Evlilik Tanrı’nın oluşturduğu bir kurumdur. Kadınla kocası arasında yakın bir ilişkinin olmasını sağlar; birbirlerini sevdikleri ve birbirlerine söz verdikleri için eşlerden her ikisi de kendini güvende hisseder. Yehova’nın evliliği kurarken amacı, yalnızca erkeğe onu tamamlayacak yakın bir arkadaş vermek değil, insanların çoğalmasını ve bunun aile düzenlemesi içinde gerçekleşmesini sağlamaktı.

Âdem ile Havva’nın durumunda yasal bir formalite var mıydı?

Başl. 2:22-24: “Yehova Tanrı adamdan [Âdem’den] aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yarattı ve adama getirdi. O zaman adam şöyle dedi: ‘İşte sonunda! Kemiği kemiklerimden, eti etimden olan biri. Ona Kadın denilecek, çünkü adamdan alındı.’ Bu nedenle adam, anasını babasını bırakacak, karısına bağlanacak ve onlar tek beden olacaklar.” (Havva’yı Âdem’e getirenin Evrenin Egemeni, Yehova Tanrı olması önemlidir. Bu, bir erkekle kadının yasal otoriteyi dikkate almaksızın karar verip birlikte yaşamaya başlaması değildi. Ayrıca ayetlerde Tanrı’nın, evlilik bağının sürekliliğini vurguladığı da görülüyor.)

Başl. 1:28: “Tanrı onları [Âdem ve Havva’yı] kutsadı: ‘Çocuklar sahibi olun, çoğalın, yeryüzünü doldurun ve onu denetiminiz altına alın. Denizin balıklarına, gökte uçan kanatlılara ve yeryüzündeki tüm canlılara hâkim olun’ dedi.” (Burada en yüksek yasal otorite olarak Tanrı’nın bu evlilik bağını kutsayan sözleri yer alıyor. Bu sözler onların cinsel ilişkide bulunmasının meşru olduğunu gösteriyor, ayrıca tüm yaşamlarını anlamlı kılacak bir görev içeriyor.)