini geçersiz kılmadığını, ona sonradan eklendiğini açıkça gösterir. Ayrıca iki ahit arasında 430 yıl olduğunu da belirtir ki bu Kutsal Kitap kronolojisi için önemli bir süredir (Gal. 3:17, 18, 23, 24). Tüm bu kayıtlar İsa’nın takipçilerinin imanını güçlendirmek için günümüze dek korunmuştur.