Nahum, kitabını yazdığı sırada Nineve henüz düşmemişti. Ayrıca peygamber bu olayı No-amon’un (Mısır’daki Teb kenti) düşüşüyle karşılaştırmıştı (3:8). Dolayısıyla Nahum, kitabını Teb kentinin düşüşü ile bundan kısa bir süre sonra, MÖ 632’de gerçekleşen Nineve’nin düşüşü arasında yazmış olmalı.

Babil kralı Nabupolassar’a ait tarih kayıtlarında Nineve’nin Medler ve Babilliler tarafından fethi şöyle anlatılır: ‘Şehri harabeye ve taş yığınına döndürdüler.’c Nineve öyle bir yıkımla karşılaştı ki, yeri bile yüzyıllar boyunca hatırlanmadı. Hatta bazı eleştirmenler Nineve diye bir şehrin hiç var olmadığını söyleyerek Kutsal Kitapla alay ettiler.

9. Nineve’nin yenilgisi nasıl betimlendi?

⁹ Nineve’nin uğrayacağı yıkım betimleniyor (2:1–3:19). Nahum alaylı bir şekilde Nineve’ye meydan okuyarak, halkını dağıtacak olanın karşısında savunmasını güçlendirmesini söyler. Öte yandan Yehova Kendi halkını, ‘İsrail’i ve Yakup’u eski ihtişamına kavuşturacak.’ Peygamber, kalkanları ve kırmızı giysileriyle Nineve’nin güçlü adamlarını görür. Şehir ‘savaşa hazırlandığı gün, arabalarının demirleri ateş gibi parlamaktadır.’ Savaş arabaları ‘sokaklardan çılgıncasına geçer’, şimşek gibi yol alırlar (2:2-4). Bundan sonra bir savaş sahnesi görülür: Nineveliler tökezler ve savunmak için şehrin surlarına koşarlar, ancak boşunadır. Irmak kapıları açılır, saray dağılıp gider. Köle kızlar inleyerek bağırlarını döver. Kaçanlara durmaları emredilir, fakat kimse geri dönmez. Şehir yağmalanır ve viraneye döner. Herkesin yüreği ağzındadır. Peygamber “Hani aslanların ini?” diye sorar. Aslan, yavruları için inini avla doldurmuştur, ancak Yehova ona “İşte Ben sana karşıyım” der (2:11, 13). Evet, Yehova Nineve’nin savaş arabasını yakacak, kılıcını gönderip onun genç aslanlarını yok edecek ve yeryüzünde ona av bırakmayacaktır.

10. (a) Nineve’yle ilgili hangi gerçek açığa çıkacaktı? (b) Onun sonu hakkında başka ne anlatıldı?

¹⁰ Nahum şöyle devam eder: “Kanlı şehrin vay haline! O şehir ki, hile ve soygunla dolu” (3:1). Kırbaç şaklamaları, tekerlek takırtıları duyulur. Peygamber dört nala koşan atlar, sıçrayarak ilerleyen savaş arabaları ve atlara binmiş savaşçılar görür; alev alev yanan kılıçları, şimşek gibi çakan mızrakları vardır. Sonra her yer yığın yığın cesetle, ‘sayısız ölüyle’ dolar (3:3). Bütün bunlar Nineve’nin ‘milletleri fahişeliğiyle, aşiretleri büyücülüğüyle tuzağa düşürmesi’ yüzünden olmuştur (3:4). Yehova ikinci kez “İşte ben sana karşıyım!” der (3:5). Nineve’nin fahişeliği açığa vurulacak. Yağmalanacak. Onu bekleyen son, Asur tarafından halkı sürgün edilen No-Amon’unkinden (Teb) daha iyi olmayacak. Nineve’nin kaleleri olgun incirler gibidir; “Bir silkelenişte yiyenin ağzına düşecekler” (3:12). Savaşçıları kadın gibidir; ateş ve kılıcın elinden Nineve’yi hiçbir şey kurtaramaz. Muhafızları güneşli bir günde kaçıp giden çekirge sürüsü gibi olacak, halkı dört bir yana dağılacak. Asur kralı hiçbir kurtuluşu olmadığını, başındaki felaketi atlatamayacağını anlayacak. Bu haberi duyanlar el çırpacak, çünkü hepsi de kötü Asur’un elinden çok çekmişti.