Örneğin, 1960’larda Yehova’nın Şahitleri Malavi’de korkunç bir zulüm gördü. İbadet salonları, evleri, yiyecekleri, işyerleri, kısacası neleri varsa hepsi harap edildi. Dövüldüler ve başka korkunç olaylar yaşadılar. O durum karşısında kardeşlerimiz ne yaptı? Binlercesi köylerinden kaçmak zorunda kaldı. Birçokları çalılık arazilere saklandı, bazılarıysa komşu ülke Mozambik’e kaçıp bir süre kendi ülkesinden uzakta sürgünde yaşadı. Birçok sadık kardeş hayatını kaybettiğinden, bazı kardeşlerin bu koşullar altında tehlikeli bölgeden kaçmayı yeğlemesinin makul bir davranış olduğu görüldü. Onlar tehlikeli bölgeden kaçmakla İsa ve Pavlus’un yönlendirici örneğini izlemiş oldular.

6. Malavili Şahitler şiddetli zulme rağmen ne yapmaktan vazgeçmediler?

⁶ Malavili kardeşler uzaklara kaçmak ve saklanarak yaşamak zorunda kaldılarsa da, Tanrı’nın kendilerini yönlendirmesini istediler ve buna uygun davranarak faaliyetlerini gizli de olsa ellerinden geldiğince sürdürdüler. Sonuç neydi? Malavi’de 1967’de, Şahitlerin faaliyetinin yasaklanmasından hemen önce, müjdeci doruğu 18.519’du. Oysa 1972 öncesinde, yasaklama hâlâ sürdüğü ve çok kişi Mozambik’e kaçtığı halde 23.398 kişilik yeni bir müjdeci doruğu rapor edilmişti. O kardeşler tarla hizmetinde ayda ortalama 16 saatten fazla çalışıyorlardı. Hiç kuşkusuz onların davranışları Yehova’ya övgü getirdi ve Yehova da o çok zor günlerde bu sadık kardeşleri destekledi.a