[Sayfa 14’teki çizelge]

ELÇİ PAVLUS’UN DİASPORA YAHUDİLERİNE İLGİSİ

YERUŞALİM’DE MS 49’DA YAPILAN TOPLANTIDAN ÖNCE

Elçilerin İşleri 13:14 Pisidya Antakyası — ‘havraya girdiler’

YERUŞALİM’DE MS 49’DA YAPILAN TOPLANTIDAN SONRA

Elçilerin İşleri 17:1 Selanik — “Yahudilerin bir havrası”

Elçilerin İşleri 17:10 Veriya — “Yahudilerin havrası”

Elçilerin İşleri 18:4 Korintos — “havrada bir konuşma yapar”

Pavlus’un Yolculukları ve Diaspora Yahudileri

Elçi Pavlus’un asıl görevi, İsa Mesih’in ismini ‘hem krallara ve İsrailoğullarına hem de milletlere bildirmekti’b (Elçilerin İşleri 9:15). Yeruşalim’deki toplantıdan sonra, Pavlus gittiği her yerde Diaspora Yahudilerine ulaşmaya devam etti (Sayfa 14’teki çerçeveye bakın). Bu da, Yeruşalim’deki toplantıda yapılan saha düzenlemesinin büyük ihtimalle coğrafi olduğunu gösteriyor. Pavlus ve Barnabas vaizlik faaliyetlerini batıya doğru genişlettiler; diğerleri Yahudilerin anavatanında ve Doğu dünyasındaki büyük Yahudi topluluklarında hizmet ettiler.

Pavlus ve iş arkadaşları ikinci vaizlik turuna Antakya’dan başladıklarında, önce batıya ilerleyip Anadolu’dan geçerek yukarı, Troas’a yöneldiler. Oradan Makedonya’ya gittiler, çünkü ‘Makedonya’dakilere iyi haberi bildirmek için Tanrı’nın onları çağırttığı sonucuna vardılar.’ Daha sonra Atina ve Korintos gibi Avrupa şehirlerinde İsa’nın takipçilerinden oluşan cemaatler kurulmaya başlandı (Elçilerin İşleri 15:40, 41; 16:6-10; 17:1–18:18).

Elçi Pavlus MS 56 dolaylarında, yani üçüncü vaizlik turunun sonunda daha da batıya gitmeyi ve Yeruşalim’deki toplantıda kendisine tayin edilen sahayı genişletmeyi planladı. “Roma’da bulunan sizlere de iyi haberi bildirmeyi çok istiyorum” ve “İspanya’ya geçmek üzere yola çıkacağım” diye yazdı (Romalılar 1:15; 15:24, 28).