Ancak İsa ölümünden önceki gece elçilerinin hâlâ gurur eğilimiyle mücadele ettiğini gördü. O zaman onlara unutulmaz bir ders verdi. Bir havlu alıp beline doladı ve o zamanlar genellikle hizmetçilerin eve gelen misafirler için yaptığı, en hor görülen işi yaptı. İsa tek tek bütün elçilerinin, kendisine ihanet etmek üzere olan Yahuda’nın bile ayaklarını yıkadı! (Yuhanna 13:1-11).

¹⁸ İsa “size . . . . bu örneği bıraktım” diyerek alçakgönüllülükle ilgili dersi kavramalarına yardım etmiş oldu (Yuhanna 13:15).

²² Petrus, kendisinin tüm itirazlarına rağmen İsa’nın onun ayaklarını yıkadığı geceyi asla unutmamış olmalı (Yuhanna 13:6-10). Kardeşlerine “hepiniz birbirinizle ilişkilerinizde alçakgönüllüğü kuşanın” diye yazdı (1. Petrus 5:5). “Kuşanın” ifadesi, bir hizmetkârın küçümsenen bir işi yapmak üzere önlük takması fikrini veriyor. Bu ifade, İsa’nın diz çöküp öğrencilerinin ayaklarını yıkamadan önce bir havlu alıp beline dolamasını hatırlatabilir. Eğer İsa’yı takip ediyorsak, Tanrı’nın verdiği herhangi bir görevin bize yakışmadığını düşünebilir miyiz? Yüreğimizdeki alçakgönüllülük, onu belimize ‘kuşanmışız’ gibi, herkesçe fark edilmeli.