Yehova Kulunu Yükseltiyor

14, 15. Yehova Kulunu neden ve nasıl yükseltti?

¹⁴ Yehova, Kulu Mesih’le ilgili şöyle dedi: “Kulum sağgörülü davranacak. Yüksek konumda olacak; yükseltilecek, çok yüceltilecek” (İşa. 52:13). Yehova, egemenliğine sadakatle boyun eğdiği ve en zor sınavlarda bile sadık kaldığı için Oğlunu yükseltti.

¹⁵ Elçi Petrus, İsa hakkında şöyle yazdı: “Kendisi göğe gitmiştir ve şimdi Tanrı’nın sağındadır; melekler, makamlar ve iktidarlar ona boyun eğdirilmiştir” (1. Pet. 3:22). Benzer şekilde elçi Pavlus da şöyle yazdı: “Kendisini alçalttı ve ölene dek, evet, işkence direği üzerinde ölene dek itaatli oldu. İşte bu nedenle de Tanrı onu daha yüksek bir konuma getirdi ve ona her isimden büyük bir isim verdi ki, gökte, yerde ve yer altında olan herkes İsa’nın ismini tanıyarak diz çöksün ve her dil, İsa Mesih’i Efendi olarak kabul ettiğini açıkça söyleyerek Babamız Tanrı’yı yüceltsin” (Filip. 2:8-11).

16. İsa 1914’te nasıl ‘çok yüceltildi’? O zamandan beri neler başardı?

¹⁶ Yehova 1914’te İsa’yı daha da yükseltti. Yehova onu gökteki Krallığın Kralı olarak tahta geçirerek ‘çok yüceltti’ (Mezm. 2:6; Dan. 7:13, 14). Mesih o zamandan beri “düşmanlarının arasında hâkimiyet” kurmaktadır (Mezm. 110:2). Şeytan ve cinlerini yeryüzü dolaylarına atarak ilk önce onlar üzerinde hâkimiyet kurdu (Vah. 12:7-12). Sonra Büyük Koreş olarak, meshedilmiş kardeşlerinin yeryüzündeki artakalanını “Büyük Babil”in elinden kurtardı (Vah. 18:2; İşa. 44:28). Ayrıca dünya çapında bir duyuru işine önderlik ediyor, bu sayede ruhi kardeşlerinin ‘artakalanı’, ardından da bu “küçük sürü”nün sadık arkadaşları olan “başka koyunlar”ı oluşturan milyonlarca kişi toplandı (Vah. 12:17; Luka 12:32; Yuhn. 10:16).

17. İşaya’nın “kul” hakkındaki sözlerini inceleyerek şu ana dek neler öğrendik?

¹⁷ İşaya kitabındaki bu dikkate değer peygamberlik sözlerini incelemek Kralımız ve kurtarıcımız Mesih İsa’ya duyduğumuz takdiri kesinlikle artırdı. İsa’nın yeryüzündeki hizmeti sırasında oğul olarak Babasına boyun eğmesi, yeryüzüne gelmeden önce O’nun yanında gördüğü eğitimi yansıttı. Hizmetiyle ve bugüne kadar gözetimini sürdürdüğü duyuru faaliyetiyle “milletlere ışık” olduğunu gösterdi. Sonraki makalede göreceğimiz gibi ‘Kul’ Mesih hakkındaki bir diğer peygamberlik sözü onun acı çekeceğini ve bizim için yaşamını vereceğini bildirir. Mesih’in ölümünün anılacağı gün yaklaşırken bu konular üzerinde ‘dikkatle düşünmeliyiz’ (İbr. 12:2, 3).

‘Bizim Suçumuz Yüzünden Bedeni Delinen’ Kul

“Bizim suçumuz yüzünden onun bedeni delindi; bizim kabahatlerimiz yüzünden ona eziyet edildi. . . . . Onun yaraları sayesinde biz şifa bulduk” (İŞA. 53:5).

1. Anma Yemeğini kutlarken neyi akılda tutmalıyız? Hangi peygamberlik sözleri bunu yapmamıza yardımcı olacak?

HEM Mesih’in ölümünü anmak hem de onun ölümü ve diriltilmesiyle başarılan tüm şeyleri hatırlamak için Anma Yemeğini kutluyoruz. Anma Yemeğinin bize hatırlattığı şeylerden bazıları Yehova’nın egemenlik hakkının doğrulanması, isminin kutsal kılınması ve insanlığın kurtuluşunu da içeren amacının yerine gelmesidir. Belki de Kutsal Kitaptaki hiçbir peygamberlik sözü, Mesih’in kurban olarak sağladığı fidyeyi ve başardıklarını İşaya 53:3-12 kadar iyi tanımlamaz. İşaya, bu Kulun çekeceği acıları önceden bildirdi. Mesih’in ölümünün nasıl gerçekleşeceği ve ölümünün meshedilmiş kardeşlerine ve “başka koyunlar”a sağlayacağı nimetler hakkında belirli ayrıntılar verdi (Yuhn. 10:16).

2. İşaya’nın peygamberlik sözü neyi kanıtlar? Bu sözler üzerimizde nasıl bir etki bırakacak?

² Yehova İsa’nın yeryüzündeki doğumundan yedi yüz yıl önce, bu Kulunun, gücü sonuna kadar denendiğinde bile sadık kalacağını İşaya’nın ilhamla bildirmesini sağladı. Bu gerçek, Yehova’nın, Oğlunun vefasına tam bir güven duyduğunu kanıtlamaktadır. Bu peygamberlik sözünü incelerken yüreğimiz minnettarlıkla dolacak ve imanımız güçlenecek.

“Hor Görüldü” ve ‘Hiçe Sayıldı’

3. Yahudiler İsa’yı neden kabul etmeliydi? Fakat onu nasıl karşıladılar?

³ İşaya 53:3’ü okuyun. Tanrı’nın biricik oğlu için Babasının yanında hizmet etme sevincinden vazgeçmenin ve insanlığı günah ve ölümden kurtarmak amacıyla yaşamını vermek için yeryüzüne gelmenin ne anlama gelmiş olabileceğini bir düşünün (Filip. 2:5-8). Onun kurban olarak sağladığı fidye, günahların gerçek anlamda bağışlanmasını mümkün kılacaktı; Musa Kanununda talep edilen kurbanlar bu fidyenin sadece bir gölgesiydi (İbr. 10:1-4). İsa’nın, özellikle vaat edilen Mesih’i bekleyen Yahudiler tarafından kabul edilmesi ve saygı görmesi gerekmiyor muydu? (Yuhn. 6:14). Bunun yerine İşaya’nın önceden bildirdiği gibi Yahudiler Mesih’i ‘hor gördüler’ ve ‘hiçe saydılar’. Elçi Yuhanna şöyle yazdı: “Kendi memleketine geldi, fakat kendi halkı onu kabul etmedi” (Yuhn. 1:11). Elçi Petrus da Yahudilere şöyle dedi: “Atalarımızın Tanrısı, . . . . Kulu İsa’yı yüceltti. Onu siz ele verdiniz ve Pilatus onu salıvermeye karar verdiği halde onun önünde İsa’yı reddettiniz. Evet, siz o kutsal ve doğru insanı reddettiniz” (Elçi. 3:13, 14).

4. İsa hastalıkları nasıl yakından tanıdı?

⁴ İşaya, İsa’nın ‘hastalıkları yakından tanıyacağını’ da önceden bildirdi. İsa hizmeti sırasında elbette zaman zaman yoruldu, fakat hastalandığına dair bir belirti yoktur (Yuhn. 4:6). Ancak iyi haberi duyurduğu kişilerin hastalıklarını yakından tanıdı. Onlara acıdı ve birçoğunu iyileştirdi (Mar. 1:32-34). İsa böylece şu sözleri gerçekleştirmiş oldu: “Aslında hastalıklarımızı o yüklendi; acılarımıza o katlandı” (İşa. 53:4a; Mat. 8:16, 17).

“Çektiği Istırabın Tanrı’dan Geldiğini” Sandılar

5. Yahudilerin birçoğu İsa’nın ölümüne ne gözle baktı? Bu durum onun acılarını neden artırdı?

⁵ İşaya 53:4b’yi okuyun. İsa’nın birçok çağdaşı onun acı çekmesinin ve ölmesinin gerçek sebebini anlamadı. Onlar Tanrı’nın onu cezalandırdığına inandı (Mat. 27:38-44). Yahudiler İsa’yı Tanrı’ya küfretmekle suçladı (Mar. 14:61-64; Yuhn. 10:33). Elbette İsa ne günah işledi ne de küfretti. Fakat Babasına duyduğu büyük sevgi düşünüldüğünde, küfretme suçuyla öldürülecek olması Yehova’nın Kulu olarak çektiği acıları daha da artırmış olmalı. Yine de o Yehova’nın isteğine boyun eğmeye razıydı (Mat. 26:39).

6, 7. Yehova sadık Kulunu hangi anlamda ‘ezdi?’ Bunu neden “uygun gördü”?

⁶ İşaya’nın peygamberlik sözlerinde başkalarının Mesih’in “çektiği ıstırabın Tanrı’dan geldiğini” sanacaklarını söylemesi bizi şaşırtmasa da, şu sözler şaşırtabilir: “Yehova onu ezmeyi uygun gördü” (İşa. 53:10). Yehova’nın “İşte Benim seçtiğim! Gönlümün hoşnut olduğu . . . . kulum” dediği İsa’yı ‘ezmeyi uygun görmesi’ nasıl mümkün olabilirdi? (İşa. 42:1). Bu hangi anlamda Yehova için uygundu?

⁷ Peygamberlik sözlerinin bu kısmını anlamak için, Şeytan’ın Yehova’nın egemenliğine meydan okurken Tanrı’nın gökteki ve yeryüzündeki tüm kullarının vefası hakkında şüphe uyandırdığını hatırlamalıyız (Eyüp 1:9-11; 2:3-5). İsa ölüme dek sadık kalarak Şeytan’ın meydan okumasına en mükemmel cevabı vermiş oldu. Yehova bu nedenle Mesih’in, düşmanları tarafından öldürülmesine izin verdiyse de hiç şüphesiz seçtiği Kulunun öldürülmesini izlerken acı çekti. Fakat Oğlunun tam anlamıyla sadık kaldığını görmek Yehova’ya büyük sevinç verdi (Özd. 27:11). Ayrıca Oğlunun ölümünün tövbekâr kişilere sağlayacağı yararlar da Yehova’yı sevindirdi (Luka 15:7).

“Bizim Suçumuz Yüzünden Onun Bedeni Delindi”

8, 9. (a) İsa’nın bedeninin ‘bizim suçumuz yüzünden delinmesi’ ne anlama gelir? (b) Petrus bunu nasıl doğruladı?

⁸ İşaya 53:6’yı okuyun. Günahkâr insanlar Âdem’den miras aldıkları hastalıklardan ve ölümden kurtulmanın yolunu bulmaya çalışarak kaybolmuş koyunlar gibi dolaşıp duruyor (1. Pet. 2:25). Âdem’in soyundan gelen herkes kusurlu olduğundan hiçbiri onun kaybettiği şeyi geri alamaz (Mezm. 49:7). Ancak Yehova bize büyük bir sevgi duyduğundan “hepimizin suçunu” sevgili Oğlunun, seçtiği Kulunun “sırtına yükledi.” Mesih ‘bizim suçumuz yüzünden bedeninin delinmesine’ ve ‘bizim kabahatlerimiz yüzünden eziyet’ çekmeye razı olarak günahlarımızı direk üzerinde taşıdı ve bizim yerimize öldü.

⁹ Elçi Petrus şöyle yazdı: “Siz böyle bir yaşayış için çağrıldınız. Çünkü Mesih de sizin uğrunuzda acı çekti ve onun adımlarını izleyebilesiniz diye size bir örnek bıraktı. O, günahlarımızı direk üzerinde, kendi bedeninde taşıdı. Bunu, biz günahlarımızdan kurtulup doğru bir yaşama başlayabilelim diye yaptı.” Petrus ardından İşaya’nın sözlerinden alıntı yaparak şöyle dedi: “Böylece, ‘Sizler onun bereleriyle şifa buldunuz’” (1. Pet. 2:21, 24; İşa. 53:5). Bu, Petrus’un devamen söylediği gibi günahkârların Tanrı’yla barışmasını mümkün kıldı: “Mesih de, doğru olmayanlar uğrunda, günahlardan dolayı, yalnızca bir kez öldü. O sizi Tanrı’ya yöneltebilsin diye . . . . öldürüldü” (1. Pet. 3:18).

“Kuzu Gibi Boğazlanmaya Götürüldü”

10. (a) Vaftizci Yahya İsa’yı nasıl tanımladı? (b) Yahya’nın sözleri neden yerindeydi?

¹⁰ İşaya 53:7, 8’i okuyun. Vaftizci Yahya İsa’nın ona doğru geldiğini görünce şöyle dedi: “İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!” (Yuhn. 1:29). Yahya İsa’dan Kuzu olarak söz ederken İşaya’nın şu sözlerini düşünmüş olabilir: “Kuzu gibi boğazlanmaya götürüldü” (İşa. 53:7). İşaya önceden şöyle bildirmişti: “Canını ölüme döktü” (İşa. 53:12, dipnot). İlginç olarak İsa ölümünün anılmasını başlattığı gece 11 sadık elçiye bir kâse şarap verdi ve şöyle dedi: “Bu, günahların bağışlanması için, birçok insan uğrunda dökülecek olan kanımı, ‘ahit kanını’ temsil eder” (Mat. 26:28).

11, 12. (a) İshak’ın kurban edilmeye istekli olması Mesih’in durumunda neyi örnekler? (b) Anma Yemeğini kutlarken Büyük İbrahim Yehova hakkında neyi aklımızda tutmalıyız?

¹¹ İshak gibi İsa da kurban olarak sunulmaya istekliydi (Başl. 22:1, 2, 9-13; İbr. 10:5-10). İshak kurban edilmeye razı olsa da bu kurbanı sunma girişiminde bulunan kişi İbrahim’di (İbr. 11:17). Benzer şekilde İsa ölmeyi istekle kabul etmiş olsa da, fidye düzenlemesinin kurucusu Yehova’ydı. Oğlunun kurban olarak sağladığı fidye, Tanrı’nın insanlara duyduğu derin sevginin bir ifadesiydi.

¹² Bizzat İsa şöyle dedi: “Tanrı dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ona iman eden hiç kimse yok olmasın, hepsi sonsuz yaşama sahip olsun diye bunu yaptı” (Yuhn. 3:16). Elçi Pavlus da şöyle yazdı: “Tanrı bize olan sevgisini şöyle gösteriyor: Biz henüz günahkârken Mesih bizim için ölmüştür” (Rom. 5:8). Bu nedenle ölümünü anarak Mesih’i yüceltsek de, fidye düzenlemesini mümkün kılan kişinin Büyük İbrahim, yani Yehova olduğunu asla unutmamalıyız. Anma Yemeğini O’nu yüceltmek için kutluyoruz.

Kul “Birçoklarını Doğru Duruma” Getiriyor

13, 14. Yehova’nın Kulu nasıl “birçoklarını doğru duruma” getirdi?

¹³ İşaya 53:11, 12’yi okuyun. Yehova seçtiği Kulu hakkında şöyle dedi: “Benim doğru kulum . . . . birçoklarını doğru duruma getirecek.” Bunu nasıl yapacaktı? 12. ayetin sonu bize bir ipucu verir. “[Kul] suçlular uğruna araya girdi.” Âdem’in soyundan gelen herkes günahkâr, “suçlu” olarak doğar ve bu nedenle “günahın ödediği ücret”i alır, yani ölür (Rom. 5:12; 6:23). Günahkâr insanlarla Yehova’nın barışması şarttır. İşaya kitabının 53. bölümü İsa’nın günahkâr insanlık uğruna nasıl ‘araya girdiğini’ güzel şekilde tanımlar: “Esenliğimiz için gereken ceza ona verildi. Onun yaraları sayesinde biz şifa bulduk” (İşa. 53:5).

¹⁴ Mesih günahlarımızı üstlenerek ve bizim için ölerek “birçoklarını doğru duruma” getirdi. Pavlus şöyle yazdı: “Tanrı onun [Mesih’in] her şeyi benliğinde eksiksiz şekilde barındırmasını ve işkence direğinde dökülen kanıyla barış sağlayarak, yerde olsun gökte olsun her şeyi onun aracılığıyla Kendisiyle yeniden barıştırmayı uygun gördü” (Kol. 1:19, 20).

15. (a) Pavlus’un değindiği ‘gökteki şeyler’ kimlerdir? (b) Anma Yemeğindeki sembollerden alma hakkına sadece kimler sahiptir? Neden?

¹⁵ Mesih’in dökülen kanı aracılığıyla Yehova’yla barıştırılan ‘gökteki şeyler’, Mesih’le birlikte gökte saltanat sürmeye davet edilen meshedilmiş Hıristiyanlardır. “Gökte yaşama çağrısına ortak olan” İsa’nın takipçileri ‘yaşamak üzere aklanır’ (İbr. 3:1; Rom. 5:1, 18). Ardından Yehova onları ruhi oğullar olarak evlat edinir. Kutsal ruh bu kişilere, ‘Mesih’le ortak mirasçılar’ olduklarına, yani Mesih’in gökteki Krallığında krallar ve kâhinler olmak üzere çağrıldıklarına dair tanıklık eder (Rom. 8:15-17; Vah. 5:9, 10). “Tanrı’nın İsraili” olan ruhi İsrail’i oluştururlar ve ‘yeni ahde’ dahil olurlar (Yer. 31:31-34; Gal. 6:16). Onlar böylece Anma Yemeğindeki sembollerden almaya hak kazanırlar. İsa bu sembollerden biri olan bir kâse kırmızı şarap hakkında şöyle dedi: “Bu kâse, sizin uğrunuzda dökülecek kanıma dayanan yeni ahdi temsil eder” (Luka 22:20).

16. ‘Yerdeki şeyler’ kimlerdir? Yehova’nın önünde nasıl doğru duruma getirilirler?

¹⁶ ‘Yerdeki şeyler’ Mesih’in, yeryüzünde sonsuza dek yaşama ümidine sahip olan başka koyunlarıdır. Yehova’nın seçtiği Kulu bu kişileri de O’nun önünde doğru duruma getirir. Onlar Mesih’in kurban olarak sağladığı fidyeye iman ettiler ve böylece ‘kaftanlarını Kuzunun kanında yıkayarak ağarttılar’. Bu nedenle Yehova onları ruhi oğulları olarak değilse de, dostları olarak aklar ve onlara “büyük sıkıntıdan” sağ geçmek gibi harika bir ümit sunar (Vah. 7:9, 10, 14; Yak. 2:23). Başka koyunlar yeni ahdin içinde yer almadıklarından ve bu nedenle gökte yaşama ümidine sahip olmadıklarından Anma Yemeğindeki sembollerden almazlar, bu kutlamaya sadece saygılı gözlemciler olarak katılırlar.