Rabbin Akşam Yemeği Neden Kutlanmalı?

“Size teslim ettiğimi ben Rabden aldım.”—I. KORİNTOSLULAR 11:23.

1, 2. İsa MS 33 yılının Fısıh gecesi ne yaptı?

YEHOVA’NIN biricik Oğlu oradaydı. ‘Denendiği zamanlar,’ İsa’ya bağlı kalan 11 adam da oradaydı. (Luka 22:28, YÇ) MS 33 yılının –bugün kullandığımız takvime göre– 31 Mart Perşembe akşamıydı. Herhalde, Yeruşalim göğünü bir dolunay süslüyordu. İsa Mesih ve resulleri Fısıh kutlamasını daha yeni bitirmişlerdi. Hain Yahuda İskariyot dışarı gönderilmiş, ama diğerlerinin gitme vakti daha gelmemişti. Neden? Çünkü İsa çok önemli bir şey yapmak üzereydi. Acaba ne yapacaktı?

² İncil yazarı Matta da orada bulunmuş olduğuna göre, bunu bize o anlatsın. Matta şunları yazıyor: “İsa ekmek aldı, şükran duası edip parçaladı, ve şakirtlere verdi ve dedi: Alın, yiyin, bu benim bedenimdir. Ve bir kâse alıp şükretti, ve onlara vererek dedi: Bundan hepiniz için. Çünkü bu benim kanım, günahların bağışlanması için bir çokları uğrunda dökülen ahdin kanıdır.” (Matta 26:26-28) Acaba bu, bir kerelik bir olay mıydı? Anlamı neydi? Bugün bizim için de bir anlam ifade ediyor mu?

“Bunu Yapın”

3. İsa’nın MS 33 yılının 14 Nisan gecesi yaptığı şey neden çok önemliydi?

³ İsa Mesih’in MS 33 yılının –Mukaddes Kitabın ay takvimine göre– 14 Nisan gecesi yaptığı şey, onun yaşamındaki gelip geçici bir olay değildi. Resul Pavlus, İsa’nın başlattığı bu kutlamayı 20 yıldan fazla bir zamandır sürdüren Korintos’taki meshedilmiş kimselere yazdığı mektupta bu konuyu ele aldı. Pavlus her ne kadar MS 33’te İsa ve 11 resulüyle birlikte bulunmamışsa da, o sırada nelerin olduğunu mutlaka bazı resullerden öğrenmişti. Üstelik, o kutlama sırasında olanlar, anlaşılan kendisine vahiy yoluyla da doğrulanmıştı. Pavlus şunları dedi: “Size teslim ettiğimi ben Rabden aldım; Rab İsa ele verildiği gece, ekmek aldı, ve şükrettikten sonra, kırdı ve dedi: Bu sizin için olan benim bedenimdir, bunu benim zikrim [beni anmak, YÇ] için yapın. Böylece de akşam yemeğinden sonra, kâseyi aldı ve dedi: Bu kâse benim kanımda yeni ahittir; her kere içtikçe, benim zikrim için bunu yapın.”—I. Korintoslular 11:23-25.

4. İsa’nın takipçileri Rabbin Akşam Yemeğini neden kutlamalıdırlar?

⁴ İncil yazarı Luka, İsa’nın “bunu benim anılmam için yapın” emrini verdiğini doğrular. (Luka 22:19) Yeni Çeviri’de bu söz, “beni anmak için böyle yapın” diye tercüme edilmiştir. Gerçekten de, bu kutlamaya genelde Mesih’in ölümünün anılması denir. Pavlus, akşam vakti başlatıldığından yerinde olarak onu Rabbin Akşam Yemeği diye de adlandırır. (I. Korintoslular 11:20) İsa’nın takipçilerine Rabbin Akşam Yemeğini kutlamaları emredilir. Acaba bu kutlama hangi nedenlerle başlatılmıştı?

Başlatılma Nedenleri

5, 6. (a) İsa’nın Anma Yemeğini başlatmasının bir nedeni neydi? (b) Rabbin Akşam Yemeğinin başlatılmasının bir başka nedenini anlatın.

⁵ Anma Yemeğinin başlatılmasının bir nedeni, İsa’nın ölümünün hizmet ettiği amaçlardan biriyle ilgiliydi. İsa gökteki Babasının egemenliğini destekleyen biri olarak ölmüştü. Böylece, insanların Tanrı’ya ancak bencil nedenlerle hizmet ettiklerine dair haksız bir iddiada bulunan İblis Şeytan’ın yalancı olduğunu kanıtlamıştı. (Eyub 2:1-5) İsa’nın sadık bir şekilde ölümü, bu iddianın yalan olduğunu kanıtlamış ve Yehova’nın yüreğini sevindirmişti.—Süleymanın Meselleri 27:11.

⁶ Rabbin Akşam Yemeğinin başlatılmasının bir başka nedeni, bize İsa’nın kusursuz, günahsız bir insan olarak ölümüyle ‘birçokları için canını fidye verdiğini’ hatırlatmaktı. (Matta 20:28) İlk insan, Tanrı’ya karşı günah işleyince kusursuz yaşamını ve onun sağlayacağı tüm nimetleri yitirdi. Bununla birlikte İsa şunu dedi: “Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun.” (Yuhanna 3:16) Gerçekten de, “günahın ücreti ölüm; fakat Allahın mevhibesi Rabbimiz Mesih İsada ebedî hayattır.” (Romalılar 6:23) Rabbin Akşam Yemeği kutlaması bize, İsa’nın kurban niteliğindeki ölümüyle bağlantılı olarak, hem onun hem de Yehova’nın gösterdiği büyük sevgiyi hatırlatır. Bu sevgi için ne kadar müteşekkir olmalıyız!

Ne Zaman Kutlanmalı?

7. İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin Anma Yemeğindeki sembollerden “her . . . . zaman” almaları ne anlama gelir?

⁷ Pavlus, Rabbin Akşam Yemeği konusunda şunları dedi: “Bu ekmeği her yediğiniz ve kâseyi içtiğiniz zaman, kendisi gelinciye kadar Rabbin ölümünü ilân edersiniz.” (I. Korintoslular 11:26) Meshedilmiş her birey Anma Yemeğinde sembollerden alacak ve bunu ölünceye dek yapacaktı. Meshedilmiş kimseler böylece Yehova’nın ve dünyanın gözü önünde, Tanrı’nın İsa vasıtasıyla fidye kurbanı sağladığına inandıklarını defalarca göstermiş olacaklardı.

8. Meshedilmiş grup Rabbin Akşam Yemeğini kutlamayı ne zamana dek sürdürecek?

⁸ Meshedilmiş grup Mesih’in ölümünü anmayı acaba ne zamana dek sürdürecek? Pavlus o “gelinciye kadar” dedi. Demek ki bu kutlama İsa’nın, hazır bulunuşu döneminde, meshedilmiş takipçilerini dirilterek göğe almak üzere ‘gelinceye kadar’ sürecek. (I. Selânikliler 4:14-17) Bu da İsa’nın vefalı 11 resulüne söylediği şu sözlere uygundur: “Gidip yer hazırlarsam, siz de benim olduğum yerde olasınız diye yine gelip sizi kendi yanıma alacağım.”—Yuhanna 14:3.

9. İsa’nın Markos 14:25’teki sözleri ne anlama gelir?

⁹ İsa Anma Yemeğini başlatırken sadık resullerine şarap konusunda şunu dedi: “Allahın melekûtunda onu taze olarak içeceğim güne kadar asmanın mahsulünden artık içmiyeceğim.” (Markos 14:25) İsa gökte gerçek üzüm şarabı içmeyeceğine göre, anlaşılan bu sözüyle bazen şarapla simgelenen sevinci kastediyordu. (Mezmur 104:15; Vaiz 10:19) Gökteki Krallıkta beraberlik, İsa’nın ve izinden gidenlerin büyük özlemle bekledikleri sevinç veren bir deneyim olacaktı.—Romalılar 8:23; II. Korintoslular 5:2.

10. Anma Yemeği ne kadar zamanda bir kutlanmalıdır?

¹⁰ Acaba İsa’nın ölümü her ay, her hafta, hatta her gün mü kutlanmalıdır? Hayır. İsa, İsrailoğulları’nın MÖ 1513’te Mısır esaretinden kurtuluşunun “anılma günü” olarak kutlanan Fısıh günü, Rabbin Akşam Yemeğini başlattı ve aynı gün öldürüldü. (Çıkış 12:14) Fısıh yılda yalnızca bir kez o da Yahudi ay takvimine göre Nisan ayının 14’ünde kutlanıyordu. (Çıkış 12:1-6; Levililer 23:5) Bu gerçek, İsa’nın ölümünün her ay, her hafta, her gün değil, ancak yılda bir kez, Fısıh gününde kutlanması gerektiğini gösterir.

11, 12. Tarih ilk yüzyıllardaki Anma Yemeği kutlamaları hakkında ne gösteriyor?

¹¹ O halde, Anma Yemeğini her yıl Mukaddes Kitabın ay takvimine göre 14 Nisan’da kutlamak yerindedir. Bir başvuru kitabı “ondörtçüler” anlamına gelen “Quartusdecimus” başlığı altında şu açıklamayı verir: “Kilise’nin ilk yüzyıllarında, Paskalya bayramının tarihinin Yahudi geleneğine göre, Nisan ayının 14. gününün akşamı (bu tarih haftanın hangi gününe rastlarsa rastlasın) olduğunu savunan Doğu Hıristiyanlarına verilen ad.”—Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi Cilt 19, s. 9648.

¹² MS ikinci yüzyıldaki bu görenek hakkında açıklamada bulunan tarihçi J. L. von Mosheim, “Quartusdecimus” olarak tanınanların ‘Mesih’in örneğini kanun saydıklarından’ Anma Yemeğini 14 Nisan’da kutladıklarını belirtiyor. Başka bir tarihçi şunu açıklıyor: “Asya’daki Quartusdecimus kiliselerinin göreneği Yeruşalim kilisesininkiyle aynıydı. MS ikinci yüzyılda bu kiliseler, 14 Nisan’daki Pascha’da Mesih’in ölümüyle sağlanan kurtuluşu anıyorlardı.”—Studia Patristica, Cilt V, 1962, sayfa 8.

Ekmeğin Anlamı

13. İsa Rabbin Akşam Yemeğini başlatırken ne tür bir ekmek kullandı?

¹³ İsa Anma Yemeğini başlatırken ‘ekmek aldı, şükran duası edip kırdı ve resullere verdi.’ (Markos 14:22) Sofrada biraz önce Fısıh’ta kullandıkları ekmek duruyordu. (Çıkış 13:6-10) Mayasız pişirildiğinden ince, yassı ve gevrekti; dağıtmak için onu kırmak gerekiyordu. İsa’nın binlerce kişiyi doyurmak için mucizeyle çoğalttığı ekmek de gevrek bir ekmekti, çünkü İsa dağıtabilmek için onu da kırmıştı. (Matta 14:19; 15:36) Dolayısıyla, Anma Yemeğinde kullanılan ekmeğin kırılması, ruhi yönden özel bir anlam ifade etmez.

14. (a) Anma Yemeğinde kullanılan ekmeğin mayasız olması neden uygundur? (b) Rabbin Akşam Yemeğinde kullanmak üzere alınan veya pişirilen ekmek nasıl olmalıdır?

¹⁴ İsa Anma Yemeğini başlatırken kullandığı ekmeğe değinerek “bu sizin için olan benim bedenimdir” dedi. (I. Korintoslular 11:24; Markos 14:22) Ekmek mayasız olduğundan bu uygun bir açıklamaydı. Neden? Çünkü maya kötülük ya da günaha işaret edebilir. (I. Korintoslular 5:6-8) Ekmek İsa’nın uygun bir kurban olarak fidye verdiği, kusursuz, günahsız insan bedenini simgeler. (İbraniler 7:26; 10:5-10) Bunu göz önüne alan Yehova’nın Şahitleri Anma Yemeği kutlamalarında mayasız ekmek kullanarak İsa’nın örneğini izlerler. Soğan veya yumurta gibi ek maddeler katılmadan yapılan baharatsız Yahudi mayasız ekmeğini de (matsa) kullandıkları olur. İstendiği takdirde, az miktarda kepekli tahıl (mümkünse buğday) unu biraz suyla karıştırılarak mayasız ekmek yapılabilir. Hamur ince açılmalı ve ekmek hafifçe yağlanan tavada kuru ve gevrek oluncaya dek pişirilmelidir.

Şarabın Anlamı

15. Mesih’in, ölümünün Anılmasını başlatırken kullandığı kâsenin içinde ne vardı?

¹⁵ İsa mayasız ekmeği elden ele dolaştırdıktan sonra “bir kâse aldı, şükredip onlara [resullere] verdi; hepsi de ondan içtiler.” Sonra İsa şu açıklamayı yaptı: “Bu benim kanım, bir çokları için dökülen ahdin kanıdır.” (Markos 14:23, 24) Acaba kâsenin içinde ne vardı? Mayalanmamış üzüm suyu değil, mayalanmış şarap. Kutsal Yazılar şarap derken, mayasız üzüm suyunu kastetmez. Örneğin, İsa’nın dediği gibi ‘eski tulumları’ patlatan üzüm suyu değil, mayalanmış şaraptır. Üstelik, düşmanları Mesih’i “ayyaş” olmakla suçluyorlardı. Eğer o şarap adı altında sadece üzüm suyu içmiş olsaydı, bu çok saçma bir suçlama olurdu. (Matta 9:17; 11:19) Fısıh kutlamalarında şarap içilirdi ve Mesih, ölümünün Anılmasını başlatırken şarap kullandı.

16, 17. Anma Yemeği kutlamaları için ne tür şarap uygundur, neden?

¹⁶ Kâsenin içindeki sıvı İsa’nın dökülen kanını betimlediğine göre, kırmızı şarap kan için uygun bir semboldür. İsa “bu benim kanım, bir çokları için dökülen ahdin kanıdır” demişti. Ayrıca Resul Petrus şunu yazdı: “[Meshedilen sizler] bilirsiniz ki, atalardan kalma boş yaşayışınızdan fani şeylerle, gümüş yahut altınla değil, fakat kusursuz ve lekesiz kuzu gibi Mesihin kıymetli kanı fidyesile kurtuldunuz.”—I. Petrus 1:18, 19.

¹⁷ İsa’nın Anma Yemeğini başlatırken kullandığı sıvı hiç kuşkusuz kırmızı üzüm şarabıydı. Ancak, günümüzde bazı kırmızı şaraplar, alkol veya konyakla kuvvetlendirildiğinden ya da içine çeşitli otlar ve baharat karıştırıldığından bu amaçla kullanılmaya elverişli değildir. Çünkü İsa’nın kanı da tek başına yeterliydi, başka bir şeye gerek yoktu. Bu nedenle, Porto şarabı, sherry ve vermut kullanmak uygun değildir. Anma Yemeğinde kullanılan kapta, tatlandırılmamış ve katkısız kırmızı şarap olmalıdır. Evde yapılan, şeker katılmamış kırmızı üzüm şarabı kullanılabileceği gibi, kırmızı Burgonya ya da Bordo gibi şaraplar da kullanılabilir.

18. İsa neden Anma Yemeğinde ekmek ve şarapla ilgili bir mucize yapmadı?

¹⁸ İsa bu yemeği başlatırken bir mucize yaparak sembolleri kendi etine ve kanına dönüştürmedi. İnsan eti yemek ve kan içmek yamyamlık olur ve Tanrı’nın Kanununu çiğnemek anlamına gelirdi. (Tekvin 9:3, 4; Levililer 17:10) O sırada İsa’nın eti ve kanı bedeninde eksiksiz olarak bulunuyordu. Ertesi gün öğleden sonra, yani Yahudi takvimine göre 14 Nisan’da, aynı gün onun bedeni kusursuz bir kurban olarak sunuldu ve kanı akıtıldı. Dolayısıyla Anma Yemeğinde kullanılan ekmek ve şarap Mesih’in bedeninin ve kanının birer sembolüdür.a

Anma Yemeği Bir Paylaşma Yemeğidir

19. Rabbin Akşam Yemeği kutlamasında neden birden fazla tabak ve bardak kullanılabilir?

¹⁹ İsa Anma Yemeğini başlatırken sadık resullerini aynı kaptan içmeye davet etti. Matta İncili şunu yazıyor: “[İsa] bir kâse alıp şükretti, ve onlara vererek dedi: Bundan hepiniz için.” (Matta 26:27) Onun birkaç kâse değil de sadece “bir kâse” kullanması hiçbir sorun yaratmadı, çünkü o sırada aynı sofrada 11 kişi bulunuyordu ve onlar kâseyi kolayca elden ele geçirebildiler. Bu yıl Yehova’nın Şahitlerinin dünya çapında 94.000’i aşan cemaatinde Rabbin Akşam Yemeğinde milyonlarca kişi hazır bulunacak. Bu kutlama için aynı gece çok sayıda insan bir araya geleceğine göre, bunca insan için herhalde tek bir kap kullanılamaz. Büyük cemaatlerde aynı ilkeye bağlı kalınarak, kabın makul bir zaman içinde elden ele dolaştırılabilmesi için birkaç kap veya bardak kullanılabilir. Aynı şekilde, ekmek için de birkaç tabak kullanılabilir. Kutsal Yazılarda kâsenin veya bardağın şekli konusunda hiçbir kayıt bulunmaz. Bununla birlikte, hem bardak hem de tabak, olayın saygınlığına uygun olmalıdır. Bardağı elden ele geçirirken dökülme tehlikesi yaratmamak için ağzına kadar doldurmaktan kaçınmak yerindedir.

20, 21. Anma Yemeğinin bir paylaşma yemeği olduğunu neden söyleyebiliriz?

²⁰ Birden fazla ekmek tabağı ve şarap bardağı kullanılabilirse de, Anma Yemeği bir paylaşma yemeğidir. Eski İsrail’de bir kimse Tanrı’nın kutsal mekânına kurbanlık bir hayvan getirerek, orada bir paylaşma yemeği verebilirdi. Kesilen hayvanın bir kısmı sunakta yakılır, bir kısmı görevli kâhine, bir kısmı da Harun’un kâhin oğullarına verilir ve hayvanı getiren kimse ev halkıyla birlikte bu yemeği paylaşırdı. (Levililer 3:1-16; 7:28-36) Anma Yemeği de bir paylaşma yemeğidir, çünkü ona da birlikte katılmak söz konusudur.

²¹ Bu paylaşma yemeğine olayın düzenleyicisi olarak Yehova da katılmaktadır. Kurban İsa’dır ve onun meshedilmiş takipçileri sembollerden alarak bunu paylaşmış olurlar. Yehova’nın sofrasından yemek, ondan yiyenlerin Tanrı’yla barış içinde olduklarını gösterir. Bundan dolayı Pavlus şunları yazdı: “Tanrı’ya şükrettiğimiz şükran kâsesiyle Mesih’in kanına paydaş olmuyor muyuz? Bölüp yediğimiz ekmekle Mesih’in bedenine paydaş olmuyor muyuz? Ekmek bir olduğu gibi, biz de çok olduğumuz halde bir bedeniz. Çünkü hepimiz bir ekmeği paylaşıyoruz.”—I. Korintoslular 10:16, 17, YÇ.

22. Anma Yemeği konusundaki hangi soruları ele almalıyız?

²² Rabbin Akşam Yemeği Yehova’nın Şahitlerinin yıllık tek dinsel kutlamasıdır. İsa “bunu benim anılmam için yapın” dediğinden bu çok yerindedir. Anma Yemeğinde İsa’nın ölümünü anıyoruz ki, bu Yehova’nın egemenliğini destekleyen bir ölümdü. Gördüğümüz gibi, bu paylaşma yemeğinde ekmek Mesih’in kurban edilen insan bedenini, şarap ise onun dökülen kanını simgeliyor. Ne var ki, bu sembollerden çok az kişi alıyor. Neden? Acaba sembollerden almayan milyonlarca kişi için de Anma Yemeği gerçek bir anlam ifade ediyor mu? Aslında, Rabbin Akşam Yemeği sizin için ne anlam ifade etmeli?

[Dipnot]

Rabbin Akşam Yemeği Sizin İçin Ne Anlam İfade Ediyor?

“Bunun için her kim lâyık [uygun] olmıyan tarzda ekmeği yerse, yahut Rabbin kâsesinden içerse, Rabbin bedenine ve kanına karşı suçlu olur.”—I. KORİNTOSLULAR 11:27.

1. Yehova’nın Şahitlerinin 2003 yılı için planladığı en önemli olay nedir; bu olayın kökeni neydi?

YEHOVA’NIN ŞAHİTLERİNİN 2003 yılı için planladığı en önemli olay, 16 Nisan günbatımından sonra gerçekleşecek. Yehova’nın Şahitleri o gün İsa Mesih’in ölümünün anılması için toplanacaklar. Önceki makalede belirtildiği gibi, İsa, MS 33 yılının –Mukaddes Kitabın ay takvimine göre– 14 Nisan akşamı resulleriyle birlikte Fısıh’ı kutladıktan sonra, Rabbin Akşam Yemeği adı da verilen bu kutlamayı başlattı. Anma Yemeğinde kullanılan semboller, mayasız ekmek ve kırmızı şarap, insanlığı miras aldığı günah ve ölümden kurtarabilen tek kurban olan Mesih’in günahsız bedenini ve dökülen kanını simgeler.—Romalılar 5:12; 6:23.

2. I. Korintoslular 11:27’de hangi uyarı kayıtlıdır?

² Anma Yemeğinde sembollerden alanlar bunu uygun tarzda yapmalıdırlar. Resul Pavlus eski Korintos’taki Hıristiyanlara yazdığı mektupta bunu açıkça belirtti. O cemaatte Rabbin Akşam Yemeği uygun tarzda kutlanmıyordu. (I. Korintoslular 11:20-22) Pavlus bu nedenle şunu yazdı: “Her kim lâyık [uygun] olmıyan tarzda ekmeği yerse, yahut Rabbin kâsesinden içerse, Rabbin bedenine ve kanına karşı suçlu olur.” (I. Korintoslular 11:27) Bu sözler ne anlama gelir?

Bazıları Uygun Olmayan Tarzda Kutladılar

3. İsa’nın Korintos’taki takipçilerinin birçoğu Rabbin Akşam Yemeği kutlamalarında nasıl davranıyordu?

³ İsa’nın Korintos’taki takipçilerinden birçoğu Anma Yemeğine uygun olmayan tarzda katılıyordu. Onların arasında bölünmeler vardı. İçlerinden bazıları en azından bir zaman için, beraberlerinde getirdiği akşam yemeğini bu toplantıdan önce veya toplantı sırasında yiyor, üstelik çoğu kez aşırı ölçüde yiyip içiyordu. Bu kişiler ne zihnen ne de ruhen uyanıktılar. Bu durum onları “Rabbin bedenine ve kanına karşı suçlu” duruma getiriyordu. Akşam yemeğini yememiş olanların karınları acıkıyor ve dikkatleri dağılıyordu. Evet, birçok kişi sembollerden alırken bu olayın ciddiyetinin tam bilincine varmıyordu. Onların kendi başlarına hüküm getirmeleri doğal bir sonuçtu!—I. Korintoslular 11:27-34.

4, 5. Anma Yemeğinde sembollerden alanların, kendilerini dikkatle incelemeleri neden çok önemlidir?

⁴ Her yıl Anma Yemeği yaklaşırken, sembollerden alanların kendilerini dikkatle incelemeleri çok önemlidir. Onların bu yemeğe uygun tarzda katılabilmeleri için ruhen sağlıklı durumda olmaları gerekir. İsa’nın verdiği kurbana saygısızlık gösteren, hatta onu hor gören kişi, tıpkı geçmişte kirli durumdayken kurban etinden yiyen bir İsrailli için söz konusu olduğu gibi, Tanrı’nın ‘kavminden atılma’ tehlikesi içindedir.—Levililer 7:20; İbraniler 10:28-31.

⁵ Pavlus Anma Yemeğini eski İsrail’deki, paylaşma yemeğine benzetti. Mesihle pay sahibi olanlar hakkında konuştuktan sonra onlara hitaben şunları dedi: “Rabbin kâsesinden ve cinlerin kâsesinden içemezsiniz; Rabbin sofrasından ve cinlerin sofrasından hissedar olamazsınız.” (I. Korintoslular 10:16-21) Anma Yemeğinde sembollerden alan biri ciddi bir günah işlerse, günahını Yehova’ya itiraf etmeli ve aynı zamanda cemaat ihtiyarlarından ruhi yardım istemelidir. (Süleymanın Meselleri 28:13; Yakub 5:13-16) Ancak gerçekten tövbe eder ve tövbeye yakışır işler ortaya koyarsa, bu yemeğe uygun biçimde katılabilir.—Luka 3:8.

Saygılı Birer Gözlemci Olarak Katılanlar

6. Tanrı, Rabbin Akşam Yemeğinde sembollerden alma ayrıcalığını kimlere verdi?

⁶ Acaba Mesih’in 144.000 kardeşinin artakalanına şimdi iyilik yapanlar Rabbin Akşam Yemeğinde sembollerden almalı mıdır? (Matta 25:31-40; Vahiy 14:1) Hayır. Tanrı bu ayrıcalığı sadece “Mesih’le ortak mirasçılar” olmaları için mukaddes ruhuyla meshettiği kişilere verdi. (Romalılar 8:14-18, YÇ; I. Yuhanna 2:20) Öyleyse, Gökteki Krallığın yönetimindeki küresel cennette sonsuza dek yaşamayı ümit edenlerin konumu nedir? (Luka 23:43; Vahiy 21:3, 4) Onlar İsa’yla gökte yaşama ümidine sahip ortak mirasçılar olmadıklarından, Anma Yemeğine saygılı birer gözlemci olarak katılırlar.—Romalılar 6:3-5.

7. İsa’nın birinci yüzyıldaki takipçileri sembollerden almaları gerektiğini nasıl anlıyorlardı?

⁷ Birinci yüzyılda İsa’nın gerçek takipçileri mukaddes ruhla meshediliyorlardı. Onların birçoğu, ruhun mucizevi armağanlarının bir ya da birkaçını alabiliyordu. Örneğin birçok dilde konuşabiliyorlardı. Bu nedenle, böyle kişilerin ruhla meshedildiklerini ve sembollerden almaları gerektiğini anlamaları zor değildi. Oysa zamanımızda bir kimsenin ruhla meshedilip meshedilmediği ancak ilham edilmiş şöyle sözlere dayanılarak saptanabilir: “Allahın Ruhu ile sevkedilenlerin hepsi Allahın oğullarıdırlar. Çünkü yine korku için kulluk ruhunu almadınız; fakat oğulluk ruhunu aldınız, ve onunla: Abba, Baba, diye çağırırız.”—Romalılar 8:14, 15.

8. Matta’nın 13. babında söz edilen “buğday” ve “deliceler” kimlerdir?

⁸ Gerçekten meshedilenler yüzyıllar boyunca ‘delicelerin’ –sahte Hıristiyanların– çıktığı bir tarlada “buğday” olarak yetiştiler. (Matta 13:24-30, 36-43) Ama 1870’lerden beri ‘buğdaylar’ giderek daha da belirginleşti. Bundan yıllar sonra, meshedilmiş nazırlara şunlar denildi: “İhtiyarlar . . . . Anma Yemeği için toplananlara şu şartları koşmalıdır: (1) Mesih’in kanının değerine iman ve (2) kendini ölüme dek Rabbe ve onun hizmetine adama. İhtiyarlar bu şartları kabul eden herkesi davet etmelidir.”—Studies in the Scriptures, Cilt VI, The New Creation, sayfa 473.a

“Başka Koyunlar” Aranıyor

9. “Büyük kalabalık”ın kimliği 1935’te nasıl netleşti ve bu durum, Anma Yemeğindeki sembollerden alanların bazılarını nasıl etkiledi?

⁹ Yehova’nın teşkilatı zamanla dikkatini, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin yanı sıra başkalarına da yöneltmeye başladı. Bu konuda dikkate değer bir gelişme 1930’ların ortalarında yaşandı. O tarihten önce Tanrı’nın toplumu, Vahiy 7:9’da sözü edilen ‘büyük kalabalığın’, Mesih ile birlikte gökte olacak diriltilen meshedilmiş 144.000 kişinin, Mesih’in gelininin arkadaşları ya da nedimeleri, yani ikincil bir ruhi sınıf olduğunu sanıyordu. (Mezmur 45:14, 15; Vahiy 7:4; 21:2, 9) Fakat, 31 Mayıs 1935’te Yehova’nın Şahitlerinin Washington, D.C’de (ABD) düzenledikleri büyük ibadette yapılan bir konuşmada, ‘büyük kalabalığın’ sonun vaktinde yaşayan ‘başka koyunlar’ olduğu Kutsal Yazılardan açıklandı. (Yuhanna 10:16) Önceleri, Anma Yemeğinde sembollerden alanların bazıları, o büyük ibadetten sonra ümitlerinin gökte değil yerde yaşamak olduğunu anlayarak sembollerden almayı bıraktılar.

10. Günümüzde yaşayan “başka koyunlar”ın ümidini ve sorumluluklarını nasıl tanımlarsınız?

¹⁰ Özellikle 1935’ten bu yana, fidyenin değerine inanan, kendini Tanrı’ya adayan ve Gökteki Krallığı vaaz etme faaliyetinde meshedilmiş ‘küçük sürüyü’ destekleyen ‘başka koyunlar’ aranıyor. (Luka 12:32) Başka koyunlardan olan bu kişiler gerçi sonsuza dek yeryüzünde yaşamayı ümit ediyorlarsa da, diğer yönlerden Krallık mirasçılarının günümüzdeki artakalanına benziyorlar. Yehova’ya tapınan ve Kanuna boyun eğen eski İsrail’deki yabancılar gibi, bugün de başka koyunlar, ruhi İsraillilerle birlikte iyi haberi duyurmak gibi İsa’nın takipçilerine özgü sorumlulukları kabul ediyorlar. (Galatyalılar 6:16) Geçmişte hiçbir yabancı, İsrail kralı veya kâhin olamadığı gibi, bugün de başka koyunlar arasından hiç kimse Gökteki Krallıkta yönetici ya da kâhin olamaz.—Tesniye 17:15.

11. Bir kişinin kendini Tanrı’ya vakfetme tarihinin, ümidi üzerinde nasıl bir etkisi olabilir?

¹¹ Öyleyse, genel olarak 1930’lara dek, gökte yaşayacak olanların seçildiği açıktır. Yaklaşık 70 yıldır arananlar, yerde yaşamayı ümit eden başka koyunlardır. Ama eğer meshedilmiş kimselerden biri sadakatsizlik gösterirse, 144.000 kişi arasında oluşan boşluğu doldurmak üzere, başka koyunlardan herhalde Tanrı’ya uzun yıllardır sadakatle hizmet eden biri seçilir.

Yanlış Sanıların Nedeni

12. Hangi koşullar altında, bir kişi Anma Yemeği sembollerinden almayı bırakmalıdır, neden?

¹² İsa’nın meshedilmiş takipçileri göğe çağrıldıklarından kesinlikle emindirler. Peki ya göğe çağrılmadıkları halde sembollerden alan kişiler için ne denebilir? Onlar göğe hiçbir zaman çağrılmadıklarını anladıkları zaman, kuşkusuz vicdanları onları sembollerden almayı bırakmaya zorlayacaktır. Aslında çağrılmadığını bildiği halde, kendini gökte kral ve kâhin olmaya davet edilmiş gibi gösteren birini Tanrı onaylamaz. (Romalılar 9:16; Vahiy 20:6) Yehova, Harun’un soyuna verilen kâhinlik ayrıcalığını küstahça isteyen Levili Korah’ı yok etmişti. (Çıkış 28:1; Sayılar 16:4-11, 31-35) İsa’nın bir takipçisi Anma Yemeğindeki sembollerden yanlışlıkla aldığını fark ederse, bunları almayı bırakmalı ve kendisini bağışlaması için Yehova’ya alçakgönüllülükle dua etmelidir.—Mezmur 19:13.

13, 14. Bazıları neden semavi davet aldıkları sanısına kapılabilirler?

¹³ Acaba neden bazıları yanlışlıkla, göğe davet edildikleri sanısına kapılabildiler? Belki, eşlerinin ölümü ya da başka bir trajedi onların dünyayla ilişkilerini kesmelerine neden oldu. Ya da belki, meshedilmiş biri olduğunu iddia eden yakın bir dostlarıyla aynı geleceği paylaşmak istediler. Tabii ki Tanrı kimseye bu ayrıcalık için adam toplama görevi vermemiştir. Ayrıca Gökteki Krallığın mirasçılarını, göğe çağrıldıklarını doğrulayan sesler duyurarak da meshetmiyor.

¹⁴ Bütün iyi insanların göğe gittiğine ilişkin sahte dinsel iddianın etkisi altında kalan bazı kişiler de semavi davet aldıklarını sanabilirler. Bu nedenle, geçmişe özgü yanlış görüşlerin ya da başka etkenlerin etkisi altında kalmamaya dikkat etmeliyiz. Örneğin, bazıları kendilerine şunları sorabilirler: ‘Duygularımı etkileyen ilaçlar kullanıyor muyum? Yanlış sanılara kapılabilecek kadar duygusal bir insan mıyım?’

15, 16. Bazı kişiler neden yanlışlıkla, meshedilmiş oldukları sonucuna varabilir?

¹⁵ Bazıları da şunları sorabilirler: ‘Dikkat çeken biri mi olmak istiyorum? Bende, şimdi ya da gelecekte Mesih’le ortak mirasçı olarak yetki sahibi olma tutkusu mu var?’ Birinci yüzyılda Gökteki Krallığın mirasçıları olmaya çağrılanların hepsi cemaatte sorumlu mevkide olan kişiler değildi. Zaten göğe çağrılan kişiler kendilerine dikkat çekmek istemezler, meshedilmiş olmalarıyla övünmezler. ‘Mesihin fikrine’ sahip olanlardan beklenen alçakgönüllülüğü gösterirler.—I. Korintoslular 2:16.

¹⁶ Kimisi de sırf Mukaddes Kitap konusunda geniş bir bilgi edindiği için göğe çağrıldığını sanabilir. Oysa ruhla meshedilmek, insana olağanüstü bir anlayış vermez. Pavlus’un meshedilmiş bazı kimselere öğretim ve öğüt vermek zorunda kalmış olması bunu gösterir. (I. Korintoslular 3:1-3; İbraniler 5:11-14) Tanrı Kendisine hizmet eden herkese ruhi gıda sağlamak üzere bir düzenleme yapmıştır. (Matta 24:45-47) O halde, kimse meshedilmenin insana yeryüzünde yaşamayı ümit edenlerin sahip olduğundan daha üstün bir hikmet verdiğini sanmamalı. Bir kimsenin ruhla meshedildiği, onun Kutsal Yazılardan sorulan soruları yanıtlamaktaki, şahitlik etmekteki ya da Mukaddes Kitaba dayanan konuşmalar yapmaktaki ustalığından belli olmaz. Yerde yaşamayı ümit edenlerden bazıları da bunları çok iyi yapıyor.

17. Ruhla meshedilmek neye ve kime bağlıdır?

¹⁷ Bir kardeşin semavi davet hakkında soruları varsa, bir ihtiyar ya da olgun bir Şahit bu konuyu onunla görüşebilir. Bununla birlikte, bu konuda kimse başkasının yerine karar veremez. Gerçekten çağrılan birinin, ümidi hakkında başkalarına soru sormaya ihtiyacı yoktur. Meshedilmiş kimseler ‘ölümlü değil, ölümsüz bir tohum vasıtasıyla, yani Tanrı’nın diri ve kalıcı sözü aracılığıyla yeniden doğmuşlardır.’ (I. Petrus 1:23, YÇ) Tanrı, ruhu ve Sözü aracılığıyla o kimsenin içine onu gökte yaşama ümidine sahip ‘yeni bir yaratılış’ haline getiren ‘tohumu’ eker. (II. Korintoslular 5:17) Seçimi Yehova yapar. Meshedilmek ‘insanın isteğine ya da çabasına değil, Tanrı’ya bağlıdır.’ (Romalılar 9:16, YÇ) Öyleyse acaba kişi göğe çağrıldığından nasıl emin olabilir?

Onlar Emindirler

18. Tanrı’nın ruhu, meshedilmiş olanların ruhu ile birlikte nasıl tanıklık eder?

¹⁸ Tanrı’nın mukaddes ruhu, İsa’nın meshedilmiş takipçilerine göğe çağrıldıklarına ilişkin tanıklık eder. Pavlus şunları yazdı: “Oğulluk ruhunu aldınız. Bu ruhla, ‘Abba, Baba!’ diye sesleniriz. Ruh’un kendisi, bizim ruhumuzla birlikte, Tanrı’nın çocukları olduğumuza tanıklık eder. Eğer Tanrı’nın çocuklarıysak, aynı zamanda mirasçıyız. Mesih’le birlikte yüceltilmek üzere Mesih’le birlikte acı çekiyorsak, Tanrı’nın mirasçılarıyız, Mesih’le ortak mirasçılarız.” (Romalılar 8:15-17, YÇ) Meshedilmişlere hâkim olan tutum, yani ruh, mukaddes ruhun etkisiyle, onları Kutsal Yazılarda Yehova’nın ruhi çocukları hakkında söylenenlerin kendileriyle bağlantısını görmeye yöneltir. (I. Yuhanna 3:2) Mukaddes ruh onlara Tanrı’nın oğlu olduklarını hissettirir ve içlerinde eşsiz bir ümit oluşturur. (Galatyalılar 4:6, 7) Bir insanın ailesi ve dostlarıyla birlikte yeryüzünde sonsuza dek kusursuz olarak yaşaması her ne kadar şahane ise de, Tanrı’nın onlara verdiği ümit bu değildir. Tanrı, ruhu aracılığıyla onlara öylesine kuvvetli bir semavi yaşam ümidi verir ki, onlar bu uğurda yeryüzündeki tüm bağlarından ve beklentilerinden vazgeçmeye razı olurlar.—II. Korintoslular 5:1-5, 8; II. Petrus 1:13, 14.

19. Yeni ahdin, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin yaşamında nasıl bir rolü vardır?

¹⁹ İsa’nın meshedilmiş takipçileri göğe çağrıldıklarından, yeni ahde dahil edildiklerinden kesinlikle emindirler. İsa Anma Yemeğini başlatırken yeni ahitten söz ederek şunları dedi: “Bu kâse sizin için dökülen benim kanımla olan yeni ahittir.” (Luka 22:20) Yeni ahdin tarafları, Tanrı ve meshedilmiş kişilerdir. (Yeremya 31:31-34; İbraniler 12:22-24) İsa aracı konumundadır. Mesih’in dökülen kanıyla yürürlüğe giren yeni ahit, sadece Yahudilerden değil başka milletlerden de alınan kişilerle Yehova’nın ismine bir topluluk oluşturmuş ve onları İbrahim’in ‘zürriyetinin’ bir kısmı haline getirmiştir. (Galatyalılar 3:26-29; Resullerin İşleri 15:14) Bu ‘ebedî ahit’ ruhi İsrailliler’in tümünün gökte ölümsüz yaşam için diriltilmesini sağlar.—İbraniler 13:20.

20. Meshedilmiş olanlar Mesih’le birlikte hangi ahde dahil edilirler?

²⁰ Meshedilmiş kimseler kendilerine gökte yaşama ümidi verildiğinden emindirler. Onlar ayrıca bir başka ahde, Gökteki Krallık ahdine de dahil edilirler. İsa, onların kendisiyle pay sahibi olmaları hakkında şunları dedi: “Geçirdiğim imtihanlarda benimle beraber dayanmış olanlar sizsiniz; ve Babam bana melekût tahsis ettiği gibi, ben de . . . . size bir melekût tahsis ediyorum (krallık için bir ahit yapıyorum).” (Luka 22:28-30) Mesih ile onun ortak kralları arasında yapılan bu ahit sonsuza dek yürürlükte kalacaktır.—Vahiy 22:5.

Anma Yemeği Dönemi Sevinçli Bir Zamandır

21. Anma Yemeği zamanından en iyi biçimde nasıl yararlanabiliriz?

²¹ Anma Yemeği döneminde bize sevinç veren birçok fırsata sahip oluyoruz. Hazırlanan Mukaddes Kitabı okuma programından yararlanabiliyoruz. Bu dönem aynı zamanda dua etmek, İsa’nın yerdeki yaşamı ve ölümü üzerinde derin düşünmek ve Gökteki Krallığı vaaz etme işine katılmak için de özellikle uygun bir zamandır. (Mezmur 77:12; Filipililer 4:6, 7) Kutlama bize, İsa’nın kurban olarak sağladığı fidyeyle bağlantılı şekilde, hem onun hem de Tanrı’nın gösterdiği sevgiyi hatırlatır. (Matta 20:28; Yuhanna 3:16) Bu düzenleme bize ümit ve teselli verir. Ayrıca bizim Mesih’in izlediği gibi bir yol izleme kararımızı kuvvetlendirmelidir. (Çıkış 34:6; İbraniler 12:3) Bizler kendimizi Tanrı’ya hizmet etmeye ve sevgili Oğlunun vefalı takipçileri olmaya adadığımızdan, Anma Yemeği bizi bu adağımızın gereğini yerine getirmek üzere de güçlendirmelidir.

22. Tanrı’nın insanlığa en büyük armağanı nedir ve buna duyulan takdiri göstermenin bir yolu nedir?

²² Yehova bize birçok güzel armağan veriyor. (Yakub 1:17) Sözünün rehberliğine, ruhunun yardımına ve sonsuz yaşam ümidine sahibiz. Tanrı’nın en büyük armağanı ise hem meshedilmiş kimselerin, hem de diğer iman edenlerin günahları için verdiği İsa’nın fidyesidir. (I. Yuhanna 2:1, 2) Öyleyse, acaba İsa’nın ölümü sizin için ne derece anlam ifade ediyor? Siz de 16 Nisan 2003 tarihinde güneş battıktan sonra Rabbin Akşam Yemeğini kutlamak üzere toplanarak ona minnettarlığını gösterecek kişiler arasında bulunacak mısınız?

[Dipnot]