Kimisi küçük teknelerde duran, kimisi de sığ suda yürüyen balıkçıları ağ atarken görebilirsiniz. Bu balıkçılar çapı 6 ile 8 metre arasında değişen, ağırlıklı yuvarlak ağları tek elleriyle ustalıkla suya atıyorlar. Su yüzeyine atılan ağlar, dibe batarken balıkları yakalıyor. Bir balıkçı ağı kıyıya çekerek veya belki de ağı ve içindekileri çıkarmak için suya dalarak yakalanan balıkları topluyor. Mukaddes Kitapta denize ‘ağ attığı’ söylenen Simun ve Andreas da belki buna benzer bir yöntem kullanıyordu (Markos 1:16).

Başka bir grup balıkçıyı da bir yandan serpme ağlarını hazırlayıp bir yandan da neşeyle sohbet ederken görebilirsiniz. İki ucuna çekmek için halat bağlı olan, boyu 300 metreyi ve eni 8 metreyi bulabilen bu ağ suya dikey olarak bırakılıyor. Ağı atacakları yeri belirledikten sonra balıkçıların yarısı, halatın bir ucunu tutarak karaya çıkıyorlar. Tekne, ağı sonuna kadar açarak gölde düz bir rota izliyor; sonra da dönmeye başlıyor ve ağı yavaş yavaş çekerek kıyıya karşı hilal biçiminde bir şekil oluşturuyor. Bunun ardından teknedeki balıkçılar da halatın öbür ucuyla birlikte karaya çıkıyorlar. Bu iki grup birbirine yaklaşıp ağı çekiyorlar (Matta 13:47, 48).

Alacakaranlıkta göle bir sessizlik çöküyor. Aniden, balıkçıların olabildiğince çok ses çıkarmak için teknede tepinmeleriyle ve küreklerini suya vurmalarıyla bu sessizlik bozuluyor. Balıkçılar fanyalı ağlarını, sesten korkan balıkların doğrudan tuzağa yüzecekleri bir konumda hazırlamışlar. Karanlıkta görünmeyen bu dikey ağ, balıkları kolayca tuzağa düşürecek şekilde tasarlanmıştır. Ağlar, gece boyunca tekrar tekrar suya indirilir. Sabahleyin de yıkanıp asılarak kurutulur. ‘Acaba Luka 5:1-7’de anlatılan mucizevi balık avında da fanyalı ağ mı kullanıldı’ diye merak edebilirsiniz.