Müjdecilerden biri 1923’te vaftiz edilen Olaf Skau’ydu. O, 1927’de cemaatte hizmet yöneticisi olarak tayin edildi. Her işin altından kalkan, sevgi dolu bir gözetmen olarak yıllarca hizmet etti. Oslo’daki duyuru işini organize etti; ayrıca başkent yakınlarındaki bölgelere, hafta sonları otobüs veya kamyonetle şahitlik turları düzenledi. Gece geç saatlere kadar oturup haritalar çizer ve vaizlik turları planlardı.

Oslo’daki müjdeciler, pek çok şehir ve kırsal bölgede iyi haberi duyurdular. Sahalarının sınırları kentin güneyindeki Halden ve Fredrikstad’dan kuzeyindeki Hamar’a ve kentin doğusundaki Kongsvinger’dan batısındaki Drammen ve Hønefoss’a kadar uzanıyordu. Müjdeciler sabah 9’da sahaya varır ve bütün gün evden eve şahitlik ederdi. Ziyaretleri sırasında genellikle umumi ibadetler de düzenlerlerdi. Bu faaliyet sayesinde yeni grup ve cemaatlerin temeli atıldı; o bölgelerde yaşayan az sayıda kardeş de yapılanları çok takdir etti. 1935’te yapılan dokuz günlük bir özel faaliyet sırasında Oslo’daki 76 müjdeci 13.313 kitapçık verdi, yani müjdeci başına ortalama 175’ten fazla kitapçık!

Olaf’ın eşi Esther artrit hastasıydı ve tekerlekli sandalyeye mahkûmdu. Yine de çok konuksever olduklarından evleri kardeşlerin uğrak yeriydi. Yemeği genelde Olaf yapardı, çoğunlukla da kanat pişirirdi ve kardeşler onun pişirdiği enfes kanatlara bayılırdı. Fakat pek çok yaşlı kardeşin Skau’larla ilgili bugün bile hatırladığı şey onların evinde yaptıkları ruhen yapıcı buluşmalar, Kutsal Kitapla ilgili ilginç sohbetler ve oynadıkları Kutsal Kitap oyunlarıdır. Ragnhild Simonsen “Skau’ların evinden her zaman büyük sevinçle ayrılırdık” diyor.

[Sayfa 109’daki resim]

Olaf Skau