1. Bireysel özgürlük. O dönemdeki başka birçok ulusun kadınlarından farklı olarak İsrailli kadınlar büyük bir özgürlüğe sahipti. Aile reisi rolü kocaya verilse de kadın ‘bir tarla almayı hesap edip harekete geçebilir ve bir bağ kurabilirdi’; kocası da ona yürekten güvenirdi. Eğer kadın iplik eğirmeyi ve dokuma yapmayı biliyorsa kendi işini bile kurabilirdi (Özdeyişler 31:11, 16-19). Musa Kanununda kadınlar erkeğin gölgesi altında yaşayan değil, kendi hakları olan bireyler olarak görülürdü.

3. Onurlu ve saygın. On Emirden birinde açıkça “Annene ve babana saygılı ol” deniyordu (Çıkış 20:12). Hikmetiyle ün yapmış Kral Süleyman’ın bir özdeyişi de şöyle der: “Oğlum, babanın verdiği terbiyeyi dinle, annenin öğrettiği kanundan sapma” (Özdeyişler 1:8).

Musa Kanunu evli olmayan kişilerin birbirlerine davranışlarıyla ve kadınlara saygı göstermekle ilgili ayrıntılı kurallar içeriyordu (Levioğulları 18:6, 9; Tekrar 22:25, 26). İyi bir koca, karısının fiziksel sınırlarını ve özel durumlarını hesaba katmalıydı (Levioğulları 18:19).