“Battaniye”nin Altındaki Hayat

Karın hemen altındaki tünellerde, hayatlarının büyük bir bölümünü çılgınca yemek aramakla geçiren bir sürü minik, tüylü hayvan vardır. İri kır fareleri, tarla fareleri ve özellikle geceleri ortaya çıkan küçük böcekçiller olan köstebek benzeri sivrifareler bunlardandır. Ev fareleri ise çoğunlukla küçük meyveleri, yemişleri ve genç ağaçların yumuşak kabuklarını ararken, karın yüzeyinde hızla hareket eder.

Peki acaba bu küçük memeliler vücut ısılarını uygun sıcaklıkta tutmayı nasıl başarıyorlar? Çoğunun sıcak paltoları ve hızlı çalışan metabolizmaları nedeniyle sanki içlerinde kurulu sobalar var. Tahmin edebileceğiniz gibi bu canlıların çok yakıta ihtiyacı var. Mesela sivrifareler her gün neredeyse kendi ağırlıkları kadar böcek, larva ve pupa yerler. En küçük tür olan sivriburunlu cücefare ise kendi ağırlığından bile fazla yer! Evet, uyanık oldukları her dakika durmak bilmez bir yemek arayışındadırlar.

Küçük memelilerin birçoğu, baykuş ve iki gelincik türü olan kakım ve bayağı gelincik gibi yırtıcı hayvanların yemek mönüsünde yer alır. Narin ve çevik olan gelincikler yemek ararken karın içindeki gizli ve dolambaçlı tünellerden geçmek için gereken donanıma sahiptir. Gelincikler kendilerinden büyük tavşanları bile avlarlar.

Birçok hayvan fazla yiyecek olmayan kış mevsiminde açlıktan ölmemek için daha sıcak aylarda biriktirdiği yağ rezervlerini kullanmaya başlar. Yine de halen bulabilecekleri bazı yiyecekler vardır. Örneğin sığın, ağaçların, özellikle de çam ağaçlarının yeni çıkan dallarını kemirir. Avrasya kızıl sincabı, farklı yerlere sakladığı besleyici tohumları yer. Kar tavşanı ise körpe ağaçların kabuklarını, ince dalları ve filizleri kemirir.