Mary ikimize ait bir çocuğumuzun olmasını istedi. Ancak ne yazık ki düşük yaptı. Sonra Mary tekrar hamile kaldı. Bu sefer bizi büyük bir sürpriz bekliyordu. Ultrasonografide Mary’nin bir değil, dört bebeğe hamile olduğu ortaya çıktı. İnanamadım. 47 yaşındaydım ve yakında sekiz çocuk babası olacaktım! İkisi kız, ikisi oğlan olan dördüzlerin doğumu 14 Şubat 1982’de 32 haftalıkken sezaryenle gerçekleştirildi. Doğum sırasına göre Clint 1,6, Cindy 1,9, Jeremy 1,4, Danette de 1,7 kilogram doğdu. Birbirlerine hiç benzemiyorlardı.

Mary’nin doktoru doğumdan hemen sonra gelip yanıma oturdu.

“Çocuklara nasıl bakacağın konusunda endişeleniyor musun?” diye sordu.

“Daha önce başıma hiç böyle bir şey gelmedi” dedim.

Sonraki sözleri çok şaşırtıcıydı ve beni çok cesaretlendirdi.

Bana şöyle dedi: “Cemaatin seni asla yüzüstü bırakmaz. Bir hapşırman yeterli, sana binlerce mendil uzatılacaktır!”

Nispeten sağlıklı olan dört bebeğimizin sadece iki ay içinde hastaneden eve gelmesinde, bu başarılı doğum uzmanı ve ekibinin büyük payı vardı.

Dördüz Yetiştirmenin Zorluğu

İşleri sıraya koymak için Mary’le birlikte 24 saatlik bir program yaptık. Dört büyük kızımız, bebeklerin bakımında bize çok yardımcı oldu. Ayrıca doktorun sözleri de doğru çıktı; tek bir “hapşırıkta” cemaat hemen yardımımıza koştu. Ondan önce de, uzun süredir arkadaşım olan John MacArthur iş bilen Şahitlerle anlaşarak evimizi genişletmek için düzenleme yaptı. Ayrıca bebekler eve geldiğinde bir grup hemşire onların bakımına yardımcı oldu. Yapılan tüm bu iyilikler, gerçek Hıristiyanlara özgü sevgiyi kanıtlayan işlerdi (1. Yuhanna 3:18).

Dördüzler bir anlamda “cemaatin bebekleriydi.” Onlar bize yardımcı olan birçok sevgi dolu kardeşi hâlâ aileden sayıyorlar. Mary de mükemmel bir eş ve çocuklarıyla özveriyle ilgilenen bir anne olduğunu gösterdi. O, Tanrı’nın Sözü ve teşkilatından öğrendiklerini gerçekten uyguladı. Başka bir yerde daha iyi bir öğüt bulunamaz! (Mezmur 1:2, 3; Matta 24:45).

Dört bebekle zor olsa da ibadetler ve duyuru faaliyeti haftalık programımızın önemli bir kısmı olmaya devam etti. Mukaddes Kitap tetkiki başlattığımız iki çift bizim için büyük bir nimet oldu. Onlar tetkik için evimize gelerek bize büyük bir iyilik yaptılar. Bu bize büyük kolaylık sağlasa da, Mary bazen o kadar yorgun oluyordu ki tetkik sırasında kucağında bebeğiyle uyuyakaldığı zamanlar oluyordu. Bir süre sonra bu iki çift bizim ruhi kardeşlerimiz oldular.

Küçük Yaşta Alınan Ruhi Eğitim

Bebekler yürümeye başlamadan önce bile Mary, büyük kızlarımız ve ben onları tarla hizmetine çıkarırdık. Yürümeye başladıklarında da Mary ikisini, ben de diğer ikisini yanıma alırdım ve bize hiç yük olmazlardı. Hatta çoğu kez samimi ev sahipleriyle sohbete başlamamızı sağlarlardı. Bir defasında, belirli bir günde doğan aynı burca sahip kişilerin kişiliğinin belirli bir kalıba uyacağını iddia eden bir adamla karşılaştım. O anda ona karşı çıkmadım, biraz sonra onu tekrar ziyaret etmeyi teklif ettim. Kabul etti, ben de dördüzlerle beraber onu ziyaret ettim. Adamın şaşkın bakışları karşısında çocukları doğum sırasına göre dizdim. Sonra hem çocukların arasındaki fiziksel farklılıklar hem de kişiliklerindeki büyük farklar hakkında dostça sohbet ettik. Bu etkenler onun teorisini çürütüyordu. Bana “Anlaşılan sana bu teoriden bahsetmekle hata etmişim” dedi. “Bu konuda daha fazla araştırma yapmam gerekecek, değil mi?”

Yeni yürümeye başlayan dördüzlerimiz yaramazlık yaptıklarında hep birlikte terbiye edilirlerse içerliyorlardı, bu yüzden biz de onları tek tek terbiye etmeye başladık. Yine de hepsi için aynı kuralların geçerli olduğunu öğrendiler. Okulda vicdani meselelerle karşılaşınca Mukaddes Kitap ilkelerine sıkıca bağlı kalıyorlardı ve birbirlerine destek oluyorlardı. Cindy de onların sözcüsü oluyordu. Kısa süre sonra insanlar dördüzlerden oluşan bir takımın gücünün asla küçümsenmemesi gerektiğini anladılar.

Çocukların ergenlik döneminde Yehova’ya sadık kalmalarına yardımcı olmak konusunda genel olarak yaşanan zorlukları Mary’le ben de yaşadık. Sevgi dolu cemaatimizin desteği ve Yehova’nın teşkilatının görünür kısmından bol bol aldığımız ruhi gıda olmasaydı bunu yapmamız çok daha zor olurdu. Her zaman kolay olmasa da düzenli olarak aile tetkiki yapmaya ve aramızdaki iletişimi hep korumaya çalıştık. Çocuklarımızın sekizi de Yehova’ya hizmet etmeyi seçtiği için harcadığımız çabaya değdi.

[Sayfa 15’teki resim]

Dördüzlerin doğumundan sonra dört büyük kızımız ve cemaatimiz yardıma koştu