BASKINLAR, TUTUKLAMALAR VE YASAKLAR

Fakat zor günler kapıdaydı. Alman polisi bir kez daha Büroya gelip yayınları istedi ve Öman biraderi sorguya çekti. 1940’ın sonlarında, Faşizm ve Nazizm’le ilgili ifadeler nedeniyle Enemies (Düşmanlar) kitabına el koydular.

Daha sonra Nazi yetkililer gelip Büronun stokunda bulunan Fascism or Freedom (Faşizm ya da Özgürlük) ve Government and Peace (Hükümet ve Barış) adlı iki kitapçığın tüm kopyalarına el koydular.

Aniden Temmuz 1941’de, Gestapo Norveç’teki duyuru faaliyetimize son vermek için ülke çapında engeller çıkarmaya başladı. Beş Alman polisi Beytel’e gelip kalan yayınlara el koydu ve Beytel ailesini polis merkezine götürüp sorguya çekti. Öman birader 12 hafta boyunca her gün polise rapor vermek zorunda kaldı.

Naziler Oslo’da da Olaf Skau’nun evine gittiler. Evin altını üstüne getirip Kutsal Kitaplara, yayınlara, gramofonlara el koydular. Ayrıca Olaf’ın kitap dolabını mühürlediler. Fakat Olaf’ın fırına sakladığı müjdeci kayıt kartlarını bulamadılar. Sonra Naziler kitapları almak için bir kamyonla geri geldi. Başlarında, etrafa korku salan üst rütbeli bir Nazi subayı olan SS-Untersturmführer Klaus Grossmann vardı. Olaf yayınları ne yapacaklarını sorunca Grossmann onlardan kâğıt hamuru yapacaklarını söyledi.

Skau birader “Peki ama Yehova’dan hiç mi korkmuyorsunuz?” diye sordu.

Nazi subayı küstahça “Yehova ayağını denk alsa iyi eder!” dedi. Dört yıl sonra Naziler teslim olduğunda Grossmann intihar etti.

Ardından Nazi yetkilileri kardeşlerin Büro olarak kullandığı eve de baskın yaptı. Sadece Öman çiftinin Büroda kalmasına izin verdiler, Beytel ailesinin diğer fertleri ise oradan ayrılmak zorunda kaldı.

1942’de Oslo’da iki farklı yerde yapılan ve 90 kardeşin sembollerden aldığı Anma Yemeğine 280 kişinin katılması onları çok mutlu etti!