1-3. (a) Pavlus’un yeni yol arkadaşı kimdi? Nasıl biriydi? (b) Bu bölümde neler öğreneceğiz?

ENGEBELİ arazide bir kentten diğerine giderlerken, Elçi Pavlus, yanında yürüyen genç adama düşünceli gözlerle bakıyordu. Delikanlının adı Timoteos’tu. Genç ve enerjik Timoteos herhalde 20’li yaşlarındaydı. Bu yeni yolculukta attığı her adım onu evinden biraz daha uzaklaştırıyordu. O gün sona ererken Listra ve Konya bölgesi iyice geride kalmıştı. Acaba onları neler bekliyordu? Pavlus az çok neler olabileceğini biliyordu, çünkü bu onun ikinci vaizlik gezisiydi. Birçok tehlike ve sorunla karşılaşacaklarının farkındaydı. Peki yanındaki genç bunların üstesinden gelebilecek miydi?

² Pavlus Timoteos’a belki de onun kendine güvendiğinden daha fazla güveniyordu. Yaşadığı son olaylar Pavlus’u uygun bir yol arkadaşına ihtiyacı olduğuna iyice ikna etmişti. O, kendilerini bekleyen işin farkındaydı. Gezici vaizler olarak cemaatleri ziyaret edip yüreklendirmek için öncelikle kendilerinin kesin bir kararlılıkla ve fikir birliğiyle hareket etmesi gerekiyordu. Peki neden böyle düşünmüş olabilir? Bunun bir nedeni, daha önce Barnabas’la birbirlerinden ayrılmalarına yol açan anlaşmazlık olabilir.

³ Bu bölümde anlaşmazlıkların üstesinden en iyi şekilde nasıl gelineceği hakkında bilgi alacağız. Aynı zamanda Pavlus’un yol arkadaşı olarak neden Timoteos’u seçtiğini göreceğiz ve günümüzde çevre gözetmenleri olarak hizmet edenlerin oynadığı önemli rol hakkında anlayış kazanacağız.

‘Tekrar Gidelim ve Kardeşleri Ziyaret Edelim’ (Elçiler 15:36)

4. Pavlus ikinci vaizlik gezisinde ne yapmayı amaçlıyordu?

⁴ Önceki bölümde Pavlus, Barnabas, Yahuda ve Silas’tan oluşan dört kişinin, yönetim kurulunun sünnet meselesi hakkındaki kararını ileterek Antakya cemaatini nasıl güçlendirdiğini gördük. Pavlus bundan sonra ne yaptı? Barnabas’a yeni bir seyahat planından söz ederek şunları dedi: “Haydi, Yehova’nın sözünü duyurduğumuz her şehre tekrar gidelim ve kardeşleri ziyaret edip durumlarını görelim” (Elçi. 15:36). O bunları söylerken yeni Hıristiyan olmuş bu kişileri sadece dostça ziyaret etmekten bahsetmiyordu. Elçilerin İşleri kitabı Pavlus’un ikinci vaizlik gezisinde tam olarak neler başarmak istediğini ortaya koyar. İlk olarak o, yönetim kurulunun aldığı kararları iletmeye devam edecekti (Elçi. 16:4). İkincisi gezici gözetmen olarak cemaatlerin ruhen gelişmesine ve kardeşlerin imanının güçlenmesine yardım etmeye kararlıydı (Rom. 1:11, 12). Yehova’nın Şahitlerinin günümüzdeki teşkilatı bu elçileri nasıl örnek alır?

5. Günümüzdeki Yönetim Kurulu cemaatlere nasıl yol gösterir ve onları teşvik eder?

⁵ Bugün Mesih, cemaatine rehberlik etmek için Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulunu kullanıyor. Bu meshedilmiş sadık erkekler, mektuplar, basılı ve dijital yayınlar, ibadetler ve diğer iletişim yolları aracılığıyla dünyadaki tüm cemaatlere yol gösterir ve onları teşvik eder. Ayrıca Yönetim Kurulu her cemaatle arasındaki yakın bağı sürdürmeye çalışır. Bu amaçla gezici gözetmenleri kullanır. Yönetim Kurulu dünyanın her yanında yeterli durumdaki binlerce ihtiyarı çevre gözetmeni olarak hizmet etmeleri için bizzat tayin eder.

6, 7. Çevre gözetmenlerinin bazı sorumlulukları nelerdir?

⁶ Günümüzdeki gezici gözetmenler ziyaret ettikleri cemaatteki herkese kişisel ilgi göstermeye ve onları ruhen teşvik etmeye uğraşırlar. Bunu nasıl yaparlar? Pavlus’u ve birinci yüzyıldaki diğer İsa’nın takipçilerini örnek alarak. O hizmet arkadaşı olan gözetmeni, Timoteos’u şöyle teşvik etmişti: “Tanrı’nın sözünü duyur, elverişli dönemde olsun, sıkıntılı dönemde olsun, acil bir iş olduğunun bilinciyle bunu yap. Bütün tahammülünü ve öğretme sanatını ortaya koyarak yanlışları düzelt, ciddi şekilde uyar ve teşvik et. . . . . İncil vaizliği işini yap” (2. Tim. 4:2, 5).

⁷ Bu sözlerle uyumlu olarak çevre gözetmeni, eğer evliyse eşiyle birlikte, ziyaret ettiği cemaatin müjdecileriyle tarla hizmetinin çeşitli yönlerine katılır. Bu gezici gözetmenler hizmette gayretlidirler ve yetenekli öğretmenlerdir; bu nitelikleri cemaati olumlu yönde etkiler (Rom. 12:11; 2. Tim. 2:15). Bu hizmette olanlar özverili sevgileriyle tanınırlar. Onlar olumsuz hava koşullarında, hatta tehlikeli bölgelerde seyahat ederek başkalarına istekle hizmet ederler (Filip. 2:3, 4). Çevre gözetmenleri Kutsal Kitaba dayalı konuşmalarla her cemaati teşvik eder, onlara öğretim ve öğüt verirler. Cemaatteki herkes onların davranışlarını izlemekten ve imanlarını örnek almaktan yarar görür (İbr. 13:7).

“Şiddetli Bir Tartışma” (Elçiler 15:37-41)

8. Barnabas Pavlus’un davetine nasıl karşılık verdi?

⁸ Barnabas Pavlus’un kardeşleri ‘ziyaret etme’ önerisini kabul etti (Elçi. 15:36). Onlar seyahat işinde birlikte iyi bir hizmet yerine getirmişlerdi; ayrıca ziyaret edecekleri bölgeleri de insanları da yakından tanıyorlardı (Elçi. 13:2–14:28). Dolayısıyla bu görevi birlikte yerine getirme fikri mantıklı ve pratik görünmüş olabilir. Fakat bir sorun çıktı. Elçiler 15:37 şöyle der: “Barnabas, Markos denilen Yuhanna’yı da yanlarına alma kararındaydı.” Barnabas sadece bir öneride bulunmuyordu. Bu vaizlik gezisine kuzeni Markos’un da katılması “kararındaydı.”

9. Pavlus Barnabas’la neden anlaşmazlığa düştü?

⁹ Pavlus onunla hemfikir değildi. Kayıt şöyle diyor: “Pavlus [Markos’u] yanlarına almanın uygun olmadığını düşünüyordu, çünkü Markos Pamfilya’da yanlarından ayrılmış, kendileriyle birlikte hizmete devam etmemişti” (Elçi. 15:38). Markos ilk vaizlik turunda Pavlus ile Barnabas’a eşlik etmiş fakat yolculuğun sonuna kadar onlarla kalmamıştı (Elçi. 12:25; 13:13). Yolculuğun başında, henüz Pamfilya’dalarken görevini bırakıp memleketi Yeruşalim’e gitmişti. Kutsal Kitap onun neden ayrıldığını söylemez, fakat Elçi Pavlus’un bu davranışı sorumsuzluk olarak gördüğü anlaşılıyor. Pavlus Markos’un güvenilirliği konusunda kuşkuya kapılmış olabilirdi.

10. Pavlus ile Barnabas arasındaki anlaşmazlık neye yol açtı? Sonuçta ne oldu?

¹⁰ Yine de Barnabas Markos’u yanına almakta son derece kararlıydı. Pavlus da bunu yapmamaya aynı derecede kararlıydı. Elçilerin İşleri 15:39, “Bunun üzerine aralarında şiddetli bir tartışma çıktı ve birbirlerinden ayrıldılar” der. Barnabas Markos’u da alarak gemiyle memleketi Kıbrıs’a gitti. Pavlus da kendi planını uygulamaya devam etti. Kayıt şöyle devam eder: “Pavlus ise Silas’ı seçti ve kardeşler tarafından Yehova’nın lütfuna emanet edildikten sonra yola çıktı” (Elçi.15:40). Onlar birlikte ‘Suriye ve Kilikya’yı dolaşarak cemaatleri yüreklendirdiler’ (Elçi. 15:41).

11. Bizi inciten biriyle aramızdaki anlaşmazlığın sürmesini engellemek için hangi nitelikler şarttır?

¹¹ Bu kayıt bize kendi kusurlu yapımızı hatırlatabilir. Pavlus ile Barnabas yönetim kurulunun özel temsilcileri olarak tayin edilmişlerdi. Büyük ihtimalle Pavlus da daha sonra o kurulun bir üyesi oldu. Fakat bu olayda Pavlus ve Barnabas insana özgü kusurlu eğilimlere yenik düştüler. Peki aralarındaki bu anlaşmazlığın sürmesine izin verdiler mi? Onlar kusurlu olsalar da alçakgönüllü ve Mesih’in düşünüşüne sahip kişilerdi. Şüphesiz zaman içinde birbirlerini bağışlayıp kardeşçe davrandılar (Efes. 4:1-3). Sonradan Pavlus ve Markos başka teokratik görevlerde birlikte hizmet ettilera (Kol. 4:10, 11a).

12. Pavlus ile Barnabas’ı örnek alan gözetmenler hangi nitelikleri göstermelidir?

¹² Böyle şiddetli şekilde tartışmak ne Barnabas’ın ne de Pavlus’un özelliğiydi. Barnabas sevgi dolu ve cömert biri olarak tanınırdı; öyle ki elçiler ona gerçek ismi olan Yusuf yerine, kendi taktıkları “Teselli Oğlu” anlamına gelen Barnabas ismiyle hitap ediyorlardı (Elçi. 4:36). Pavlus da şefkatiyle ve nazik davranışlarıyla tanınırdı (1. Sel. 2:7, 8). Günümüzde çevre gözetmenleri de dahil tüm gözetmenler Pavlus ile Barnabas’ı örnek alarak her zaman alçakgönüllülük göstermeye ve hem ihtiyarlara hem de tüm cemaate şefkatle davranmaya çalışmalıdır (1. Pet. 5:2, 3).

“Onun Hakkında Çok Olumlu Konuşuyorlardı” (Elçiler 16:1-3)

13, 14. (a) Timoteos kimdi? Pavlus onunla nasıl tanışmış olabilir? (b) Timoteos neden Pavlus’un özel olarak dikkatini çekti? (c) Timoteos hangi görevi aldı?

¹³ Pavlus ikinci vaizlik gezisinde, birkaç cemaatin bulunduğu bir Roma eyaleti olan Galatya’ya gitti. Sonunda “Derbe’ye ve sonra Listra’ya” vardı. Kayıt şöyle der: “Burada annesi imanlı bir Yahudi, babası ise Yunanlı olan Timoteos adında bir öğrenci vardı” (Elçi. 16:1).b

¹⁴ Anlaşılan Pavlus Timoteos’un ailesiyle MS yaklaşık 47’de, o bölgeye yaptığı ilk ziyarette tanışmıştı. İki ya da üç yıl sonraki bu ikinci ziyareti sırasında genç Timoteos onun özel olarak dikkatini çekti. Çünkü “kardeşler onun hakkında çok olumlu konuşuyorlardı.” O sadece yaşadığı yerdeki kardeşler tarafından sevilmiyordu; iyi namı cemaatinin sınırlarını aşmıştı. Kutsal Yazılara göre, Listra’da ve oradan neredeyse 30 kilometre uzaktaki Konya’da bulunan kardeşler onun hakkında iyi şeyler söylüyordu (Elçi. 16:2). Kutsal ruhla yönlendirilen ihtiyarlar genç Timoteos’a gezici vaiz olarak Pavlus ve Silas’a yardım etmek gibi ağır bir sorumluluk verdiler (Elçi. 16:3).

15, 16. Timoteos nasıl iyi bir nama sahip oldu?

¹⁵ Bu genç yaşında Timoteos nasıl böyle iyi bir nama sahip oldu? Buna zekâsı, fiziksel görünümü ya da doğal yetenekleri mi yol açtı? İnsanlar genelde böyle özelliklerden etkilenirler. Bir keresinde peygamber Samuel bile dış görünüşten aşırı derecede etkilenmişti. Fakat Yehova ona şunu hatırlatmıştı: “Tanrı insanın gördüğü gibi görmez; çünkü insan görünüşe bakar oysa Yehova yüreğe bakar” (1. Sam. 16:7). Timoteos’un iman kardeşleri arasında iyi bir nama sahip olmasını sağlayan şey herhangi bir doğal yeteneği değil, kişilik özellikleriydi.

¹⁶ Yıllar sonra Elçi Pavlus Timoteos’un bazı ruhi niteliklerinden söz etti. O Timoteos’un güzel mizacını, özverili sevgisini ve teokratik görevleri yerine getirirken gösterdiği gayreti anlattı (Filip. 2:20-22). Timoteos aynı zamanda “ikiyüzlülükten uzak” imanıyla da tanınıyordu (2. Tim. 1:5).

17. Bugün gençler Timoteos’u nasıl örnek alabilir?

¹⁷ Bugün birçok genç Tanrı’nın onayladığı nitelikleri geliştirerek Timoteos’u örnek alır. Böylece henüz çok gençken bile Yehova ve O’nun toplumu önünde iyi bir isme sahip olurlar (Özd. 22:1; 1. Tim. 4:15). İkili bir yaşam sürmeyi reddederek ikiyüzlülükten uzak bir iman gösterirler (Mezm. 26:4). Bunun sonucunda gençler Timoteos gibi cemaatte önemli bir rol oynayabilir. İyi haberin müjdecisi olmaya yeterlik kazandıklarında ve zamanı geldiğinde kendilerini Yehova’ya adayıp vaftiz edildiklerinde, çevrelerinde Yehova’yı seven herkesi gerçekten teşvik ederler.

“Cemaatlerin İmanı Güçleniyor” (Elçiler 16:4, 5)

18. (a) Pavlus ile Timoteos gezici vaizler olarak hangi ayrıcalıklara sahip oldu? (b) Cemaatler Pavlus ile Timoteos’un hizmetinden nasıl yararlandı?

¹⁸ Pavlus ile Timoteos yıllarca birlikte çalıştı. Gezici vaizler olarak yönetim kurulu adına çeşitli görevler yerine getirdiler. Kutsal Kitap şöyle der: “Şehir şehir dolaşırlarken, Yeruşalim’deki elçiler ve ihtiyarlar tarafından alınan kararları kardeşlere bildiriyor ve bunlara uymalarını söylüyorlardı” (Elçi. 16:4). Belli ki cemaatler Yeruşalim’deki elçilerin ve ihtiyarların rehberliğine uydular. Bu itaatlerinin sonucunda “cemaatlerin imanı güçleniyor ve kardeşlerin sayısı günden güne artıyordu” (Elçi. 16:5).

19, 20. İsa’nın takipçileri kendilerine “önderlik edenlere” neden itaat etmelidir?

¹⁹ Benzer şekilde bugün de Yehova’nın Şahitleri kendilerine ‘önderlik edenlerin’ verdiği talimatlara istekle itaat etmelerinin sonucunda nimetler elde ederler (İbr. 13:17). Dünyanın sahnesi sürekli değiştiğinden İsa’nın takipçilerinin “sadık ve sağgörülü hizmetkâr” tarafından sağlanan ruhi gıda ve rehberliğe ayak uydurması yaşamsaldır (Mat. 24:45; 1. Kor. 7:29-31). Böyle yapmak ruhen bir felakete uğramamızı önleyebilir ve dünyanın içinde lekesiz kalmamıza yardım edebilir (Yak. 1:27).

²⁰ Yönetim Kurulunun üyeleri de dahil günümüzdeki gözetmenlerin tıpkı Pavlus, Barnabas, Markos ve birinci yüzyıldaki diğer meshedilmiş ihtiyarlar gibi kusurlu olduğu doğrudur (Rom. 5:12; Yak. 3:2). Fakat Yönetim Kurulu, Tanrı’nın Sözüne sıkıca bağlı kaldığından ve elçilerin örneğini dikkatle izlediğinden güvenilir olduğunu kanıtlıyor (2. Tim. 1:13, 14). Bunun sonucunda cemaatler kuvvetleniyor ve imanları güçleniyor.

1-3. (a) Pavlus ve arkadaşları kutsal ruhun rehberliğine nasıl tanık oldular? (b) Hangi olayları gözden geçireceğiz?

BİR grup kadın Makedonya’daki Filipi şehrinden çıktı. Kısa sürede, dar bir yatakta akan Angitis Irmağına vardılar. Her zaman yaptıkları gibi, ırmak kenarında oturup İsrail’in Tanrısına dua ettiler. Yehova onları görüyordu (2. Tar. 16:9; Mezm. 65:2).

² Bu arada bir grup erkek Filipi’nin doğusunda, 800 kilometreden daha uzakta Galatya eyaletinin güneyindeki Listra şehrinden ayrılmıştı. Günler sonra batıya, Asya eyaletinin en kalabalık bölgesine giden taş döşeli bir Roma anayoluna ulaştılar. Bu adamlar, yani Pavlus, Silas ve Timoteos, Mesih hakkında bilgi alması gereken daha binlerce kişinin bulunduğu Efesos ve başka şehirlere gitmek için, o yolu izleyerek daha güneye inmek istiyordu. Ancak onlar daha yolculuğa başlayamadan kutsal ruh kayıtta belirtilmeyen bir şekilde onları durdurdu. Asya eyaletinde iyi haberi duyurmalarına izin verilmedi. Çünkü İsa, Tanrı’nın kutsal ruhu aracılığıyla Pavlus ve yanındakilere yol gösterip onların Anadolu’yu boydan boya katetmelerini, Ege Denizini geçmelerini ve ilerleyip o küçük Angitis Irmağının kenarına gelmelerini istiyordu.

³ Pavlus ve arkadaşlarının Makedonya’ya yaptıkları bu alışılmadık yolculukta İsa’nın onlara rehberlik etme şekli bugün bizler için değerli dersler içerir. O nedenle, Pavlus’un MS yaklaşık 49’da başlayan ikinci vaizlik turunda meydana gelen olaylardan bazılarını gözden geçirelim.

‘Tanrı Bizi Çağırttı’ (Elçiler 16:6-15)

4, 5. (a) Pavlus ve arkadaşları Bitinya’ya yaklaştıklarında ne oldu? (b) Öğrenciler neye karar verdi? Bunun nasıl bir sonucu oldu?

⁴ Asya’da iyi haberi duyurmalarına izin verilmeyince, Pavlus ve arkadaşları bu iş için kuzeye, Bitinya eyaletindeki şehirlere yöneldiler. Belki de oraya ulaşmak için pek kalabalık olmayan Frigya ve Galatya bölgelerinin arasındaki patika yollarda günlerce yürüdüler. Fakat Bitinya’ya yaklaştıklarında İsa yine kutsal ruhu kullanarak onları engelledi (Elçi. 16:6, 7). Bu durumda grubun kafası karışmış olmalı. Onlar neyi, nasıl duyuracaklarını biliyorlardı, ama bu işi nerede yapacaklarını bilmiyorlardı. Deyim yerindeyse Asya eyaletinin kapısına kadar gelmişlerdi, fakat içeri girmelerine izin verilmemişti. Sonra Bitinya’ya gelmiş, ama gene engellenmişlerdi. Tüm bunlara rağmen Pavlus açılacak bir kapı bulana dek uğraşmaya kararlıydı. O zaman mantıksız görülebilecek bir karar verdiler. Batıya doğru yol alarak yaklaşık 550 kilometre yürüdüler ve şehirleri ardı ardına geçerek Troas limanına geldiler; oradan Makedonya’ya gemiyle gidebilirlerdi (Elçi. 16:8). Pavlus sanki üçüncü bir kapıya gelmiş oldu. Ve bu kez kapı ardına kadar açıldı.

⁵ Pavlus ve yanındakilere Troas’ta katılan İncil yazarı Luka olanları şöyle anlatır: “Geceleyin Pavlus’un önünde bir görüntü belirdi: Ayakta duran Makedonyalı bir adam kendisine, ‘Makedonya’ya geçip bize yardım et’ diye yalvarıyordu. Pavlus bunu gördükten sonra, Makedonya’dakilere iyi haberi bildirmek için Tanrı’nın bizi çağırttığı sonucuna vararak hemen oraya gitmenin yollarını aradık”a (Elçi. 16:9, 10). Sonunda Pavlus iyi haberi nerede duyuracağını öğrenmişti. O, yarı yolda pes etmeyip yolculuğa devam ettiğine çok sevinmiş olmalı. Bu dört adam hemen Makedonya’ya gitmek üzere gemiye bindiler.

6, 7. (a) Pavlus’un seyahati sırasında olanlardan hangi dersi alabiliriz? (b) Pavlus’un yaşadıkları bize hangi güvenceyi veriyor?

⁶ Bu kayıttan hangi dersi alabiliriz? Şuna dikkat edin: Pavlus ancak Asya’ya doğru yola çıktıktan sonra İsa Tanrı’nın ruhu aracılığıyla müdahale etti; Pavlus ancak Bitinya’ya yaklaştıktan sonra İsa onu engelledi ve Pavlus ancak Troas’a ulaştıktan sonra İsa onu Makedonya’ya yönlendirdi. Cemaatin başı olan İsa günümüzde bize de aynı şekilde rehberlik eder (Kol. 1:18). Örneğin, öncü olarak hizmet etmeyi ya da Krallık müjdecilerine ihtiyacın daha fazla olduğu bir sahaya taşınmayı bir süredir düşünüyor olabiliriz. Bununla birlikte, biz ancak hedefimize erişmek üzere kesin adımlar attıktan sonra İsa Tanrı’nın ruhu aracılığıyla bize rehberlik sağlayabilir. Neden? Şu örneği düşünün: Bir sürücü ancak arabası hareket ediyorsa onu sağa veya sola yönlendirebilir. Benzer şekilde İsa da hizmetimizi artırmamız için bize yol gösterir; fakat ancak faal isek, yani bu konuda gerçek bir çaba harcıyorsak bunu yapar.

⁷ Peki ya çabalarımız hemen olumlu sonuç vermezse? Tanrı’nın ruhunun bize rehberlik etmediğini düşünüp pes mi etmeliyiz? Hayır. Unutmayın ki Pavlus da hayal kırıklıkları yaşadı. Yine de, açılacak bir kapı bulana kadar araştırmaya devam etti. “Büyük bir faaliyet kapısı” bulmak için sebat gösterdiğimizde benzer şekilde ödüllendirileceğimizden emin olabiliriz (1. Kor. 16:9).

8. (a) Filipi şehrini anlatın. (b) Pavlus’un ‘bir dua yerinde’ iyi haberi duyurması hangi sevinçli olayla sonuçlandı?

⁸ Pavlus ve yanındakiler Makedonya eyaletine vardıktan sonra Filipi’ye gittiler; bu şehrin sakinleri Roma vatandaşı olmakla övünürdü. Orada yaşayan emekli Romalı askerler için Filipi kolonisi küçük bir İtalya, sanki minyatür bir Roma’ydı. Görevli vaizler şehir kapısının dışında, bir derenin kenarında, “dua yeri” olduğunu düşündükleri bir yer buldular.b Sebt günü bu yere gittiler ve Tanrı’ya tapınmak için orada toplanmış birkaç kadın gördüler. Öğrenciler oturup onlarla konuştu. Lidya isimli bir kadın onları dinliyordu ve “Yehova onun yüreğini açmıştı.” Lidya vaizlerden öğrendiklerinden öyle etkilendi ki, ev halkıyla birlikte vaftiz edildi. Sonra Pavlus ile yol arkadaşlarını evinde kalmaları için zorladıc (Elçi. 16:13-15).

9. Günümüzde birçokları Pavlus’u nasıl örnek aldı? Sonuçta hangi nimetleri tattılar?

⁹ Lidya’nın vaftizinin yol açtığı sevinci bir düşünün. Pavlus ‘Makedonya’ya geçme’ davetini kabul ettiğine ne kadar sevinmiş olmalı. Yehova’nın onu ve arkadaşlarını Tanrı’dan korkan kadınların dualarını cevaplamak üzere kullanması herhalde onu çok mutlu etmişti. Günümüzde genç ya da yaşlı, evli ya da bekâr birçok birader ve hemşire de Krallık müjdecilerine ihtiyacın daha çok olduğu sahalara taşınıyor. Onların sıkıntılarla karşılaştığı doğrudur. Fakat bunlar, Lidya gibi Kutsal Kitap hakikatlerini benimseyen kişiler bulduklarında duydukları doyumla karşılaştırıldığında önemsiz kalır. İhtiyacın daha büyük olduğu bir sahaya gidebilmek için yaşamınızda ayarlamalar yapabilir misiniz? Nimetler sizi bekliyor. Bir Orta Amerika ülkesine taşınan, Aaron isminde 20’li yaşlarındaki bir biraderin örneğine bakalım. O, birçoklarının hislerine tercüman olup şunları söylüyor: “Yurt dışında hizmet etmek ruhen gelişmeme ve Yehova’ya daha da yaklaşmama yardım etti. Tarla hizmeti ise harika! Sekiz tetkikim var.”

“Kalabalık . . . . Onların Üzerine Yürüdü” (Elçiler 16:16-24)

10. Cinler, Pavlus ile arkadaşları için olayların bir anda tersine dönmesinde nasıl rol oynadı?

¹⁰ Şeytan, cinleriyle birlikte saltanat sürdüğü dünyanın bu bölgesinde iyi haberin kök salmasına mutlaka çok öfkeleniyordu. Dolayısıyla, Pavlus ile arkadaşları için olayların bir anda tersine dönmesinde cinlerin rol oynamasına şaşmamalı. Bir keresinde o dua yerine giderlerken, kehanetlerde bulunarak efendilerine para kazandıran, cinlerin tutsağı olmuş bir hizmetçi kız şöyle bağırarak peşlerine takıldı: “Bu adamlar Yüceler Yücesi Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş yolunu ilan ediyorlar.” Cin, kızın kehanetleriyle Pavlus’un öğretilerinin aynı kaynaktan geldiği izlenimini yaratmak için ona bu sözleri söyletmiş olabilir. Böylece izleyenlerin dikkatini Mesih’in gerçek takipçilerinden başka yöne çekebilirdi. Fakat Pavlus cini çıkararak kızı susturdu (Elçi. 16:16-18).

11. Cin kızdan çıkarılınca Pavlus ile Silas’ın başına ne geldi?

¹¹ Hizmetçi kızın efendileri kolay kazanç kaynaklarının yok olduğunu öğrendiklerinde çok öfkelendiler. Pavlus ile Silas’ı yöneticilerin, yani Roma’yı temsil eden görevlilerin davalara baktığı çarşı meydanına sürüklediler. Adamlar hâkimlerin önyargılarına ve vatanseverlik duygularına hitap ederek bir anlamda şöyle dediler: ‘Bu Yahudiler biz Romalıların kabul edemeyeceği âdetler öğreterek düzeni bozuyorlar.’ Bu sözler hemen sonuç verdi. “Bunun üzerine [çarşı meydanındaki] kalabalık hep birden onların [Pavlus ve Silas’ın] üzerine yürüdü” ve yöneticiler “değnekle dövülmelerini emrettiler.” Ardından Pavlus ile Silas’ı hapishaneye götürdüler. Gardiyan yara bere içindeki bu vaizleri zindanın iç kısmına attı ve ayaklarını tomruğa vurdu (Elçi. 16:19-24). Gardiyan zindanın kapısını kapadığında içerisi öyle karanlıktı ki, Pavlus ile Silas herhalde birbirlerini pek göremiyorlardı. Fakat Yehova onları görüyordu (Mezm. 139:12).

12. (a) Mesih’in öğrencilerinin zulüm konusunda bakış açısı neydi? Neden? (b) Şeytan ve onun aleti olan kişiler muhalefetin hangi türlerini kullanmaya devam ediyor?

¹² Yıllar önce İsa, takipçilerine “size de zulmedecekler” demişti (Yuhn. 15:20). O nedenle, Pavlus ve yanındakiler Makedonya’ya gittiklerinde muhalefet görmeye hazırlıklıydılar. Zulüm patlak verdiğinde bunu Yehova’nın hoşnutsuzluğunun bir işareti değil, Şeytan’ın öfkesinin bir ifadesi olarak gördüler. Bugün de Şeytan’ın aleti olan kişiler Filipi’dekine benzer yöntemler kullanıyor. Hilekâr muhalifler muhalefeti körükleyerek okulda ve işyerinde bizi yanlış tanıtıyorlar. Bazı ülkelerde dinsel muhalifler bizi mahkemelerde suçlayarak bir anlamda şöyle diyor: ‘Bu Şahitler bizim gibi dinine ve geleneklerine bağlı kişilerin kabul edemeyeceği âdetler öğreterek düzeni bozuyorlar.’ Bazı yerlerde ise iman kardeşlerimiz dövülüyor ve hapse atılıyor. Fakat Yehova onları görüyor (1. Pet. 3:12).

“Vakit Geçirmeksizin Vaftiz Edildiler” (Elçiler 16:25-34)

13. Neden gardiyan “Kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sordu?

¹³ Pavlus ile Silas’ın o gün yaşadıkları arbededen sonra kendilerine gelebilmek için zamana ihtiyaçları olmalıydı. Bununla birlikte gece yarısı olduğunda ‘dua edip ilahilerle Tanrı’yı yüceltecek’ kadar toparlanmışlardı. Sonra birden bir depremle hapishane sarsıldı. Uykusundan uyanan gardiyan kapıların açık olduğunu gördü ve mahkûmların kaçmış olmasından korktu. Onların kaçmasına izin verdiği için cezalandırılacağını bildiğinden “kılıcını çekip kendini öldürmek istedi.” Fakat Pavlus, “Kendine kıyma, hepimiz buradayız!” diye bağırdı. Perişan durumdaki gardiyan “Efendiler, kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sordu. Onu Pavlus ile Silas değil, sadece İsa kurtarabilirdi. Bu nedenle, “Efendimiz İsa’ya iman et, sen de ev halkın da kurtulursunuz” dediler (Elçi. 16:25-31).

14. (a) Pavlus ile Silas gardiyana nasıl yardım etti? (b) Pavlus ile Silas zulme sevinçle dayandıkları için nasıl bir ödüle sahip oldular?

¹⁴ Gardiyanın sorusu samimi miydi? Pavlus adamın içtenliğinden şüphelenmedi. Gardiyan başka milletten biriydi ve Kutsal Yazıları bilmiyordu. İsa’nın takipçisi olabilmesi için önce Kutsal Yazılardaki temel hakikatleri öğrenmeli ve kabul etmeliydi. Dolayısıyla Pavlus ile Silas “Yehova’nın sözünü ona” bildirmek üzere zaman ayırdılar. Kutsal Yazıları öğretmeye öyle dalmışlardı ki, aldıkları darbelerin acısını unutmuş olabilirler. Fakat gardiyan sırtlarındaki derin kesikleri fark etti ve yaralarını temizledi. Sonra o ve ev halkı “vakit geçirmeksizin vaftiz edildiler.” Pavlus ve Silas zulme sevinçle dayandıkları için gerçekten büyük bir ödüle sahip olmuşlardı (Elçi. 16:32-34).

15. (a) Günümüzde birçok Şahit Pavlus ile Silas’ı nasıl örnek aldı? (b) Sahamızda yaşayanların evlerini neden tekrar ziyaret etmeye devam etmeliyiz?

¹⁵ Pavlus ile Silas gibi, günümüzde de birçok Şahit inançları yüzünden hapisteyken iyi haberi duyurdu ve güzel sonuçlar elde etti. Örneğin bir dönem, faaliyetimizin yasak olduğu bir ülkede Şahitlerin yüzde 40’ı Yehova’yla ilgili hakikati hapiste duydu (İşa. 54:17). Gardiyanın ancak deprem olduktan sonra yardım istediğine de dikkat edin. Benzer şekilde günümüzde de önceden Krallık mesajına hiç olumlu karşılık vermeyen bazı kişiler ancak özel yaşamları acı bir olayla sarsıldıktan sonra iyi haberi kabul edebilir. Sahamızda oturanları tekrar tekrar ziyaret ederek onlara yardım etmeye hazır olduğumuzu gösterebiliriz.

“Bizleri . . . . Şimdi Dışarıya Gizlice mi Atıyorlar?” (Elçiler 16:35-40)

16. Pavlus ile Silas’ın dövülmelerinden sonraki gün durum nasıl tersine döndü?

¹⁶ Dövülmelerinden sonraki sabah yöneticiler Pavlus ile Silas’ın serbest bırakılmasını emretti. Fakat Pavlus şu karşılığı verdi: “Roma vatandaşı olan bizleri halkın önünde yargılamadan dövüp hapse attılar; şimdi dışarıya gizlice mi atıyorlar? Böyle şey olmaz! Kendileri gelip bizi çıkarsın.” Bu iki adamın Roma vatandaşı olduğunu öğrendiklerinde yöneticiler “korktular”, çünkü onların haklarını çiğnemişlerdi.d Durum tersine dönmüştü. Öğrenciler halkın önünde dövülmüştü, şimdi de yöneticiler halkın önünde onlardan özür dilemeliydi. Pavlus ile Silas’a Filipi’den ayrılmaları için yalvardılar. İki vaiz bunu kabul etti, fakat önce zaman ayırıp sayıları giderek artan yeni öğrencileri teşvik ettiler. Ancak ondan sonra şehirden ayrıldılar.

17. Yeni öğrenciler Pavlus ile Silas’ın gösterdiği tahammülden hangi önemli dersi aldılar?

¹⁷ Pavlus ve Silas’ın Roma vatandaşları olarak haklarına daha önce saygı gösterilseydi, dayak yemeyebilirlerdi (Elçi. 22:25, 26). Fakat böyle olsaydı, Filipi’deki öğrenciler onların Mesih uğruna acı çekmekten kurtulmak için konumlarını kullandıkları kanısına varabilirdi. Bu, Roma vatandaşı olmayan öğrencilerin imanını nasıl etkilerdi? Roma kanunları onların dayak yemesini engellemeyecekti. Aslında Pavlus ve arkadaşı kendilerine verilen cezaya katlanmakla, yeni iman eden kişilere Mesih’in takipçilerinin zulüm karşısında kararlılıklarını koruyabildiğini göstermiş oldu. Ayrıca Pavlus ve Silas vatandaşlıklarının tanınmasını talep ettikleri için, yöneticiler kanunsuz şekilde davrandıklarını herkesin önünde beyan etmek zorunda kaldılar. Bu da yöneticilerin İsa’nın takipçilerine kötü davranmasını engellemiş ve gelecekteki benzer saldırılara karşı bir ölçüde yasal bir koruma sağlamış olabilir.

18. (a) Bugün gözetmenler Pavlus’u nasıl örnek alıyorlar? (b) Günümüzde ‘iyi haberin savunulmasını ve hukuken tanınmasını’ nasıl sağlarız?

¹⁸ Günümüzde de gözetmenler örnekleriyle rehberlik sağlıyorlar. Onlar iman kardeşlerinin ne yapmasını bekliyorlarsa, kendileri de aynısını yapmaya hazırdırlar. Pavlus gibi biz de korunma elde etmek için yasal haklarımızı nasıl ve ne zaman kullanacağımızı dikkatle gözden geçiririz. İnancımıza özgü faaliyetleri yerine getirmek üzere yasal koruma elde etmek için gerektiğinde yerel, ulusal, hatta uluslararası mahkemelere başvururuz. Pavlus’un Filipi’de hapiste olduğu dönemden yaklaşık on yıl sonra oradaki cemaate yazdığı gibi, amacımız sosyal reform yapmak değil, ‘iyi haberin savunulması ve hukuken tanınmasıdır’ (Filip. 1:7). Ancak bu davalar nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın, Pavlus ve arkadaşları gibi biz de, Tanrı’nın ruhunun gitmemizi istediği her yerde ‘iyi haberi bildirmeye’ devam etmeye kararlıyız. (Elçi. 16:10).

1-3. (a) Pavlus ve arkadaşları kutsal ruhun rehberliğine nasıl tanık oldular? (b) Hangi olayları gözden geçireceğiz?

BİR grup kadın Makedonya’daki Filipi şehrinden çıktı. Kısa sürede, dar bir yatakta akan Angitis Irmağına vardılar. Her zaman yaptıkları gibi, ırmak kenarında oturup İsrail’in Tanrısına dua ettiler. Yehova onları görüyordu (2. Tar. 16:9; Mezm. 65:2).

² Bu arada bir grup erkek Filipi’nin doğusunda, 800 kilometreden daha uzakta Galatya eyaletinin güneyindeki Listra şehrinden ayrılmıştı. Günler sonra batıya, Asya eyaletinin en kalabalık bölgesine giden taş döşeli bir Roma anayoluna ulaştılar. Bu adamlar, yani Pavlus, Silas ve Timoteos, Mesih hakkında bilgi alması gereken daha binlerce kişinin bulunduğu Efesos ve başka şehirlere gitmek için, o yolu izleyerek daha güneye inmek istiyordu. Ancak onlar daha yolculuğa başlayamadan kutsal ruh kayıtta belirtilmeyen bir şekilde onları durdurdu. Asya eyaletinde iyi haberi duyurmalarına izin verilmedi. Çünkü İsa, Tanrı’nın kutsal ruhu aracılığıyla Pavlus ve yanındakilere yol gösterip onların Anadolu’yu boydan boya katetmelerini, Ege Denizini geçmelerini ve ilerleyip o küçük Angitis Irmağının kenarına gelmelerini istiyordu.

³ Pavlus ve arkadaşlarının Makedonya’ya yaptıkları bu alışılmadık yolculukta İsa’nın onlara rehberlik etme şekli bugün bizler için değerli dersler içerir. O nedenle, Pavlus’un MS yaklaşık 49’da başlayan ikinci vaizlik turunda meydana gelen olaylardan bazılarını gözden geçirelim.

‘Tanrı Bizi Çağırttı’ (Elçiler 16:6-15)

4, 5. (a) Pavlus ve arkadaşları Bitinya’ya yaklaştıklarında ne oldu? (b) Öğrenciler neye karar verdi? Bunun nasıl bir sonucu oldu?

⁴ Asya’da iyi haberi duyurmalarına izin verilmeyince, Pavlus ve arkadaşları bu iş için kuzeye, Bitinya eyaletindeki şehirlere yöneldiler. Belki de oraya ulaşmak için pek kalabalık olmayan Frigya ve Galatya bölgelerinin arasındaki patika yollarda günlerce yürüdüler. Fakat Bitinya’ya yaklaştıklarında İsa yine kutsal ruhu kullanarak onları engelledi (Elçi. 16:6, 7). Bu durumda grubun kafası karışmış olmalı. Onlar neyi, nasıl duyuracaklarını biliyorlardı, ama bu işi nerede yapacaklarını bilmiyorlardı. Deyim yerindeyse Asya eyaletinin kapısına kadar gelmişlerdi, fakat içeri girmelerine izin verilmemişti. Sonra Bitinya’ya gelmiş, ama gene engellenmişlerdi. Tüm bunlara rağmen Pavlus açılacak bir kapı bulana dek uğraşmaya kararlıydı. O zaman mantıksız görülebilecek bir karar verdiler. Batıya doğru yol alarak yaklaşık 550 kilometre yürüdüler ve şehirleri ardı ardına geçerek Troas limanına geldiler; oradan Makedonya’ya gemiyle gidebilirlerdi (Elçi. 16:8). Pavlus sanki üçüncü bir kapıya gelmiş oldu. Ve bu kez kapı ardına kadar açıldı.

⁵ Pavlus ve yanındakilere Troas’ta katılan İncil yazarı Luka olanları şöyle anlatır: “Geceleyin Pavlus’un önünde bir görüntü belirdi: Ayakta duran Makedonyalı bir adam kendisine, ‘Makedonya’ya geçip bize yardım et’ diye yalvarıyordu. Pavlus bunu gördükten sonra, Makedonya’dakilere iyi haberi bildirmek için Tanrı’nın bizi çağırttığı sonucuna vararak hemen oraya gitmenin yollarını aradık”a (Elçi. 16:9, 10). Sonunda Pavlus iyi haberi nerede duyuracağını öğrenmişti. O, yarı yolda pes etmeyip yolculuğa devam ettiğine çok sevinmiş olmalı. Bu dört adam hemen Makedonya’ya gitmek üzere gemiye bindiler.

6, 7. (a) Pavlus’un seyahati sırasında olanlardan hangi dersi alabiliriz? (b) Pavlus’un yaşadıkları bize hangi güvenceyi veriyor?

⁶ Bu kayıttan hangi dersi alabiliriz? Şuna dikkat edin: Pavlus ancak Asya’ya doğru yola çıktıktan sonra İsa Tanrı’nın ruhu aracılığıyla müdahale etti; Pavlus ancak Bitinya’ya yaklaştıktan sonra İsa onu engelledi ve Pavlus ancak Troas’a ulaştıktan sonra İsa onu Makedonya’ya yönlendirdi. Cemaatin başı olan İsa günümüzde bize de aynı şekilde rehberlik eder (Kol. 1:18). Örneğin, öncü olarak hizmet etmeyi ya da Krallık müjdecilerine ihtiyacın daha fazla olduğu bir sahaya taşınmayı bir süredir düşünüyor olabiliriz. Bununla birlikte, biz ancak hedefimize erişmek üzere kesin adımlar attıktan sonra İsa Tanrı’nın ruhu aracılığıyla bize rehberlik sağlayabilir. Neden? Şu örneği düşünün: Bir sürücü ancak arabası hareket ediyorsa onu sağa veya sola yönlendirebilir. Benzer şekilde İsa da hizmetimizi artırmamız için bize yol gösterir; fakat ancak faal isek, yani bu konuda gerçek bir çaba harcıyorsak bunu yapar.

⁷ Peki ya çabalarımız hemen olumlu sonuç vermezse? Tanrı’nın ruhunun bize rehberlik etmediğini düşünüp pes mi etmeliyiz? Hayır. Unutmayın ki Pavlus da hayal kırıklıkları yaşadı. Yine de, açılacak bir kapı bulana kadar araştırmaya devam etti. “Büyük bir faaliyet kapısı” bulmak için sebat gösterdiğimizde benzer şekilde ödüllendirileceğimizden emin olabiliriz (1. Kor. 16:9).

8. (a) Filipi şehrini anlatın. (b) Pavlus’un ‘bir dua yerinde’ iyi haberi duyurması hangi sevinçli olayla sonuçlandı?

⁸ Pavlus ve yanındakiler Makedonya eyaletine vardıktan sonra Filipi’ye gittiler; bu şehrin sakinleri Roma vatandaşı olmakla övünürdü. Orada yaşayan emekli Romalı askerler için Filipi kolonisi küçük bir İtalya, sanki minyatür bir Roma’ydı. Görevli vaizler şehir kapısının dışında, bir derenin kenarında, “dua yeri” olduğunu düşündükleri bir yer buldular.b Sebt günü bu yere gittiler ve Tanrı’ya tapınmak için orada toplanmış birkaç kadın gördüler. Öğrenciler oturup onlarla konuştu. Lidya isimli bir kadın onları dinliyordu ve “Yehova onun yüreğini açmıştı.” Lidya vaizlerden öğrendiklerinden öyle etkilendi ki, ev halkıyla birlikte vaftiz edildi. Sonra Pavlus ile yol arkadaşlarını evinde kalmaları için zorladıc (Elçi. 16:13-15).

9. Günümüzde birçokları Pavlus’u nasıl örnek aldı? Sonuçta hangi nimetleri tattılar?

⁹ Lidya’nın vaftizinin yol açtığı sevinci bir düşünün. Pavlus ‘Makedonya’ya geçme’ davetini kabul ettiğine ne kadar sevinmiş olmalı. Yehova’nın onu ve arkadaşlarını Tanrı’dan korkan kadınların dualarını cevaplamak üzere kullanması herhalde onu çok mutlu etmişti. Günümüzde genç ya da yaşlı, evli ya da bekâr birçok birader ve hemşire de Krallık müjdecilerine ihtiyacın daha çok olduğu sahalara taşınıyor. Onların sıkıntılarla karşılaştığı doğrudur. Fakat bunlar, Lidya gibi Kutsal Kitap hakikatlerini benimseyen kişiler bulduklarında duydukları doyumla karşılaştırıldığında önemsiz kalır. İhtiyacın daha büyük olduğu bir sahaya gidebilmek için yaşamınızda ayarlamalar yapabilir misiniz? Nimetler sizi bekliyor. Bir Orta Amerika ülkesine taşınan, Aaron isminde 20’li yaşlarındaki bir biraderin örneğine bakalım. O, birçoklarının hislerine tercüman olup şunları söylüyor: “Yurt dışında hizmet etmek ruhen gelişmeme ve Yehova’ya daha da yaklaşmama yardım etti. Tarla hizmeti ise harika! Sekiz tetkikim var.”

“Kalabalık . . . . Onların Üzerine Yürüdü” (Elçiler 16:16-24)

10. Cinler, Pavlus ile arkadaşları için olayların bir anda tersine dönmesinde nasıl rol oynadı?

¹⁰ Şeytan, cinleriyle birlikte saltanat sürdüğü dünyanın bu bölgesinde iyi haberin kök salmasına mutlaka çok öfkeleniyordu. Dolayısıyla, Pavlus ile arkadaşları için olayların bir anda tersine dönmesinde cinlerin rol oynamasına şaşmamalı. Bir keresinde o dua yerine giderlerken, kehanetlerde bulunarak efendilerine para kazandıran, cinlerin tutsağı olmuş bir hizmetçi kız şöyle bağırarak peşlerine takıldı: “Bu adamlar Yüceler Yücesi Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş yolunu ilan ediyorlar.” Cin, kızın kehanetleriyle Pavlus’un öğretilerinin aynı kaynaktan geldiği izlenimini yaratmak için ona bu sözleri söyletmiş olabilir. Böylece izleyenlerin dikkatini Mesih’in gerçek takipçilerinden başka yöne çekebilirdi. Fakat Pavlus cini çıkararak kızı susturdu (Elçi. 16:16-18).

11. Cin kızdan çıkarılınca Pavlus ile Silas’ın başına ne geldi?

¹¹ Hizmetçi kızın efendileri kolay kazanç kaynaklarının yok olduğunu öğrendiklerinde çok öfkelendiler. Pavlus ile Silas’ı yöneticilerin, yani Roma’yı temsil eden görevlilerin davalara baktığı çarşı meydanına sürüklediler. Adamlar hâkimlerin önyargılarına ve vatanseverlik duygularına hitap ederek bir anlamda şöyle dediler: ‘Bu Yahudiler biz Romalıların kabul edemeyeceği âdetler öğreterek düzeni bozuyorlar.’ Bu sözler hemen sonuç verdi. “Bunun üzerine [çarşı meydanındaki] kalabalık hep birden onların [Pavlus ve Silas’ın] üzerine yürüdü” ve yöneticiler “değnekle dövülmelerini emrettiler.” Ardından Pavlus ile Silas’ı hapishaneye götürdüler. Gardiyan yara bere içindeki bu vaizleri zindanın iç kısmına attı ve ayaklarını tomruğa vurdu (Elçi. 16:19-24). Gardiyan zindanın kapısını kapadığında içerisi öyle karanlıktı ki, Pavlus ile Silas herhalde birbirlerini pek göremiyorlardı. Fakat Yehova onları görüyordu (Mezm. 139:12).

12. (a) Mesih’in öğrencilerinin zulüm konusunda bakış açısı neydi? Neden? (b) Şeytan ve onun aleti olan kişiler muhalefetin hangi türlerini kullanmaya devam ediyor?

¹² Yıllar önce İsa, takipçilerine “size de zulmedecekler” demişti (Yuhn. 15:20). O nedenle, Pavlus ve yanındakiler Makedonya’ya gittiklerinde muhalefet görmeye hazırlıklıydılar. Zulüm patlak verdiğinde bunu Yehova’nın hoşnutsuzluğunun bir işareti değil, Şeytan’ın öfkesinin bir ifadesi olarak gördüler. Bugün de Şeytan’ın aleti olan kişiler Filipi’dekine benzer yöntemler kullanıyor. Hilekâr muhalifler muhalefeti körükleyerek okulda ve işyerinde bizi yanlış tanıtıyorlar. Bazı ülkelerde dinsel muhalifler bizi mahkemelerde suçlayarak bir anlamda şöyle diyor: ‘Bu Şahitler bizim gibi dinine ve geleneklerine bağlı kişilerin kabul edemeyeceği âdetler öğreterek düzeni bozuyorlar.’ Bazı yerlerde ise iman kardeşlerimiz dövülüyor ve hapse atılıyor. Fakat Yehova onları görüyor (1. Pet. 3:12).

“Vakit Geçirmeksizin Vaftiz Edildiler” (Elçiler 16:25-34)

13. Neden gardiyan “Kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sordu?

¹³ Pavlus ile Silas’ın o gün yaşadıkları arbededen sonra kendilerine gelebilmek için zamana ihtiyaçları olmalıydı. Bununla birlikte gece yarısı olduğunda ‘dua edip ilahilerle Tanrı’yı yüceltecek’ kadar toparlanmışlardı. Sonra birden bir depremle hapishane sarsıldı. Uykusundan uyanan gardiyan kapıların açık olduğunu gördü ve mahkûmların kaçmış olmasından korktu. Onların kaçmasına izin verdiği için cezalandırılacağını bildiğinden “kılıcını çekip kendini öldürmek istedi.” Fakat Pavlus, “Kendine kıyma, hepimiz buradayız!” diye bağırdı. Perişan durumdaki gardiyan “Efendiler, kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sordu. Onu Pavlus ile Silas değil, sadece İsa kurtarabilirdi. Bu nedenle, “Efendimiz İsa’ya iman et, sen de ev halkın da kurtulursunuz” dediler (Elçi. 16:25-31).

14. (a) Pavlus ile Silas gardiyana nasıl yardım etti? (b) Pavlus ile Silas zulme sevinçle dayandıkları için nasıl bir ödüle sahip oldular?

¹⁴ Gardiyanın sorusu samimi miydi? Pavlus adamın içtenliğinden şüphelenmedi. Gardiyan başka milletten biriydi ve Kutsal Yazıları bilmiyordu. İsa’nın takipçisi olabilmesi için önce Kutsal Yazılardaki temel hakikatleri öğrenmeli ve kabul etmeliydi. Dolayısıyla Pavlus ile Silas “Yehova’nın sözünü ona” bildirmek üzere zaman ayırdılar. Kutsal Yazıları öğretmeye öyle dalmışlardı ki, aldıkları darbelerin acısını unutmuş olabilirler. Fakat gardiyan sırtlarındaki derin kesikleri fark etti ve yaralarını temizledi. Sonra o ve ev halkı “vakit geçirmeksizin vaftiz edildiler.” Pavlus ve Silas zulme sevinçle dayandıkları için gerçekten büyük bir ödüle sahip olmuşlardı (Elçi. 16:32-34).

15. (a) Günümüzde birçok Şahit Pavlus ile Silas’ı nasıl örnek aldı? (b) Sahamızda yaşayanların evlerini neden tekrar ziyaret etmeye devam etmeliyiz?

¹⁵ Pavlus ile Silas gibi, günümüzde de birçok Şahit inançları yüzünden hapisteyken iyi haberi duyurdu ve güzel sonuçlar elde etti. Örneğin bir dönem, faaliyetimizin yasak olduğu bir ülkede Şahitlerin yüzde 40’ı Yehova’yla ilgili hakikati hapiste duydu (İşa. 54:17). Gardiyanın ancak deprem olduktan sonra yardım istediğine de dikkat edin. Benzer şekilde günümüzde de önceden Krallık mesajına hiç olumlu karşılık vermeyen bazı kişiler ancak özel yaşamları acı bir olayla sarsıldıktan sonra iyi haberi kabul edebilir. Sahamızda oturanları tekrar tekrar ziyaret ederek onlara yardım etmeye hazır olduğumuzu gösterebiliriz.

“Bizleri . . . . Şimdi Dışarıya Gizlice mi Atıyorlar?” (Elçiler 16:35-40)

16. Pavlus ile Silas’ın dövülmelerinden sonraki gün durum nasıl tersine döndü?

¹⁶ Dövülmelerinden sonraki sabah yöneticiler Pavlus ile Silas’ın serbest bırakılmasını emretti. Fakat Pavlus şu karşılığı verdi: “Roma vatandaşı olan bizleri halkın önünde yargılamadan dövüp hapse attılar; şimdi dışarıya gizlice mi atıyorlar? Böyle şey olmaz! Kendileri gelip bizi çıkarsın.” Bu iki adamın Roma vatandaşı olduğunu öğrendiklerinde yöneticiler “korktular”, çünkü onların haklarını çiğnemişlerdi.d Durum tersine dönmüştü. Öğrenciler halkın önünde dövülmüştü, şimdi de yöneticiler halkın önünde onlardan özür dilemeliydi. Pavlus ile Silas’a Filipi’den ayrılmaları için yalvardılar. İki vaiz bunu kabul etti, fakat önce zaman ayırıp sayıları giderek artan yeni öğrencileri teşvik ettiler. Ancak ondan sonra şehirden ayrıldılar.

17. Yeni öğrenciler Pavlus ile Silas’ın gösterdiği tahammülden hangi önemli dersi aldılar?

¹⁷ Pavlus ve Silas’ın Roma vatandaşları olarak haklarına daha önce saygı gösterilseydi, dayak yemeyebilirlerdi (Elçi. 22:25, 26). Fakat böyle olsaydı, Filipi’deki öğrenciler onların Mesih uğruna acı çekmekten kurtulmak için konumlarını kullandıkları kanısına varabilirdi. Bu, Roma vatandaşı olmayan öğrencilerin imanını nasıl etkilerdi? Roma kanunları onların dayak yemesini engellemeyecekti. Aslında Pavlus ve arkadaşı kendilerine verilen cezaya katlanmakla, yeni iman eden kişilere Mesih’in takipçilerinin zulüm karşısında kararlılıklarını koruyabildiğini göstermiş oldu. Ayrıca Pavlus ve Silas vatandaşlıklarının tanınmasını talep ettikleri için, yöneticiler kanunsuz şekilde davrandıklarını herkesin önünde beyan etmek zorunda kaldılar. Bu da yöneticilerin İsa’nın takipçilerine kötü davranmasını engellemiş ve gelecekteki benzer saldırılara karşı bir ölçüde yasal bir koruma sağlamış olabilir.

18. (a) Bugün gözetmenler Pavlus’u nasıl örnek alıyorlar? (b) Günümüzde ‘iyi haberin savunulmasını ve hukuken tanınmasını’ nasıl sağlarız?

¹⁸ Günümüzde de gözetmenler örnekleriyle rehberlik sağlıyorlar. Onlar iman kardeşlerinin ne yapmasını bekliyorlarsa, kendileri de aynısını yapmaya hazırdırlar. Pavlus gibi biz de korunma elde etmek için yasal haklarımızı nasıl ve ne zaman kullanacağımızı dikkatle gözden geçiririz. İnancımıza özgü faaliyetleri yerine getirmek üzere yasal koruma elde etmek için gerektiğinde yerel, ulusal, hatta uluslararası mahkemelere başvururuz. Pavlus’un Filipi’de hapiste olduğu dönemden yaklaşık on yıl sonra oradaki cemaate yazdığı gibi, amacımız sosyal reform yapmak değil, ‘iyi haberin savunulması ve hukuken tanınmasıdır’ (Filip. 1:7). Ancak bu davalar nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın, Pavlus ve arkadaşları gibi biz de, Tanrı’nın ruhunun gitmemizi istediği her yerde ‘iyi haberi bildirmeye’ devam etmeye kararlıyız. (Elçi. 16:10).