14. Pavlus gurur ve para sevgisi hakkında ne dedi?

¹⁴ ‘Elindekiyle yetinmeyi bilmek’ ve ‘Tanrı’ya bağlılık’ (6:3-21). Sağlıklı sözleri kabul etmeyen biri gururlu ve saplantılıdır; bunlar şiddetli tartışmalara yol açar. Oysa “elindekiyle yetinmeyi bilen için Tanrı’ya bağlılık” büyük bir kazanç yoludur (6:6). İnsan yiyeceği, giyeceği ve başını sokacak bir yeri varsa bunlarla yetinmelidir. Zengin olmayı hedef edinmek kişiyi yok oluşa sürükleyen bir tuzaktır ve “her türlü zararlı şeyin bir kökü” para sevgisidir (6:10). Pavlus Timoteos’u bir Tanrı adamı olarak bu şeylerden kaçmaya, İsa’nın takipçilerine özgü niteliklerin peşinde olmaya, iman yolundaki değerli mücadeleyi sürdürmeye ve ‘sonsuz yaşama sımsıkı sarılmaya’ teşvik eder (6:12). Timoteos Efendimiz İsa Mesih’in ortaya çıkışına kadar “kimsenin kusur ya da ayıp bulamayacağı şekilde” bu talimata bağlı kalmalıdır (6:14). Zengin olanlar gerçek yaşama sımsıkı bağlanabilmek için ‘güvencesiz servete değil, Tanrı’ya ümit bağlamalıdırlar’ (6:17). Pavlus mektubunun sonunda Timoteos’a, ona emanet edilmiş öğretiyi iyi korumasını, kutsal değerleri hiçe sayan konuşmalara ve “sözde ‘bilgi’lerin çelişkilerine karşı” dikkatli olmasını tembihler (6:20).

16. Pavlus maddiyatçılık hakkında hangi öğüdü verdi?

¹⁶ Para canlısı Efesos halkının arasında yaşayan İsa’nın takipçilerinin belli ki maddiyatçılık ve etkileriyle mücadele edebilmek için öğüde ihtiyacı vardı. Pavlus bu ihtiyacı karşıladı. Onun ‘Her kötülüğün kökü para sevgisidir’ sözü bugün bazı ülkelerde sık sık alıntılansa da çok az kişi tarafından önemsenir (6:6-12). Oysa İsa’nın gerçek takipçileri bu öğüde her zaman uymalıdır. Bu onlar için yaşam demektir. Tehlikeli bir tuzak olan maddiyatçılıktan kaçınmalı, “güvencesiz servete değil, zevk almamız için bize her şeyi bol bol sağlayan Tanrı’ya” ümit bağlamalıdırlar (6:17-19).