İnsan birkaç yıl yaşadıktan sonra ölsün diye mi yaratıldı?

Başl. 2:15-17: “Yehova Tanrı adamı [Âdem’i] aldı ve işleyip bakması için onu Aden bahçesine yerleştirdi. Yehova Tanrı adama şu emri de verdi: ‘Bahçenin her ağacının meyvesinden dilediğin gibi yiyebilirsin. Fakat iyiyi kötüyü bilme ağacının meyvesinden kesinlikle yemeyeceksin, çünkü ondan yediğin gün mutlaka ölürsün.’” (Tanrı bu sözlerle, ölümün kaçınılmaz bir son değil, günahın sonucu oluşacak bir durum olduğunu gösterdi. Âdem’i bundan kaçınması için uyardı. [Romalılar 6:23 ile karşılaştırın].)

Başl. 2:8, 9: “Yehova Tanrı doğuda, Aden’de bir bahçe yaptı ve yarattığı adamı oraya yerleştirdi. Yehova Tanrı göze hoş gelen ve meyvesi yenilen tüm ağaçları; bahçenin ortasındaki hayat ağacını . . . . yerden bitirdi.” (Âdem’in günah işlemesinden sonra Başlangıç 3:22, 23’e göre, ilk insan çifti hayat ağacından yemesin diye Aden’den dışarı çıkarıldı. Anlaşıldığına göre Âdem Yaratıcısına itaat etmeyi sürdürmüş olsaydı, zaman içinde Tanrı, onu sonsuz yaşam almaya layık bulduğunun bir simgesi olarak bu ağaçtan yemesine izin verecekti. Aden bahçesinde hayat ağacının bulunması böyle bir şeyin mümkün olduğunu gösteriyor.)

Mezm. 37:29: “Doğrular yeryüzünü mülk edinir, orada sonsuza dek otururlar.” (Bu vaat Tanrı’nın yeryüzü ve insanlıkla ilgili asıl amacının değişmediğini açıkça ortaya koyar.)

İnsan bedeninin yapısında onun sonsuza dek yaşaması için tasarlandığını gösteren herhangi bir ipucu var mıdır?

İnsan beyninin kapasitesinin, 70 ya da 100 yıl bile yaşasak, ömür boyu kullanabileceğimizden çok daha fazla olduğu, kabul edilen bir gerçektir. Ünlü bir ansiklopedi, insan beyninin “bir kişinin yaşamı boyunca kullanabileceğinden çok daha büyük bir potansiyele doğuştan sahip olduğunu” belirtiyor (Encyclopædia Britannica, 1976, Cilt 12, s. 998). Bilim insanı Carl Sagan’a göre insan beyninin depolayabildiği bilgi, “yirmi milyon cilt kitabı dolduracak boyuttadır, ki bu kadar çok kitap ancak dünyanın en büyük kütüphanelerinde bulunabilir” (Cosmos, 1980, s. 278). Biyokimyacı Isaac Asimov, insan beynindeki “dosyalama sisteminin” kapasitesi hakkında şunları yazdı: “İnsan beyni ömür boyunca edindiği bütün bilgi ve anı birikimini, hatta bunun bir milyar katından fazlasını depolayabilir” (The New York Times Magazine, 9 Ekim 1966, s. 146). (İnsan beyni, neden hiçbir zaman kullanılmayacak böyle bir kapasiteyle yaratılmış olsun? Sonsuz bir öğrenme kapasitemiz olduğunu düşününce, insanların aslında sonsuza dek yaşamak üzere tasarlanmış olduğu sonucuna varmak mantıklı değil mi?)