İbr. 10:24, 25: “Sevgi ve iyi işler için gayretlendirmek üzere birbirimize dikkat edelim. Dolayısıyla, bazılarının alışkanlık edindiği gibi, toplantılarımızı ihmal etmeyelim, tersine birbirimizi teşvik edelim ve günün yaklaştığını gördükçe bunu daha da çok yapalım.” (Kutsal Yazılardaki bu emre uyabilmek için katılabileceğimiz düzenli ibadetler olmalı. Böyle bir düzenleme bize, sadece kendimizle ilgilenmeyip başkalarına da sevgi gösterme fırsatı verir.)

1. Kor. 1:10: “Kardeşler, bu tembihim Efendimiz İsa Mesih’in adıyladır. Konuşmalarınız tam bir fikir birliği yansıtmalı, aranızda ayrılıklar olmamalı; aynı zihniyetle ve aynı doğrultuda düşünerek aranızda gereken birliği sağlayın.” (Böyle bir birliğin oluşabilmesi için bir dinin üyeleri bir araya gelip aynı ruhi eğitim programıyla beslenmeli ve bu eğitimi sağlayan kanala saygı duymalıdır [Yuhanna 17:20, 21’e de bakın].)

Tanrı’nın emirlerine yeterince önem vermezsek O’nunla iyi bir ilişkimiz olabilir mi? Bu emirlerden biri de iman kardeşlerimizle düzenli olarak bir araya gelmektir (İbr. 10:24, 25).

Tabii Kutsal Kitabı okuyan biri öğrendiklerini yaşamında uygulamıyorsa bunun pek yararını göremez. Eğer Kutsal Kitaba inanıyor ve ona uygun davranıyorsa, ibadetlerde Tanrı’ya hizmet eden diğer kişilerle bir araya gelir (İbr. 10:24, 25).