1 Ocak 1949’da daimi öncülüğe başladım ve Hollanda’nın doğusunda bulunan Borculo köyündeki küçük cemaate tayin edildim. Orası yaklaşık 130 kilometre uzaktaydı, ben de bisikletle gitmeye karar verdim. 6 saat süreceğini zannettiğim yolculuk sağanak yağmur ve ters yönden esen güçlü rüzgâr yüzünden 12 saat sürdü. Hem de son 90 kilometreyi trenle gittiğim halde! Sonunda çok geç bir saatte de olsa yanlarında kalacağım Şahit ailenin evine vardım. Orada öncülük yaptığım sürece onlarla birlikte yaşadım.

Savaştan sonraki yıllarda insanlar çok az şeye sahipti. Benim de sadece bir takım elbisem ve bir pantolonum vardı. Ama takım elbisem çok büyük, pantolonum ise çok kısaydı! Başta anlattığım gibi Borculo’daki ilk ayım çok zor geçti fakat Yehova’nın bereketi sayesinde birkaç tetkikim oldu. Orada dokuz ay kaldıktan sonra Amsterdam’a tayin edildim.

ŞEHİRDE YAŞAM

Kırsal bölgede büyüyen biri olarak bir anda kendimi Hollanda’nın en büyük şehri Amsterdam’da buldum. Burada hizmet çok verimliydi. İlk ayda, dokuz ayda verdiğimden çok daha fazla yayın verdim. Kısa zamanda sekiz tetkikim oldu. Cemaat hizmetçisi (şimdiki adıyla ihtiyarlar kurulu koordinatörü) olarak tayin edildikten sonra ilk umumi konuşma görevimi aldım. Fakat konuşma yapma düşüncesi bile benim için çok korkutucuydu. Bu nedenle konuşmayı yapacağım tarihten hemen önce başka bir cemaate tayin edildiğimde derin bir oh çektim. Tabii o zaman ileriki yıllarda 5.000’den fazla konuşma yapacağımı bilmiyordum!

1950 yılının Mayıs ayında Haarlem’e tayin edildim. Ardından çevre hizmetine davet edildim.

Annem iyileştikten sonra 1952’de üç öncü hemşireyle beraber iki ay boyunca tatil öncülüğü (öncü yardımcılığı) yaptım. Bir teknede kaldık ve iyi haberi Drenthe’deki iki şehirde duyurduk. 1953 yılında daimi öncülüğe başladım. Bir yıl sonra cemaatimizi Markus adında genç bir çevre gözetmeni ziyaret etti. Yehova’ya bir çift olarak daha iyi hizmet edebileceğimizi düşündüğümüz için 1955 yılının Mayıs ayında evlendik (Vaiz 4:9-12).

Markus: Evlendikten sonra Veendam’a (Groningen) öncü olarak tayin edildik. Altı metrekarelik küçücük bir odada yaşıyorduk. Her gece duvar yatağımızı açmak için masamızı ve iki küçük sandalyemizi kenara çekmemiz gerekiyordu. Yine de Janny odamızı çok şirin bir hale getirdi.